وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی ئیسپانی (ئەمریکای لاتینی) - ناوەندی نوری نێودەوڵەتی (ئینتەرناشیوناڵ) * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (131) سوره‌تی: سورەتی الأعراف
فَإِذَا جَآءَتۡهُمُ ٱلۡحَسَنَةُ قَالُواْ لَنَا هَٰذِهِۦۖ وَإِن تُصِبۡهُمۡ سَيِّئَةٞ يَطَّيَّرُواْ بِمُوسَىٰ وَمَن مَّعَهُۥٓۗ أَلَآ إِنَّمَا طَٰٓئِرُهُمۡ عِندَ ٱللَّهِ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ
131. Si les llegaba algún bien, decían: “Esto es nuestro (por merecimiento propio)”; pero si sufrían alguna adversidad, culpaban de su mala suerte a Moisés y a quienes lo seguían. No obstante, su suerte había sido decretada por Al-lah (debido a sus pecados y a su rechazo a la verdad), aunque la mayoría de ellos no lo sabían.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (131) سوره‌تی: سورەتی الأعراف
وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی ئیسپانی (ئەمریکای لاتینی) - ناوەندی نوری نێودەوڵەتی (ئینتەرناشیوناڵ) - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وەرگێڕاوی ماناکانی قورئانی پیرۆز بۆ زمانی ئیسپانی - چاپی ئەمریکای لاتینی، وەرگێڕان: ناوەندی نوری نێودەوڵەتی (ئینتەرناشیوناڵ)، چاپی ساڵی 2017 ز.