وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان


وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (90) سوره‌تی: سورەتی الأنعام
اُولٰٓىِٕكَ الَّذِیْنَ هَدَی اللّٰهُ فَبِهُدٰىهُمُ اقْتَدِهْ ؕ— قُلْ لَّاۤ اَسْـَٔلُكُمْ عَلَیْهِ اَجْرًا ؕ— اِنْ هُوَ اِلَّا ذِكْرٰی لِلْعٰلَمِیْنَ ۟۠
این پیامبران و پدران و پسران و برادران‌شان که همراه آنها بیان شدند، همان‌ها در حقیقت اهل هدایت هستند، پس از آنها پیروی و به آنها اقتدا کن، و –ای رسول- به قومت بگو: در برابر ابلاغ این قرآن پاداشی از شما نمی‌طلبم، زیرا قرآن چیزی نیست جز اندرزی برای جهانیان، چه انسان‌ها و چه جن‌ها؛ تا با آن به راه مستقیم، و راه صحیح راهنمایی بخواهند.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:
• من فضائل التوحيد أنه يضمن الأمن للعبد، خاصة في الآخرة حين يفزع الناس.
از جمله فضایل توحید این است که امنیت را برای بندگان تضمین می کند، به خصوص در آخرت که مردم دچار وحشت می شوند.

• تُقَرِّر الآيات أن جميع من سبق من الأنبياء إنما بَلَّغوا دعوتهم بتوفيق الله تعالى لا بقدرتهم.
آیات بیان می‌دارند که تمام پیامبران پیشین، دعوت‌شان را فقط به توفیق الله تعالی و نه به قدرت خودشان ابلاغ کرده‌اند.

• الأنبياء يشتركون جميعًا في الدعوة إلى توحيد الله تعالى مع اختلاف بينهم في تفاصيل التشريع.
تمام پیامبران -علیهم السلام- با وجود اختلاف در شریعت هایشان، در دعوت به سوی توحید الله متعال مشترک هستند.

• الاقتداء بالأنبياء سنة محمودة، وخاصة في أصول التوحيد.
اقتدا به پیامبران علیهم السلام، به‌خصوص در اصول توحید، سنتی پسندیده است.

 
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (90) سوره‌تی: سورەتی الأنعام
پێڕستی سوره‌ته‌كان ژمارەی پەڕە
 
وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان

وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز، لە لایەن ناوەندی تەفسیر بۆ خوێندنەوە قورئانیەکان.

داخستن