وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی 119 سوره‌تی سورەتی التوبة - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

ئایه‌تی: 119

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَكُونُواْ مَعَ ٱلصَّٰدِقِينَ

Эй Аллоҳга иймон келтирган, Пайғамбарига эргашган, шариатига амал қилганлар, Аллоҳдан буйруқларини бажариш ва тақиқларидан тийилиш ила тақво қилингиз, иймонида, гап-сўзида ва амалида содиқ бўлган зотлар билан бирга бўлингиз. Зеро, сизлар учун нажот фақат ва фақат содиқликдадир.

سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:

• وجوب تقوى الله والصدق وأنهما سبب للنجاة من الهلاك.

Аллоҳдан тақво қилиш ва Унга содиқ бўлиш вожиб. Шу икки иш ҳалокатдан нажот топишга олиб боради.

• عظم فضل النفقة في سبيل الله.

Аллоҳ йўлида инфоқ-эҳсон қилишнинг савоби жуда улуғ.

• وجوب التفقُّه في الدين مثله مثل الجهاد، وأنه لا قيام للدين إلا بهما معًا.

Жиҳод қанчалик фарз бўлса, динни ўрганиш ҳам ўшанча фарздир. Дин шу икки иш билангина оёққа туради.