وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 2 سوره‌تی سورەتی المنافقون - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 2

اِتَّخَذُوْۤا اَیْمَانَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّوْا عَنْ سَبِیْلِ اللّٰهِ ؕ— اِنَّهُمْ سَآءَ مَا كَانُوْا یَعْمَلُوْنَ ۟

سوگندهای‌شان را که بر ادعای ایمان خویش ایراد می‌کنند، پوشش و سپری در برابر قتل و اسارت برای خودشان قرار داده‌اند، و با ایجاد تردید و دروغ‌افکنی‌هایی که منتشر می‌کنند مردم را از ایمان بازداشته‌اند. چه زشت است نفاق و سوگندهای دروغینی که مرتکب می‌شوند.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• وجوب السعي إلى الجمعة بعد النداء وحرمة ما سواه من الدنيا إلا لعذر.

وجوب شتاب در رفتن به نماز جمعه پس از اذان و حرمت پرداختن به سایر امور دنیا مگر از روی عذر.

• تخصيص سورة للمنافقين فيه تنبيه على خطورتهم وخفاء أمرهم.

در تخصیص سوره به منافقان هشداری است بر خطر زیاد و پنهان‌کاری آنها.

• العبرة بصلاح الباطن لا بجمال الظاهر ولا حسن المنطق.

نیکوییِ باطن معتبر است؛ نه زیبایی ظاهر و نه خوب سخن گفتن.