وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 7 سوره‌تی سورەتی الطلاق - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 7

لِیُنْفِقْ ذُوْ سَعَةٍ مِّنْ سَعَتِهٖ ؕ— وَمَنْ قُدِرَ عَلَیْهِ رِزْقُهٗ فَلْیُنْفِقْ مِمَّاۤ اٰتٰىهُ اللّٰهُ ؕ— لَا یُكَلِّفُ اللّٰهُ نَفْسًا اِلَّا مَاۤ اٰتٰىهَا ؕ— سَیَجْعَلُ اللّٰهُ بَعْدَ عُسْرٍ یُّسْرًا ۟۠

کسی‌که توانایی مالی خوبی دارد باید از دارایی خویش بر زن مطلقه و فرزندش خرج کند، و هرکس از نظر روزی در تنگنا قرار دارد باید از روزی‌ای که الله به او عطا کرده است خرج کند، الله هیچ‌کس را جز به آنچه که به او عطا کرده مکلف نساخته است، یعنی او را نه به فراتر از آن، و نه به فراتر از توانش مکلف نمی‌کند، الله به زودی پس از تنگی و سختی حالش، گشایش و بی‌نیازی برای او قرار می‌دهد.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• عدم وجوب الإرضاع على الحامل إذا طلقت.

عدم وجوب شیردادن بر زن باردار مطلّقه.

• التكليف لا يكون إلا بالمستطاع.

تکلیف فقط به اندازۀ توانایی است.

• الإيمان بقدرة الله وإحاطة علمه بكل شيء سبب للرضا وسكينة القلب.

ایمان به قدرت و احاطۀ علم الله تعالی بر هر چیزی، سبب رضایت و آرامش قلبی است.