وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 108 سوره‌تی سورەتی یوسف - الترجمة السنهالية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 108

قُلْ هٰذِهٖ سَبِیْلِیْۤ اَدْعُوْۤا اِلَی اللّٰهِ ؔ۫— عَلٰی بَصِیْرَةٍ اَنَا وَمَنِ اتَّبَعَنِیْ ؕ— وَسُبْحٰنَ اللّٰهِ وَمَاۤ اَنَا مِنَ الْمُشْرِكِیْنَ ۟

අහෝ දූතය! ඒ ගැන වාද කරන්නන්හට නුඹ මෙසේ පවසනු. "මා ජනයා ඇරයුම් කර සිටින මාගේ මාර්ගය මෙයයි. මා පැහැදිලි සාධක මත පදනම්ව ඒ වෙත ඇරයුම් කරමි. මා අනුගමනය කරන්නන් ද ඒ වෙත ඇරයුම් කරනු ලබති. මාගේ මගපෙන්වීමෙන් මග ලබති, මාගේ චර්යාවෙන් ආදර්ශයන් ලබති. අල්ලාහ්ගේ කීර්තියට නොගැළපෙන, ඔහුගේ පූර්ණභාවයට විරුද්ධ කරුණු ඔහු වෙත සම්බන්ධ කරනු ලැබීමෙන් ඔහු සුවිශුද්ධය. මම අල්ලාහ්ට ආදේශ කරන්නන් අතරින් නොවෙමි. සුවිශුද්ධ ඔහුට පමණක් ඒකීයත්වය පුදන්නන් අතරින් මම ද කෙනෙකු වෙමි.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• أن الداعية لا يملك تصريف قلوب العباد وحملها على الطاعات، وأن أكثر الخلق ليسوا من أهل الهداية.

•සැබැවින්ම යහමගට ඇරයුම් කරන්නා ගැත්තන්ගේ හදවත් වෙනස් කිරීමට හෝ ඒවා අවනත වීමට සැලැස්වීමට හෝ කිසිදු අයිතියක් නැත. මැවීම් අතරින් බොහෝ දෙනා යහ මග ලබන්නන් නොවෙති.

• ذم المعرضين عن آيات الله الكونية ودلائل توحيده المبثوثة في صفحات الكون.

•අල්ලාහ්ගේ ඒකීයත්වය තහවුරු කරන පරිදි විශ්වය තුළ ස්ථාපිත අල්ලාහ්ගේ භෞතික සාධක හා සාක්ෂි පිටු දකින්නන්හට හිමි අවමානය.

• شملت هذه الآية ﴿ قُل هَذِهِ سَبِيلِي...﴾ ذكر بعض أركان الدعوة، ومنها: أ- وجود منهج:﴿ أَدعُواْ إِلَى اللهِ ﴾. ب - ويقوم المنهج على العلم: ﴿ عَلَى بَصِيرَةٍ﴾. ج - وجود داعية: ﴿ أَدعُواْ ﴾ ﴿أَنَا﴾. د - وجود مَدْعُوِّين: ﴿ وَمَنِ اتَّبَعَنِي ﴾.

•‘කුල් හාදිහි සබීලි’ -මෙය මාගේ මාර්ගයයි...- යන පාඨයේ ප්රචාරය කිරීම සඳහා අවශ්ය ඇතැම් මූලධර්ම පැහැදිලි කර ඇත. (අ) ප්රචාරක විෂය ‘අද්ඌ ඉලල්ලාහි’ -අල්ලාහ් වෙත ඇරයුම් කරමි. (ආ) එම ප්රචාරක විෂය දැනුම මත පදනම් වීම ‘අලා බසීරතින්’ -පැහැදිලි සාධක මත- (ඇ) ප්රචාරකයකු සිටීම ‘අද්ඌ’ -ඇරයුම් කරමි.- ‘අන’ -මම-, (ඈ) ප්රචාරය කරනු ලබන්නන් සිටීම ‘වමනිත් තබඅනී’ -මා අනුගමනය කළවුන්-.