وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 123 سوره‌تی سورەتی البقرة - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 123

وَٱتَّقُواْ يَوۡمٗا لَّا تَجۡزِي نَفۡسٌ عَن نَّفۡسٖ شَيۡـٔٗا وَلَا يُقۡبَلُ مِنۡهَا عَدۡلٞ وَلَا تَنفَعُهَا شَفَٰعَةٞ وَلَا هُمۡ يُنصَرُونَ

Аллоҳнинг фармонларини бажариш ва тақиқларидан тийилиш билан ўзингизни қиёмат кунидаги азобдан асранг. Зеро, у кунда ҳеч ким ҳеч кимга ҳеч қандай фойда бера олмайди. Ҳар қанча буюк бўлмасин, ҳеч қандай тўлов қабул қилинмайди. Ҳеч кимнинг ҳеч қандай шафоати ўтмайди. У кунда ҳеч кимга Аллоҳдан ўзга мададкор бўлмайди.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• أن المسلمين مهما فعلوا من خير لليهود والنصارى؛ فلن يرضوا حتى يُخرجوهم من دينهم، ويتابعوهم على ضلالهم.

Мусулмонлар яҳудлар ва насороларга ҳар қанча яхшилик қилмасинлар, то диндан чиқиб, уларнинг залолатларига эргашмагунларича барибир рози бўлмайдилар.

• الإمامة في الدين لا تُنَال إلا بصحة اليقين والصبر على القيام بأمر الله تعالى.

Диндаги пешқадамликка соғлом иймон ва Аллоҳ таолонинг фармонларини бажариш йўлидаги тўсиқларга, озорларга сабр қилиш билан эришилади.

• بركة دعوة إبراهيم عليه السلام للبلد الحرام، حيث جعله الله مكانًا آمنًا للناس، وتفضّل على أهله بأنواع الأرزاق.

Иброҳим алайҳиссаломнинг муборак шаҳар ҳаққига қилган дуоси нақадар баракали бўлди. Аллоҳ уни одамлар учун тинч-осуда шаҳар қилди, аҳолисини турли хил мевалар билан ризқлантирди.