وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 4 سوره‌تی سورەتی الجمعة - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 4

ذٰلِكَ فَضْلُ اللّٰهِ یُؤْتِیْهِ مَنْ یَّشَآءُ ؕ— وَاللّٰهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیْمِ ۟

این امر - یعنی فرستاده ‌شدن رسول به‌سوی عرب و غیر آنها- بخشش الله است که آن را به هرکس بخواهد می‌دهد، و الله دارای بخششی بزرگ است، و از جمله بخشش بزرگ او این است که رسولِ این امت را به‌سوی تمام مردم فرستاد.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• عظم منة النبي صلى الله عليه وسلم على البشرية عامة وعلى العرب خصوصًا، حيث كانوا في جاهلية وضياع.

بزرگی نعمت پیامبر صلی الله علیه وسلم بر بشریت به صورت عام و بر عرب به صورت خاص، که در جاهلیت و تباهی قرار داشتند.

• الهداية فضل من الله وحده، تطلب منه وتستجلب بطاعته.

هدایت، بخششی از جانب الله است، که فقط از او طلب می‌شود و با طاعت او به دست می‌آید.

• تكذيب دعوى اليهود أنهم أولياء الله؛ بتحدّيهم أن يتمنوا الموت إن كانوا صادقين في دعواهم لأن الولي يشتاق لحبيبه.

تکذیب این ادعای یهود که آنها دوستان الله هستند، با مبارزه‌طلبی آنها به اینکه مرگ را آرزو کنند اگر در این ادعا راستگو هستند؛ چون دوست، مشتاق رسیدن به دوستش است.