وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 33 سوره‌تی سورەتی الأعراف - الترجمة التايلندية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 33

قُلۡ إِنَّمَا حَرَّمَ رَبِّيَ ٱلۡفَوَٰحِشَ مَا ظَهَرَ مِنۡهَا وَمَا بَطَنَ وَٱلۡإِثۡمَ وَٱلۡبَغۡيَ بِغَيۡرِ ٱلۡحَقِّ وَأَن تُشۡرِكُواْ بِٱللَّهِ مَا لَمۡ يُنَزِّلۡ بِهِۦ سُلۡطَٰنٗا وَأَن تَقُولُواْ عَلَى ٱللَّهِ مَا لَا تَعۡلَمُونَ

จงกล่าวเถิด- โอ้เราะสูลเอ๋ย - แก่บรรดาผู้ตั้งภาคีที่ห้ามสิ่งที่อัลลอฮ์ทรงอนุญาตว่า “แท้จริงอัลลอฮ์ทรงห้ามเฉพาะสิ่งที่น่ารังเกียจแก่ปวงบ่าวของพระองค์เท่านั้น นั่นคือบาปที่น่าเกลียดทั้งที่เปิดเผยและไม่เปิดเผย เขายังห้ามการกระทำที่ผิดศีลธรรมทุกประเภท และการละเมิดสิทธิของผู้อื่น ไม่ว่าจะเกี่ยวข้องกับเลือด ทรัพย์สิน หรือความภาคภูมิใจในตนเองโดยอธรรม เขายังห้ามไม่ให้พวกเจ้าเคารพสักการะพระเจ้าอื่นควบคู่กับอัลลอฮ์ โดยไม่มีหลักฐานที่ถูกต้อง และพระองค์ยังห้ามไม่ให้พวกเจ้าพูดในทางที่ไม่ดีเกี่ยวกับพระองค์ โดยปราศจากความรู้ ในเรื่องพระนามของพระองค์ คุณลักษณะของพระองค์ การกระทำของพระองค์ และบทบัญญัติแห่งกฎหมายของพระองค์ "

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• المؤمن مأمور بتعظيم شعائر الله من خلال ستر العورة والتجمل في أثناء صلاته وخاصة عند التوجه للمسجد.

ผู้ศรัทธาเป็นผู้ที่ถูกบัญชาด้วยการให้ความยิ่งใหญ่ต่อเครื่องหมายของอัลลอฮ์ด้วยการปกปิดสิ่งที่น่าละอายและแต่งกายให้สวยงามขณะที่จะทำการละหมาด โดยเฉพาะช่วงเวลาที่กำลังไปมัสยิด

• من فسر القرآن بغير علم أو أفتى بغير علم أو حكم بغير علم فقد قال على الله بغير علم وهذا من أعظم المحرمات.

ผู้ใดที่บรรยายคัมภีร์อัลกุรอานโดยปราศจากความรู้หรือตัดสินโดยปราศจากความรู้ แท้จริงเขาได้กล่าวเกี่ยวกับอัลลอฮ์โดยปราศจากความรู้ ซึ่งมันเป็นหนึ่งในข้อห้ามที่ใหญ่ที่สุด

• في الآيات دليل على أن المؤمنين يوم القيامة لا يخافون ولا يحزنون، ولا يلحقهم رعب ولا فزع، وإذا لحقهم فمآلهم الأمن.

ในโองการดังกล่าว บ่งบอกถึงผู้ศรัทธาในวันกิยามะฮ์ ว่าพวกเขาจะไม่กลัวและไม่โศกเศร้าเสียใจ และความหวาดผวาหรือตื่นตระหนกนั้นจะไม่ประสบแก่พวกเขา แต่ความปลอดภัยจะประสบแก่พวกเขา

• أظلم الناس من عطَّل مراد الله تعالى من جهتين: جهة إبطال ما يدل على مراده، وجهة إيهام الناس بأن الله أراد منهم ما لا يريده الله.

มนุษย์ที่อธรรมที่สุดคือผู้ที่บิดเบือนจุดความต้องการของอัลลอฮ์จากสองด้าน คือ ด้านหนึ่ง ทำลายสิ่งที่จะชี้ถึงความประสงค์ของพระองค์ และอีกด้านหนึ่ง ได้บันดาลแก่มนุษย์ โดยอ้างว่าอัลลอฮ์ต้องการ(เช่นนั้น เช่นนี้) จากพวกเขา ในสิ่งที่อัลลอฮ์มิได้ประสงค์