وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی پورتوگالی - حلمي نصر * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (149) سوره‌تی: سورەتی الأعراف
وَلَمَّا سُقِطَ فِيٓ أَيۡدِيهِمۡ وَرَأَوۡاْ أَنَّهُمۡ قَدۡ ضَلُّواْ قَالُواْ لَئِن لَّمۡ يَرۡحَمۡنَا رَبُّنَا وَيَغۡفِرۡ لَنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ
E, quando a consciência os remordeu e viram que, com efeito, se descaminharam, disseram: "Em verdade, se nosso Senhor não tiver misericórdia de nós e não nos perdoar, seremos dos perdedores"
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (149) سوره‌تی: سورەتی الأعراف
وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی پورتوگالی - حلمي نصر - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وەرگێڕاوی ماناکانی قورئانی پیرۆز بۆ زمانی پورتوگالی، وەرگێڕان: د. حلمي نصر. بڵاوکراوەتەوە وپەرەی پێدراوە بە سەرپەرشتیاری ناوەندی ڕواد بۆ وەرگێڕان - 1440 ك.