وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 143 سوره‌تی سورەتی الأعراف - وەرگێڕاوی پورتوگالی - حلمي نصر - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 143

وَلَمَّا جَآءَ مُوسَىٰ لِمِيقَٰتِنَا وَكَلَّمَهُۥ رَبُّهُۥ قَالَ رَبِّ أَرِنِيٓ أَنظُرۡ إِلَيۡكَۚ قَالَ لَن تَرَىٰنِي وَلَٰكِنِ ٱنظُرۡ إِلَى ٱلۡجَبَلِ فَإِنِ ٱسۡتَقَرَّ مَكَانَهُۥ فَسَوۡفَ تَرَىٰنِيۚ فَلَمَّا تَجَلَّىٰ رَبُّهُۥ لِلۡجَبَلِ جَعَلَهُۥ دَكّٗا وَخَرَّ مُوسَىٰ صَعِقٗاۚ فَلَمَّآ أَفَاقَ قَالَ سُبۡحَٰنَكَ تُبۡتُ إِلَيۡكَ وَأَنَا۠ أَوَّلُ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

E, quando Moisés chegou a Nosso tempo marcado, e seu Senhor lhe
falou, disse: "Senhor meu! Faze-me ver-Te, que Te olharei." Ele disse: "Não Me verás, mas olha para a Montanha; se permanecer em seu lugar, ver-Me-ás." E, quando seu Senhor se mostrou à Montanha, fê-la em pó, e Moisés caiu fulminado. E, quando voltou a si, disse: "Glorificado sejas! Volto-me arrependido para Ti e sou o primeiro dos crentes."