وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی پورتوگالی - حلمي نصر * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (44) سوره‌تی: سورەتی الأنعام
فَلَمَّا نَسُواْ مَا ذُكِّرُواْ بِهِۦ فَتَحۡنَا عَلَيۡهِمۡ أَبۡوَٰبَ كُلِّ شَيۡءٍ حَتَّىٰٓ إِذَا فَرِحُواْ بِمَآ أُوتُوٓاْ أَخَذۡنَٰهُم بَغۡتَةٗ فَإِذَا هُم مُّبۡلِسُونَ
E, quando esqueceram o que lhes fora lembrado, abrimos, sobre eles, as portas de todas as boas cousas, até que, quando jubilaram com o que se lhes concedera, apanhamo-los, inopinadamente, e ei-los mudos de desespero.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (44) سوره‌تی: سورەتی الأنعام
وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی پورتوگالی - حلمي نصر - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وەرگێڕاوی ماناکانی قورئانی پیرۆز بۆ زمانی پورتوگالی، وەرگێڕان: د. حلمي نصر. بڵاوکراوەتەوە وپەرەی پێدراوە بە سەرپەرشتیاری ناوەندی ڕواد بۆ وەرگێڕان - 1440 ك.