وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی ڕووسی - ئەبو عادل * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
رَبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡغَفَّٰرُ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
قُلۡ هُوَ نَبَؤٌاْ عَظِيمٌ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
أَنتُمۡ عَنۡهُ مُعۡرِضُونَ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
إِن يُوحَىٰٓ إِلَيَّ إِلَّآ أَنَّمَآ أَنَا۠ نَذِيرٞ مُّبِينٌ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَإِذَا سَوَّيۡتُهُۥ وَنَفَخۡتُ فِيهِ مِن رُّوحِي فَقَعُواْ لَهُۥ سَٰجِدِينَ
72. А когда Я выровняю его [придам полный облик] и вдуну в него от Моего духа [от духа, которым Я владею], то (приветствуя его и выражая своё почтение ему) падите ниц пред ним, совершая поклон[5]!»
[5] Это было поклоном приветствия и выражения почтения, а не поклоном признания богом или возвеличивания.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَسَجَدَ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ كُلُّهُمۡ أَجۡمَعُونَ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
قَالَ يَٰٓإِبۡلِيسُ مَا مَنَعَكَ أَن تَسۡجُدَ لِمَا خَلَقۡتُ بِيَدَيَّۖ أَسۡتَكۡبَرۡتَ أَمۡ كُنتَ مِنَ ٱلۡعَالِينَ
75. Сказал Он: «О Иблис! Что удержало тебя от преклонения ниц пред тем, кого Я сотворил Своими двумя руками? Возгордился ли ты (пред Адамом) или оказался из превозносящихся (перед Своим Господом)?»
تەفسیرە عەرەبیەکان:
قَالَ أَنَا۠ خَيۡرٞ مِّنۡهُ خَلَقۡتَنِي مِن نَّارٖ وَخَلَقۡتَهُۥ مِن طِينٖ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَإِنَّ عَلَيۡكَ لَعۡنَتِيٓ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلدِّينِ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ ٱلۡمُنظَرِينَ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡوَقۡتِ ٱلۡمَعۡلُومِ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
قَالَ فَبِعِزَّتِكَ لَأُغۡوِيَنَّهُمۡ أَجۡمَعِينَ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
إِلَّا عِبَادَكَ مِنۡهُمُ ٱلۡمُخۡلَصِينَ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی ڕووسی - ئەبو عادل - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وەرگێڕان: ئەبو عادل.