وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی ئیسپانی - عیسا گارسیا * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (65) سوره‌تی: سورەتی العنكبوت
فَإِذَا رَكِبُواْ فِي ٱلۡفُلۡكِ دَعَوُاْ ٱللَّهَ مُخۡلِصِينَ لَهُ ٱلدِّينَ فَلَمَّا نَجَّىٰهُمۡ إِلَى ٱلۡبَرِّ إِذَا هُمۡ يُشۡرِكُونَ
Cuando suben a un barco [y son azotados por una tempestad] invocan solo a Dios con sinceridad, pero cuando los pongo a salvo llevándolos a la costa, vuelven a dedicar actos de adoración a sus ídolos.
invocan solo a Dios con sinceridad: El acto reflejo natural de todo ser humano es invocar solo a Dios en sus momentos de aflicción.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (65) سوره‌تی: سورەتی العنكبوت
وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی ئیسپانی - عیسا گارسیا - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وەرگێڕاوی ماناکانی قورئانی پیرۆز بۆ زمانی ئیسپانی، وەرگێڕان: محمد عيسا گارسیا، چاپی ساڵی 1433ک.