وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 14 سوره‌تی سورەتی الكهف - وەرگێڕاوی سۆماڵی - یەعقوب - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 14

وَرَبَطۡنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ إِذۡ قَامُواْ فَقَالُواْ رَبُّنَا رَبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ لَن نَّدۡعُوَاْ مِن دُونِهِۦٓ إِلَٰهٗاۖ لَّقَدۡ قُلۡنَآ إِذٗا شَطَطًا

14. Waxaan ku xoojinnay quluubtooda5 samir (iyo iimaan), markay kaceen6 oo (ku) yidhaahdeen (boqorkii xukumayey ee sanam caabdudka ahaa): Rabbigayo waa (Allaah) Rabbiga samooyinka iyo arlada, weligayo ma baryeyno (caabudeyno) ilaah kale aan Isaga ahayn, (haddaan wax sidaa ka duwan nidhaahno) waxaan xaqiiq markaa ku hadallay wax xun oo xadgudub ah.

5. Waxay dhexdooda iskula ballameen inaysan caabudin axad aan ahayn Allaah, Macbuudka Xaqa ah.
6. Inta abbaaray boqorkii Dikyanus ee daalim ahaa kibir badan.