وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی پورتوگالی - حلمي نصر * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وه‌رگێڕانی ماناكان
ئایه‌تی: (40) سوره‌تی: النور
أَوۡ كَظُلُمَٰتٖ فِي بَحۡرٖ لُّجِّيّٖ يَغۡشَىٰهُ مَوۡجٞ مِّن فَوۡقِهِۦ مَوۡجٞ مِّن فَوۡقِهِۦ سَحَابٞۚ ظُلُمَٰتُۢ بَعۡضُهَا فَوۡقَ بَعۡضٍ إِذَآ أَخۡرَجَ يَدَهُۥ لَمۡ يَكَدۡ يَرَىٰهَاۗ وَمَن لَّمۡ يَجۡعَلِ ٱللَّهُ لَهُۥ نُورٗا فَمَا لَهُۥ مِن نُّورٍ
Ou são como trevas em um mar profundo: encobrem-no ondas, por cima das quais, há outras ondas; por cima destas, há nuvens; trevas, umas por cima das outras. Quando alguém faz sair sua mão quase não a vê. E aquele, a quem Allah não faz luz jamais terá luz.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وه‌رگێڕانی ماناكان
ئایه‌تی: (40) سوره‌تی: النور
وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی پورتوگالی - حلمي نصر - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وەرگێڕان: د. حەلمی نصر. پەرەیپێدراوە بە سەرپەرشتیاری ناوەندی ڕوواد بۆ وەرگێڕان.