وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 61 سوره‌تی الأنعام - وەرگێڕاوی سینهالی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 61

وَهُوَ الْقَاهِرُ فَوْقَ عِبَادِهٖ وَیُرْسِلُ عَلَیْكُمْ حَفَظَةً ؕ— حَتّٰۤی اِذَا جَآءَ اَحَدَكُمُ الْمَوْتُ تَوَفَّتْهُ رُسُلُنَا وَهُمْ لَا یُفَرِّطُوْنَ ۟

තම ගැත්තන් අබිබවා යන්නා අල්ලාහ්ය. (ඔවුන්ගේ ක්රියා නිසා) ඔවුන් පහත් කරනුයේද ඔහුය. සියලු ආකාරයන්ගෙන් ඔහු ඔවුනට ඉහළින් සිටියි. සියලු දෑ ඔහුට යටත්ය. ඔහුගේ ගැත්තන්ට ඉහළින් ඔහුගේ කීර්තියට ගැළපෙන පරිදි ඔහු ඉහළින් සිටියි. අහෝ! ජනයිනි, ප්රාණය අත්පත් කර ගන්නා මලකුල් මව්ත් හා ඔහුගේ උදව්කරුවන් ඔබගේ ජීවිත ඩැහැ ගන්නා තෙක් ඔබ කරන ක්රියාවන් සටහන් කරන ගෞරවනීය මලක්වරුන් ඔබ වෙත ඔහු එවනු ඇත. ඔවුනට කවර කරුණක් අණ කරනු ලබන්නේද එහි ඔවුන් කිසිදු අඩුවක් නොකරනු ඇත.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• إثبات أن النومَ موتٌ، وأن الأرواح تُقْبض فيه، ثم تُرَد عند الاستيقاظ.

•සැබැවින්ම නින්ද, මරණයක් බවත් සැබැවින්ම එහිදී ප්රාණය අත්පත් කර ගනු ලබන බවත් අවදි වන මොහොතේ ඒවා නැවත මුදා හරිනු ලබන බවත් තහවුරු කිරීම.

• الاستدلال على استحقاق الله تعالى للألوهية بدليل الفطرة، فإن أهل الكفر يؤمنون بالله تعالى ويرجعون لفطرتهم عند الاضطرار والوقوع في المهالك، فيسألون الله تعالى وحده.

ස්වභාව ධර්මය සාධකයක් ලෙස ගනිමින් දේවත්වයට අල්ලාහ් සුදුස්සා බව තහවුරු කිරීම. සැබැවින්ම දෙවියන් ප්රතික්ෂේප කරන්නන් පවා අල්ලාහ්ව විශ්වාස කරනු ඇත. හදිසි අවස්ථාවක හෝ ආපදාවක් ඇති වූ විටක හෝ ඔවුන් නොදැනුවත්වම ඔවුන්ගේ ස්වභාවය වෙත ඔවුන් යොමු වී උත්තරීතර අල්ලාහ්ගෙන් පමණක් අයැද සිටිති.

• إلزام المشركين بمقتضى سلوكهم، وإقامة الدليل على انقلاب فطرتهم، بكونهم يستغيثون بالله وحده في البحر عند الشدة، ويشركون به حين يسلمهم وينجيهم إلى البر.

දේවත්වයට ආදේශ තබන්නන් ඔවුන්ගේ හැසිරීමේ ස්වභාවයත් සමඟ ම බැඳී සිටීම සහ මුහුදේ යම් දුෂ්කරතාවකට ඔවුන් ලක් වන අවස්ථාවේ අල්ලාහ්ගෙන් උපකාර පැතීමෙන් ඔවුහු ඔවුන්ගේ සහජ ස්වභාවයට නැවත පෙරළෙන බවත් ඔවුන් මිදී ගොඩ බිමට ආරක්ෂිතව පැමිණි විට ඔවුන් ඔහුට ආදේශ කරන බවත් සාධක ඉදිරිපත් කිරීම.

• عدم جواز الجلوس في مجالس أهل الباطل واللغو، ومفارقتُهم، وعدم العودة لهم إلا في حال إقلاعهم عن ذلك.

උපහාසාත්මක හා ව්යාජ විශ්වාසයෙන් යුත් සභාවන්හි වාඩිවීම සුදුසු නොවන්නේය. ඔවුන්ගෙන් වෙන් විය යුතු අතර හා ඔවුන් එයින් ඉවත් වන තෙක් ඔවුන් වෙත නැවත හැරී නොයාම.