وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان


وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (19) سوره‌تی: سورەتی الجن
وَّاَنَّهٗ لَمَّا قَامَ عَبْدُ اللّٰهِ یَدْعُوْهُ كَادُوْا یَكُوْنُوْنَ عَلَیْهِ لِبَدًا ۟ؕ۠
و آن‌گاه که بنده الله، محمد صلی الله علیه وسلم، در سرزمین بَطن نَخله برای عبادت پروردگارش برخاست، نزدیک بود که جن‌ها به‌سبب ازدحام زیاد بر گرد او هنگام گوش ‌فرادادن به قرائت قرآن توسط او، بر سرش فرو ریزند.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:
• الجَوْر سبب في دخول النار.
ستمکاری سبب ورود در جهنم است.

• أهمية الاستقامة في تحصيل المقاصد الحسنة.
اهمیت پایداری در کسب مقاصد نیکو.

• حُفِظ الوحي من عبث الشياطين.
وحی از بیهودگی شیاطین محافظت شده است.

 
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (19) سوره‌تی: سورەتی الجن
پێڕستی سوره‌ته‌كان ژمارەی پەڕە
 
وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان

وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز، لە لایەن ناوەندی تەفسیر بۆ خوێندنەوە قورئانیەکان.

داخستن