وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 10 سوره‌تی سورەتی المجادلة - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 10

اِنَّمَا النَّجْوٰی مِنَ الشَّیْطٰنِ لِیَحْزُنَ الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَلَیْسَ بِضَآرِّهِمْ شَیْـًٔا اِلَّا بِاِذْنِ اللّٰهِ ؕ— وَعَلَی اللّٰهِ فَلْیَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُوْنَ ۟

جز این نیست که نجوای- مشتمل بر گناه و عدوان و نافرمانی از رسول صلی الله علیه وسلم - یکی از روش‌های تزیین و وسوسه‌انگیزی شیطان برای دوستانش است؛ تا بر مؤمنان این اندوه را وارد کند که علیه آنها توطئه می‌کنند، اما نه شیطان و نه تزیین او، ذره‌ای به مؤمنان زیان نمی‌رساند مگر به مشیت و ارادۀ الله؛ و مؤمنان باید در تمام امورشان بر الله توکل کنند.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• مع أن الله عالٍ بذاته على خلقه؛ إلا أنه مطَّلع عليهم بعلمه لا يخفى عليه أي شيء.

با وجود اینکه الله به ذات خویش از مخلوقاتش بالاتر و برتر است؛ به علم خویش نیز از آنها آگاه هست و هیچ چیزی بر او پوشیده نمی‌ماند.

• لما كان كثير من الخلق يأثمون بالتناجي أمر الله المؤمنين أن تكون نجواهم بالبر والتقوى.

هنگامی که بسیاری از مردم با زمزمه كردن مرتکب گناه می شوند؛ الله متعال به مؤمنان فرمان می دهد که به نيكى و پرهيزگارى زمزمه كنند.

• من آداب المجالس التوسيع فيها للآخرين.

یکی از آداب مجالس فراخ و گسترده‌ کردن آن برای دیگران است.