وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 117 سوره‌تی سورەتی التوبة - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 117

لَّقَد تَّابَ ٱللَّهُ عَلَى ٱلنَّبِيِّ وَٱلۡمُهَٰجِرِينَ وَٱلۡأَنصَارِ ٱلَّذِينَ ٱتَّبَعُوهُ فِي سَاعَةِ ٱلۡعُسۡرَةِ مِنۢ بَعۡدِ مَا كَادَ يَزِيغُ قُلُوبُ فَرِيقٖ مِّنۡهُمۡ ثُمَّ تَابَ عَلَيۡهِمۡۚ إِنَّهُۥ بِهِمۡ رَءُوفٞ رَّحِيمٞ

Аллоҳ пайғамбаримиз Муҳаммад алайҳиссаломнинг мунофиқларга Табук ғазотига чиқмасликка изн берганини кечирди, тавбасини қабул қилди. Ҳаво жуда иссиқ, тайёргарлик ҳаминқадар, душман эса ўта қудратли бўлишига қарамасдан, Пайғамбарга эргашиб, ғазотга чиққан муҳожир ва ансорларнинг ҳам тавбасини қабул қилди. Улардан бир гуруҳининг қалблари тойилаёзиб, ўта қаттиқ машаққатни кўриб, ғазотга чиқмасликни ҳам ўйлаб қолгандилар. Кейин Аллоҳ уларга сабот бериб, ғазотга чиқишга муваффақ айлади, тавбаларини қабул қилди. Аллоҳ мўминларга Меҳрибон Зотдир. Улардан тавбаларини қабул қилиши ана шу марҳаматининг бир кўринишидир.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• بطلان الاحتجاج على جواز الاستغفار للمشركين بفعل إبراهيم عليه السلام.

Оятлар Иброҳим алайҳиссаломнинг ишини мушриклар учун мағфират сўраш жоизлигига далил қилиш мумкин эмаслигини таъкидлаяпти.

• أن الذنوب والمعاصي هي سبب المصائب والخذلان وعدم التوفيق.

Гуноҳ ва маъсиятларнинг оқибати мусибат, шармандалик ва муваффақиятсизликдир.

• أن الله هو مالك الملك، وهو ولينا، ولا ولي ولا نصير لنا من دونه.

Ҳамма нарсанинг эгаси Аллоҳдир. У бизнинг бошқарувчимиздир. Биз учун Ундан ўзга бошқарувчи ҳам, Мададкор ҳам йўқдир.

• بيان فضل أصحاب النبي صلى الله عليه وسلم على سائر الناس.

Оятларда Пайғамбар алайҳиссалом саҳобаларининг бошқа одамлардан афзаллиги кўрсатиб бериляпти.