وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی پورتوگالی - حلمي نصر * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (45) سوره‌تی: سورەتی فاطر
وَلَوۡ يُؤَاخِذُ ٱللَّهُ ٱلنَّاسَ بِمَا كَسَبُواْ مَا تَرَكَ عَلَىٰ ظَهۡرِهَا مِن دَآبَّةٖ وَلَٰكِن يُؤَخِّرُهُمۡ إِلَىٰٓ أَجَلٖ مُّسَمّٗىۖ فَإِذَا جَآءَ أَجَلُهُمۡ فَإِنَّ ٱللَّهَ كَانَ بِعِبَادِهِۦ بَصِيرَۢا
E, se Allah culpasse os homens pelo que cometaram, não deixaria sobre sua superfície ser animal algum; mas concede-lhes prazo, até um termo designado. E quando seu termo chegar, por certo, Allah, de Seus servos, é Onividente.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (45) سوره‌تی: سورەتی فاطر
وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی پورتوگالی - حلمي نصر - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وەرگێڕاوی ماناکانی قورئانی پیرۆز بۆ زمانی پورتوگالی، وەرگێڕان: د. حلمي نصر. بڵاوکراوەتەوە وپەرەی پێدراوە بە سەرپەرشتیاری ناوەندی ڕواد بۆ وەرگێڕان - 1440 ك.