وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 116 سوره‌تی سورەتی الأعراف - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 116

قَالَ اَلْقُوْا ۚ— فَلَمَّاۤ اَلْقَوْا سَحَرُوْۤا اَعْیُنَ النَّاسِ وَاسْتَرْهَبُوْهُمْ وَجَآءُوْ بِسِحْرٍ عَظِیْمٍ ۟

موسی علیه السلام بدون اهمیت به آنها و با اعتماد به اینکه پروردگارش به او یاری می‌رساند به آنها پاسخ داد: ریسمان‌ها و عصاهای‌تان را بیفکنید، چون افکندند مردم را چشم‌بندی و سحر کردند، و آنها را ترساندند، و در چشم بینندگان سحری قوی آوردند.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• من حكمة الله ورحمته أن جعل آية كل نبي مما يدركه قومه، وقد تكون من جنس ما برعوا فيه.

از مظاهر حکمت و رحمت الله است که نشانۀ هر پیامبری را از مواردی قرار می‌دهد که قوم او آن را درک می‌کنند، و گاهی از جنس چیزی است که در آن مهارت دارند.

• أنّ فرعون كان عبدًا ذليلًا مهينًا عاجزًا، وإلا لما احتاج إلى الاستعانة بالسحرة في دفع موسى عليه السلام.

فرعون بنده‌ای خوار و پست و ناتوان بود، و گرنه برای دفع موسی علیه السلام به یاری‌گرفتن از ساحران نیازی نداشت.

• يدل على ضعف السحرة - مع اتصالهم بالشياطين التي تلبي مطالبهم - طلبهم الأجر والجاه عند فرعون.

طلب مزد و مقام نزد فرعون از سوی ساحران -درحالی‌که به شیاطین متصل هستند که خواسته‌های‌شان را پاسخ می‌دهند-، بر ضعف ساحران دلالت دارد.