وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 40 سوره‌تی سورەتی النور - وەرگێڕاوی پورتوگالی - حلمي نصر - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 40

أَوۡ كَظُلُمَٰتٖ فِي بَحۡرٖ لُّجِّيّٖ يَغۡشَىٰهُ مَوۡجٞ مِّن فَوۡقِهِۦ مَوۡجٞ مِّن فَوۡقِهِۦ سَحَابٞۚ ظُلُمَٰتُۢ بَعۡضُهَا فَوۡقَ بَعۡضٍ إِذَآ أَخۡرَجَ يَدَهُۥ لَمۡ يَكَدۡ يَرَىٰهَاۗ وَمَن لَّمۡ يَجۡعَلِ ٱللَّهُ لَهُۥ نُورٗا فَمَا لَهُۥ مِن نُّورٍ

Ou são como trevas em um mar profundo: encobrem-no ondas, por cima das quais, há outras ondas; por cima destas, há nuvens; trevas, umas por cima das outras. Quando alguém faz sair sua mão quase não a vê. E aquele, a quem Allah não faz luz jamais terá luz.