وه‌رگێڕانی ماناكان سوره‌تی سورەتی الشمس - وەرگێڕاوی تاجیکی - عارفی - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

Сураи Шамс (Офтоб)

ئایه‌تی: 1

وَٱلشَّمۡسِ وَضُحَىٰهَا

Савганд ба хуршед ва равшании он [ба ҳангоми бомдод]

ئایه‌تی: 2

وَٱلۡقَمَرِ إِذَا تَلَىٰهَا

Ва савганд ба моҳ, ҳангоме ки баъд аз он барояд

ئایه‌تی: 3

وَٱلنَّهَارِ إِذَا جَلَّىٰهَا

Ва савганд ба рӯз, ҳангоме ки он [хуршед]-ро равшан [ва ҷилвагар] кунад

ئایه‌تی: 4

وَٱلَّيۡلِ إِذَا يَغۡشَىٰهَا

Ва савганд ба шаб, ҳангоме ки онро бипӯшонад

ئایه‌تی: 5

وَٱلسَّمَآءِ وَمَا بَنَىٰهَا

Ва савганд ба осмон ва ба он ки онро бино кард

ئایه‌تی: 6

وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا طَحَىٰهَا

Ва савганд ба замин ва ба он ки онро густуронид

ئایه‌تی: 7

وَنَفۡسٖ وَمَا سَوَّىٰهَا

Ва савганд ба ҷон [-и инсон] ва он ки онро [офарид ва] наку гардонид

ئایه‌تی: 8

فَأَلۡهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقۡوَىٰهَا

Сипас нофармонӣ ва парҳезгориашро [ба ӯ] илҳом кард

ئایه‌تی: 9

قَدۡ أَفۡلَحَ مَن زَكَّىٰهَا

Бе тардид, ҳар ки нафси худро [аз гуноҳон] пок кард, растагор шуд

ئایه‌تی: 10

وَقَدۡ خَابَ مَن دَسَّىٰهَا

Ва ҳар ки онро [бо гуноҳ] олуда сохт, яқинан, зиёнкор шуд

ئایه‌تی: 11

كَذَّبَتۡ ثَمُودُ بِطَغۡوَىٰهَآ

[Қавми] Самуд аз рӯйи саркашӣ [паёмбарашонро] такзиб карданд

ئایه‌تی: 12

إِذِ ٱنۢبَعَثَ أَشۡقَىٰهَا

Он гоҳ ки бадкортарини эшон [барои иқдом ба ҷиноят] бархост

ئایه‌تی: 13

فَقَالَ لَهُمۡ رَسُولُ ٱللَّهِ نَاقَةَ ٱللَّهِ وَسُقۡيَٰهَا

Пас, паёмбари Аллоҳ таоло [Солеҳ] ба онон гуфт: «Модашутури Аллоҳ таоло ва [навбати] обхӯрданашро [ҳурмат ниҳед]»

ئایه‌تی: 14

فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمۡدَمَ عَلَيۡهِمۡ رَبُّهُم بِذَنۢبِهِمۡ فَسَوَّىٰهَا

[Вале онон] ӯро такзиб карданд ва он [модашутур]-ро куштанд; пас, Парвардигорашон ба сабаби гуноҳонашон бар сарашон азоб овард ва ҳамагии ононро бо хок яксон кард

ئایه‌تی: 15

وَلَا يَخَافُ عُقۡبَٰهَا

Ва [Аллоҳ таоло] аз саранҷоми он [кор] бим надорад