وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 69 سوره‌تی سورەتی الأنعام - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 69

وَمَا عَلَی الَّذِیْنَ یَتَّقُوْنَ مِنْ حِسَابِهِمْ مِّنْ شَیْءٍ وَّلٰكِنْ ذِكْرٰی لَعَلَّهُمْ یَتَّقُوْنَ ۟

و چیزی از حساب این ستمکاران بر عهدۀ کسانی‌که با اجرای اوامر و اجتناب از نواهی الله، تقوای او تعالی را پیشه می‌کنند نیست، بلکه فقط این امر به عهده آنها است که ستمکاران را از کارهای منکری که مرتکب می‌شوند نهی کنند، باشد که از الله بترسند، آن‌گاه اوامرش را اجرا کنند و از نواهی او بپرهیزند.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• الداعية إلى الله تعالى ليس مسؤولًا عن محاسبة أحد، بل هو مسؤول عن التبليغ والتذكير.

دعوتگر به‌سوی الله تعالی، مسئول محاسبۀ هیچ‌کس نیست، بلکه مسئول تبلیغ و یادآوری است.

• الوعظ من أعظم وسائل إيقاظ الغافلين والمستكبرين.

اندرزدادن از بزرگترین وسایل بیداری غافلان و مستکبران است.

• من دلائل التوحيد: أن من لا يملك نفعًا ولا ضرًّا ولا تصرفًا، هو بالضرورة لا يستحق أن يكون إلهًا معبودًا.

یکی از دلایل توحید چنین است: کسی‌که مالک هیچ نفع و ضرر و تصرفی نیست، ناگزیر سزاوار نیست که إله و معبود باشد.