وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 15 سوره‌تی سورەتی القصص - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 15

وَدَخَلَ ٱلۡمَدِينَةَ عَلَىٰ حِينِ غَفۡلَةٖ مِّنۡ أَهۡلِهَا فَوَجَدَ فِيهَا رَجُلَيۡنِ يَقۡتَتِلَانِ هَٰذَا مِن شِيعَتِهِۦ وَهَٰذَا مِنۡ عَدُوِّهِۦۖ فَٱسۡتَغَٰثَهُ ٱلَّذِي مِن شِيعَتِهِۦ عَلَى ٱلَّذِي مِنۡ عَدُوِّهِۦ فَوَكَزَهُۥ مُوسَىٰ فَقَضَىٰ عَلَيۡهِۖ قَالَ هَٰذَا مِنۡ عَمَلِ ٱلشَّيۡطَٰنِۖ إِنَّهُۥ عَدُوّٞ مُّضِلّٞ مُّبِينٞ

У шаҳарга одамлар дам олаётган пайтда кириб борди. Қараса, икки одам урушяпти. Бири ўзининг қавмидан бўлиб, иккинчиси Фиръавннинг қавми қибтийлардан эди. Қабиладоши ундан ёрдам сўради. Шунда Мусо қабиладошига ёрдам бериб, қибтийни бир урган эди, зарбанинг қаттиқлигидан у ўлиб қолди. Бу ишни Мусо қуйидагича ифодалади: "Бу шайтоннинг гуноҳни чиройли қилиб кўрсатиб, одамни йўлдан оздиришидир. У инсонга очиқ душман. Ўзига эргашган одамни адаштиради. Мен тарафимдан содир бўлган бу иш ҳам унинг васвасаси билан юз берди".

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• الاعتراف بالذنب من آداب الدعاء.

Гуноҳни тан олиш дуо одобларидандир.

• الشكر المحمود هو ما يحمل العبد على طاعة ربه، والبعد عن معصيته.

Бандани Парвардигорига итоат этишга ва гуноҳлардан тийилишга ундаган шукргина чин шукрдир.

• أهمية المبادرة إلى النصح خاصة إذا ترتب عليه إنقاذ مؤمن من الهلاك.

Насиҳатни шошиб ўз вақтида қилиш лозим. Айниқса, бир мўминни ҳалокатдан қутқаришга оид бўлса.

• وجوب اتخاذ أسباب النجاة، والالتجاء إلى الله بالدعاء.

Нажот учун Аллоҳга дуо қилиш билан бирга унинг сабабини ҳам қилиш лозим.