وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 9 سوره‌تی سورەتی المجادلة - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 9

یٰۤاَیُّهَا الَّذِیْنَ اٰمَنُوْۤا اِذَا تَنَاجَیْتُمْ فَلَا تَتَنَاجَوْا بِالْاِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَمَعْصِیَتِ الرَّسُوْلِ وَتَنَاجَوْا بِالْبِرِّ وَالتَّقْوٰی ؕ— وَاتَّقُوا اللّٰهَ الَّذِیْۤ اِلَیْهِ تُحْشَرُوْنَ ۟

ای کسانی‌که به الله ایمان آورده‌اید و به احکامی که برای‌تان تشریع فرموده عمل کرده‌اید، به سخنانی که متضمن گناه یا تجاوز یا نافرمانی از رسول صلی الله علیه وسلم است با یکدیگر نجوا نکنید تا مانند یهودیان نباشید. و در آنچه طاعت الله و بازداشتن از نافرمانی او تعالی در آن است با یکدیگر نجوا کنید، و از الله با اجرای اوامر و اجتناب از نواهی او بترسید، زیرا در روز قیامت برای حسابرسی و جزا فقط به‌سوی او گرد آورده می‌شوید.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• مع أن الله عالٍ بذاته على خلقه؛ إلا أنه مطَّلع عليهم بعلمه لا يخفى عليه أي شيء.

با وجود اینکه الله به ذات خویش از مخلوقاتش بالاتر و برتر است؛ به علم خویش نیز از آنها آگاه هست و هیچ چیزی بر او پوشیده نمی‌ماند.

• لما كان كثير من الخلق يأثمون بالتناجي أمر الله المؤمنين أن تكون نجواهم بالبر والتقوى.

هنگامی که بسیاری از مردم با زمزمه كردن مرتکب گناه می شوند؛ الله متعال به مؤمنان فرمان می دهد که به نيكى و پرهيزگارى زمزمه كنند.

• من آداب المجالس التوسيع فيها للآخرين.

یکی از آداب مجالس فراخ و گسترده‌ کردن آن برای دیگران است.