وه‌رگێڕانی ماناكان سوره‌تی سورەتی الشعراء - وەرگێڕاوی ئۆزبەکی - ناوەندی ڕواد بۆ وەرگێڕان - فرەفەرهەنگی قورئانی پیرۆز

Шуъаро сураси

ئایه‌تی: 1

طسٓمٓ

То. Син. Мим.

ئایه‌تی: 2

تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡكِتَٰبِ ٱلۡمُبِينِ

Булар очиқ Китоб оятларидир.

ئایه‌تی: 3

لَعَلَّكَ بَٰخِعٞ نَّفۡسَكَ أَلَّا يَكُونُواْ مُؤۡمِنِينَ

Эҳтимол сиз улар мўмин бўлмаганлари учун ўзингизни ҳалок қилмоқчидирсиз?

ئایه‌تی: 4

إِن نَّشَأۡ نُنَزِّلۡ عَلَيۡهِم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ ءَايَةٗ فَظَلَّتۡ أَعۡنَٰقُهُمۡ لَهَا خَٰضِعِينَ

Истасак, уларга самодан бир мўъжиза туширамиз-да, уларнинг бўйинлари унга эгилиб қолади.

ئایه‌تی: 5

وَمَا يَأۡتِيهِم مِّن ذِكۡرٖ مِّنَ ٱلرَّحۡمَٰنِ مُحۡدَثٍ إِلَّا كَانُواْ عَنۡهُ مُعۡرِضِينَ

Қачон Раҳмондан уларга бир янги эслатма келса, ундан юз ўгиравердилар.

ئایه‌تی: 6

فَقَدۡ كَذَّبُواْ فَسَيَأۡتِيهِمۡ أَنۢبَٰٓؤُاْ مَا كَانُواْ بِهِۦ يَسۡتَهۡزِءُونَ

Бас, ёлғонга чиқардилар. Энди яқинда уларга қилиб юрган мазахларининг хабарлари келур.

ئایه‌تی: 7

أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ إِلَى ٱلۡأَرۡضِ كَمۡ أَنۢبَتۡنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوۡجٖ كَرِيمٍ

Заминга боқмайдиларми? Биз унда ҳар бир фойдали навлардан қанчасини ундириб қўйдик-ку.

ئایه‌تی: 8

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

Бу ишда белги бордир. Уларнинг кўплари мўмин бўлмадилар.

ئایه‌تی: 9

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

Албатта, Парвардигорингиз Азиз ва Меҳрибондир.

ئایه‌تی: 10

وَإِذۡ نَادَىٰ رَبُّكَ مُوسَىٰٓ أَنِ ٱئۡتِ ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّٰلِمِينَ

Эсланг! Парвардигорингиз Мусога шундай нидо қилди: «Золим қавм ёнига бор».

ئایه‌تی: 11

قَوۡمَ فِرۡعَوۡنَۚ أَلَا يَتَّقُونَ

«Фиръавн қавмига. Қўрқмайдиларми?!"

ئایه‌تی: 12

قَالَ رَبِّ إِنِّيٓ أَخَافُ أَن يُكَذِّبُونِ

Деди: «Парвардигорим, мени ёлғончига чиқаришларидан қўрқаман.

ئایه‌تی: 13

وَيَضِيقُ صَدۡرِي وَلَا يَنطَلِقُ لِسَانِي فَأَرۡسِلۡ إِلَىٰ هَٰرُونَ

Ва юрагим сиқилишидан ҳамда тилим равон бўлмай қолишидан. Бас, Ҳорунга ҳам элчи юборгин.

ئایه‌تی: 14

وَلَهُمۡ عَلَيَّ ذَنۢبٞ فَأَخَافُ أَن يَقۡتُلُونِ

Улар учун мен гуноҳкорман. Мени ўлдириб юборишларидан қўрқаман».

ئایه‌تی: 15

قَالَ كَلَّاۖ فَٱذۡهَبَا بِـَٔايَٰتِنَآۖ إِنَّا مَعَكُم مُّسۡتَمِعُونَ

Деди: «Йўқ! Оятларимизни олиб бораверинглар. Албатта, Биз сизлар билан бирга эшитиб тургувчидирмиз».

ئایه‌تی: 16

فَأۡتِيَا فِرۡعَوۡنَ فَقُولَآ إِنَّا رَسُولُ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Бас, Фиръавнга бориб айтинглар: «Биз оламлар Парвардигорининг элчиларимиз».

ئایه‌تی: 17

أَنۡ أَرۡسِلۡ مَعَنَا بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

«Бани Исроилни биз билан қўйиб юбор».

ئایه‌تی: 18

قَالَ أَلَمۡ نُرَبِّكَ فِينَا وَلِيدٗا وَلَبِثۡتَ فِينَا مِنۡ عُمُرِكَ سِنِينَ

Деди: «Сени гўдаклигингдан ичимизда тарбия қилмадикми? Умрингнинг бир неча йилида бизнинг орамизда турмадингми?

ئایه‌تی: 19

وَفَعَلۡتَ فَعۡلَتَكَ ٱلَّتِي فَعَلۡتَ وَأَنتَ مِنَ ٱلۡكَٰفِرِينَ

Ўзинг нонкўрлардан бўлиб, қиладиган ишингни қилиб қўймадингми?"

ئایه‌تی: 20

قَالَ فَعَلۡتُهَآ إِذٗا وَأَنَا۠ مِنَ ٱلضَّآلِّينَ

Деди: «У ишни билмасдан қилган эдим.

ئایه‌تی: 21

فَفَرَرۡتُ مِنكُمۡ لَمَّا خِفۡتُكُمۡ فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكۡمٗا وَجَعَلَنِي مِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Сизлардан қўрқиб, қочиб кетгандим. Бас, Парвардигорим менга ҳикмат ато этди ва мени пайғамбарлардан қилди.

ئایه‌تی: 22

وَتِلۡكَ نِعۡمَةٞ تَمُنُّهَا عَلَيَّ أَنۡ عَبَّدتَّ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

Ўша менга миннат қилаётганинг неъмат Бани Исроилни қул қилиб олганингдир».

ئایه‌تی: 23

قَالَ فِرۡعَوۡنُ وَمَا رَبُّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Фиръавн деди: «Оламлар парвардигори ким?"

ئایه‌تی: 24

قَالَ رَبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَآۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ

Деди: «Осмонлару ернинг ва улар орасидаги нарсаларнинг Парвардигори. Агар ишонадиган бўлсангизлар».

ئایه‌تی: 25

قَالَ لِمَنۡ حَوۡلَهُۥٓ أَلَا تَسۡتَمِعُونَ

Атрофидагиларга деди: «Эшитмаяпсизларми?"

ئایه‌تی: 26

قَالَ رَبُّكُمۡ وَرَبُّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ

Деди: «Сизларнинг Парвардигорингиз ва ота-боболарингизнинг Парвардигори».

ئایه‌تی: 27

قَالَ إِنَّ رَسُولَكُمُ ٱلَّذِيٓ أُرۡسِلَ إِلَيۡكُمۡ لَمَجۡنُونٞ

Деди: «Сизларга юборилган бу пайғамбарингиз аниқ телбадир».

ئایه‌تی: 28

قَالَ رَبُّ ٱلۡمَشۡرِقِ وَٱلۡمَغۡرِبِ وَمَا بَيۡنَهُمَآۖ إِن كُنتُمۡ تَعۡقِلُونَ

Деди: «Агар ақлингизни ишлатадиган бўлсангизлар, У машриқу мағрибнинг ва улар орасидаги нарсаларнинг Парвардигоридир».

ئایه‌تی: 29

قَالَ لَئِنِ ٱتَّخَذۡتَ إِلَٰهًا غَيۡرِي لَأَجۡعَلَنَّكَ مِنَ ٱلۡمَسۡجُونِينَ

Деди: «Мендан бошқасини худо қилиб оладиган бўлсанг, албатта, мен сени зиндонбандлардан қилиб қўяман».

ئایه‌تی: 30

قَالَ أَوَلَوۡ جِئۡتُكَ بِشَيۡءٖ مُّبِينٖ

Деди: «Сенга очиқ-равшан нарсани келтирсам ҳам-а?»

ئایه‌تی: 31

قَالَ فَأۡتِ بِهِۦٓ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ

Деди: «Келтир уни, агар ростгўйлардан бўлсанг».

ئایه‌تی: 32

فَأَلۡقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعۡبَانٞ مُّبِينٞ

У асосини ташлаган эди, бирдан у чинакам аждарга айланди.

ئایه‌تی: 33

وَنَزَعَ يَدَهُۥ فَإِذَا هِيَ بَيۡضَآءُ لِلنَّٰظِرِينَ

Қўлини чиқарган эди, бирдан у қараб турганларга оқ бўлиб кўринди.

ئایه‌تی: 34

قَالَ لِلۡمَلَإِ حَوۡلَهُۥٓ إِنَّ هَٰذَا لَسَٰحِرٌ عَلِيمٞ

Атрофидаги аъёнларга деди: «Албатта, бу билимдон сеҳргардир».

ئایه‌تی: 35

يُرِيدُ أَن يُخۡرِجَكُم مِّنۡ أَرۡضِكُم بِسِحۡرِهِۦ فَمَاذَا تَأۡمُرُونَ

"Сеҳри билан сизларни ерингиздан чиқариб юбормоқчи бўляпти. Хўш, энди нима дейсизлар?"

ئایه‌تی: 36

قَالُوٓاْ أَرۡجِهۡ وَأَخَاهُ وَٱبۡعَثۡ فِي ٱلۡمَدَآئِنِ حَٰشِرِينَ

Дедилар: «Уни ва акасини қўйиб тургин-да, шаҳарларга тўпловчиларни юбор.

ئایه‌تی: 37

يَأۡتُوكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِيمٖ

Сенга ўткир сеҳргарларни келтирсинлар».

ئایه‌تی: 38

فَجُمِعَ ٱلسَّحَرَةُ لِمِيقَٰتِ يَوۡمٖ مَّعۡلُومٖ

Бас, сеҳргарлар маълум кунда белгиланган жойга тўпландилар.

ئایه‌تی: 39

وَقِيلَ لِلنَّاسِ هَلۡ أَنتُم مُّجۡتَمِعُونَ

Одамларга айтилди: «Тўпланиб бўлдингизми?»

ئایه‌تی: 40

لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ ٱلسَّحَرَةَ إِن كَانُواْ هُمُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

Сеҳргарлар ғолиб бўлсалар, ўшаларга эргашсак, ажаб эмас.

ئایه‌تی: 41

فَلَمَّا جَآءَ ٱلسَّحَرَةُ قَالُواْ لِفِرۡعَوۡنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجۡرًا إِن كُنَّا نَحۡنُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

Сеҳргарлар келишгач, Фиръавнга дедилар: «Агар биз ғолиб бўлсак, бизга бирон мукофот бўладими?»

ئایه‌تی: 42

قَالَ نَعَمۡ وَإِنَّكُمۡ إِذٗا لَّمِنَ ٱلۡمُقَرَّبِينَ

Деди: «Ҳа, у ҳолда сизлар менинг яқин кишиларимга айланасизлар».

ئایه‌تی: 43

قَالَ لَهُم مُّوسَىٰٓ أَلۡقُواْ مَآ أَنتُم مُّلۡقُونَ

Мусо уларга деди: «Ташлайдиганингизни ташланг».

ئایه‌تی: 44

فَأَلۡقَوۡاْ حِبَالَهُمۡ وَعِصِيَّهُمۡ وَقَالُواْ بِعِزَّةِ فِرۡعَوۡنَ إِنَّا لَنَحۡنُ ٱلۡغَٰلِبُونَ

Бас, улар арқонлари ва асоларини ташладилар ва дедилар: «Фиръавннинг қудратига қасамки, албатта, биз ғолиб бўлгувчилармиз».

ئایه‌تی: 45

فَأَلۡقَىٰ مُوسَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ تَلۡقَفُ مَا يَأۡفِكُونَ

Сўнг Мусо ҳам асосини ташлаган эди, бирдан у уларнинг уйдирмаларини юта бошлади.

ئایه‌تی: 46

فَأُلۡقِيَ ٱلسَّحَرَةُ سَٰجِدِينَ

Бас, сеҳргарлар сажда қилган ҳолларида ерга ташландилар.

ئایه‌تی: 47

قَالُوٓاْ ءَامَنَّا بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Дедилар: «Оламлар Парвардигорига иймон келтирдик.

ئایه‌تی: 48

رَبِّ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

Мусо ва Ҳоруннинг Парвардигорига».

ئایه‌تی: 49

قَالَ ءَامَنتُمۡ لَهُۥ قَبۡلَ أَنۡ ءَاذَنَ لَكُمۡۖ إِنَّهُۥ لَكَبِيرُكُمُ ٱلَّذِي عَلَّمَكُمُ ٱلسِّحۡرَ فَلَسَوۡفَ تَعۡلَمُونَۚ لَأُقَطِّعَنَّ أَيۡدِيَكُمۡ وَأَرۡجُلَكُم مِّنۡ خِلَٰفٖ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمۡ أَجۡمَعِينَ

Деди: «Сизларга изн бермасимдан олдин унга иймон келтирдингизми? Албатта, у сизларга сеҳрни ўргатган каттангиздир. Яқинда билиб оласизлар. Қўлларингизни ва оёқларингизни қарама-қарши тарафидан кесаман ва ҳаммангизни осаман».

ئایه‌تی: 50

قَالُواْ لَا ضَيۡرَۖ إِنَّآ إِلَىٰ رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ

Дедилар: «Зарари йўқ. Биз Парвардигоримизга қайтгувчидирмиз.

ئایه‌تی: 51

إِنَّا نَطۡمَعُ أَن يَغۡفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَٰيَٰنَآ أَن كُنَّآ أَوَّلَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Биз дастлабки иймон келтирганлар бўлганимиз учун Парвардигоримиз хатоларимизни мағфират айлашини умид қиламиз».

ئایه‌تی: 52

۞ وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنۡ أَسۡرِ بِعِبَادِيٓ إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ

Мусога шундай ваҳий қилдик: «Бандаларим билан тунда йўлга чиқ. Албатта, сизлар таъқиб этилурсизлар».

ئایه‌تی: 53

فَأَرۡسَلَ فِرۡعَوۡنُ فِي ٱلۡمَدَآئِنِ حَٰشِرِينَ

Бас, Фиръавн шаҳарларга тўпловчилар юборди.

ئایه‌تی: 54

إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ لَشِرۡذِمَةٞ قَلِيلُونَ

Улар бир ҳовуч ялангоёқлардир.

ئایه‌تی: 55

وَإِنَّهُمۡ لَنَا لَغَآئِظُونَ

Албатта, улар бизни ғазаблантиргувчилардир.

ئایه‌تی: 56

وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَٰذِرُونَ

Албатта, биз ҳаммамиз ҳушёрмиз.

ئایه‌تی: 57

فَأَخۡرَجۡنَٰهُم مِّن جَنَّٰتٖ وَعُيُونٖ

Бас, Биз уларни боғлару булоқлардан чиқардик.

ئایه‌تی: 58

وَكُنُوزٖ وَمَقَامٖ كَرِيمٖ

Хазиналару гўзал маскандан (чиқардик).

ئایه‌تی: 59

كَذَٰلِكَۖ وَأَوۡرَثۡنَٰهَا بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

Шунингдек, уларни Бани Исроилга мерос қилиб қолдирдик.

ئایه‌تی: 60

فَأَتۡبَعُوهُم مُّشۡرِقِينَ

Бас, уларни қуёш чиқиш пайтида қувиб етдилар.

ئایه‌تی: 61

فَلَمَّا تَرَٰٓءَا ٱلۡجَمۡعَانِ قَالَ أَصۡحَٰبُ مُوسَىٰٓ إِنَّا لَمُدۡرَكُونَ

Икки жамоа бир-бирларини кўрган вақтда Мусонинг ҳамроҳлари: «Бизлар аниқ тутилдик», дедилар.

ئایه‌تی: 62

قَالَ كَلَّآۖ إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهۡدِينِ

Деди: «Йўқ, албатта, мен билан бирга Парвардигорим бор. Албатта, У менга йўл кўрсатади».

ئایه‌تی: 63

فَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنِ ٱضۡرِب بِّعَصَاكَ ٱلۡبَحۡرَۖ فَٱنفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرۡقٖ كَٱلطَّوۡدِ ٱلۡعَظِيمِ

Мусога шундай ваҳий қилдик: «Асоинг билан денгизни ур». Шунда у бўлиниб, ҳар бир бўлак баланд тоғ каби бўлди.

ئایه‌تی: 64

وَأَزۡلَفۡنَا ثَمَّ ٱلۡأٓخَرِينَ

Кейин бошқаларни ҳам яқинлаштирдик.

ئایه‌تی: 65

وَأَنجَيۡنَا مُوسَىٰ وَمَن مَّعَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ

Мусо ва унга эргашганларнинг ҳаммаларига нажот бердик.

ئایه‌تی: 66

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

Сўнгра бошқаларни ғарқ қилиб юбордик.

ئایه‌تی: 67

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

Бу ишда бир белги бордир. Уларнинг кўплари мўмин бўлмадилар.

ئایه‌تی: 68

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

Албатта, Парвардигорингиз Азиз ва Меҳрибондир.

ئایه‌تی: 69

وَٱتۡلُ عَلَيۡهِمۡ نَبَأَ إِبۡرَٰهِيمَ

Уларга Иброҳимнинг хабарини тиловат қилиб беринг.

ئایه‌تی: 70

إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَا تَعۡبُدُونَ

Ўшанда у отаси ва қавмига: «Нимага ибодат қиляпсизлар?» - деган эди.

ئایه‌تی: 71

قَالُواْ نَعۡبُدُ أَصۡنَامٗا فَنَظَلُّ لَهَا عَٰكِفِينَ

Дедилар: «Бут-санамларга ибодат қиляпмиз ва уларга содиқ қолурмиз».

ئایه‌تی: 72

قَالَ هَلۡ يَسۡمَعُونَكُمۡ إِذۡ تَدۡعُونَ

Деди: «Дуо қилганингизда улар сизни эшитадиларми?

ئایه‌تی: 73

أَوۡ يَنفَعُونَكُمۡ أَوۡ يَضُرُّونَ

Ёки фойда ё зарар етказа оладиларми?»

ئایه‌تی: 74

قَالُواْ بَلۡ وَجَدۡنَآ ءَابَآءَنَا كَذَٰلِكَ يَفۡعَلُونَ

Дедилар: «Йўқ, ота-боболаримизнинг шундай қилаётганларини кўрганмиз».

ئایه‌تی: 75

قَالَ أَفَرَءَيۡتُم مَّا كُنتُمۡ تَعۡبُدُونَ

Деди: «Нимага ибодат қилаётганингизни ўйлаб кўрдингизми?

ئایه‌تی: 76

أَنتُمۡ وَءَابَآؤُكُمُ ٱلۡأَقۡدَمُونَ

Сизлар ва қадимги ота-боболарингиз?»

ئایه‌تی: 77

فَإِنَّهُمۡ عَدُوّٞ لِّيٓ إِلَّا رَبَّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Шак-шубҳасиз, улар менга душмандир. Барча оламлар Парвардигоригина бундан мустасно.

ئایه‌تی: 78

ٱلَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهۡدِينِ

У мени яратгандир, бас, Ўзи мени ҳидоят қилур.

ئایه‌تی: 79

وَٱلَّذِي هُوَ يُطۡعِمُنِي وَيَسۡقِينِ

Унинг Ўзигина мени тўйдирур ва қондирур.

ئایه‌تی: 80

وَإِذَا مَرِضۡتُ فَهُوَ يَشۡفِينِ

Бемор бўлсам, Унинг Ўзи менга шифо берур.

ئایه‌تی: 81

وَٱلَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحۡيِينِ

Мени ўлдирадиган, сўнгра тирилтирадиган ҳам Унинг Ўзи.

ئایه‌تی: 82

وَٱلَّذِيٓ أَطۡمَعُ أَن يَغۡفِرَ لِي خَطِيٓـَٔتِي يَوۡمَ ٱلدِّينِ

Жазо кунида гуноҳларимни мағфират этишини ёлғиз Ундан умид қилурман.

ئایه‌تی: 83

رَبِّ هَبۡ لِي حُكۡمٗا وَأَلۡحِقۡنِي بِٱلصَّٰلِحِينَ

Парвардигорим, менга ҳикмат ато этгин ва мени солиҳлар қаторига қўшгин.

ئایه‌تی: 84

وَٱجۡعَل لِّي لِسَانَ صِدۡقٖ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

Мен учун кейин келадиганлар орасида рост мақтовлар қилгин.

ئایه‌تی: 85

وَٱجۡعَلۡنِي مِن وَرَثَةِ جَنَّةِ ٱلنَّعِيمِ

Мени неъматлар жаннатининг ворисларидан айлагин.

ئایه‌تی: 86

وَٱغۡفِرۡ لِأَبِيٓ إِنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلضَّآلِّينَ

Отамни мағфират қилгин. Албатта, у адашганлардан бўлди.

ئایه‌تی: 87

وَلَا تُخۡزِنِي يَوۡمَ يُبۡعَثُونَ

Қайта тирилтириладиган кунда мени шарманда қилма.

ئایه‌تی: 88

يَوۡمَ لَا يَنفَعُ مَالٞ وَلَا بَنُونَ

У кунда на мол фойда берар ва на болалар.

ئایه‌تی: 89

إِلَّا مَنۡ أَتَى ٱللَّهَ بِقَلۡبٖ سَلِيمٖ

Аллоҳ ҳузурига тоза қалб билан келган кишигина бундан мустасно».

ئایه‌تی: 90

وَأُزۡلِفَتِ ٱلۡجَنَّةُ لِلۡمُتَّقِينَ

Жаннат тақводорларга яқинлаштирилди.

ئایه‌تی: 91

وَبُرِّزَتِ ٱلۡجَحِيمُ لِلۡغَاوِينَ

Дўзах йўлдан озганларга кўрсатиб қўйилди.

ئایه‌تی: 92

وَقِيلَ لَهُمۡ أَيۡنَ مَا كُنتُمۡ تَعۡبُدُونَ

Уларга айтилди: «Ибодат қилиб юрган нарсаларингиз қани?!

ئایه‌تی: 93

مِن دُونِ ٱللَّهِ هَلۡ يَنصُرُونَكُمۡ أَوۡ يَنتَصِرُونَ

Аллоҳни қўйиб. Улар сизларга ёрдам бера олурми ёки ўзлари ёрдам ола билурми?!»

ئایه‌تی: 94

فَكُبۡكِبُواْ فِيهَا هُمۡ وَٱلۡغَاوُۥنَ

Улар ва йўлдан оздирганлар улоқтирилди.

ئایه‌تی: 95

وَجُنُودُ إِبۡلِيسَ أَجۡمَعُونَ

Иблиснинг аскарлари - ҳаммалари биргаликда.

ئایه‌تی: 96

قَالُواْ وَهُمۡ فِيهَا يَخۡتَصِمُونَ

Улар (дўзахда) талашиб-тортишар эканлар, дедилар:

ئایه‌تی: 97

تَٱللَّهِ إِن كُنَّا لَفِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ

«Аллоҳга қасамки, биз, албатта, очиқ залолатда бўлган эканмиз.

ئایه‌تی: 98

إِذۡ نُسَوِّيكُم بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Чунки сизларни оламлар Парвардигорига тенглаштирганмиз.

ئایه‌تی: 99

وَمَآ أَضَلَّنَآ إِلَّا ٱلۡمُجۡرِمُونَ

Бизни фақат жиноятчилар йўлдан оздирдилар.

ئایه‌تی: 100

فَمَا لَنَا مِن شَٰفِعِينَ

Мана энди биз учун шафоатчилар ҳам йўқ.

ئایه‌تی: 101

وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٖ

Бирон қадрдон дўст ҳам йўқ.

ئایه‌تی: 102

فَلَوۡ أَنَّ لَنَا كَرَّةٗ فَنَكُونَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Қани энди яна бир бор ортга қайтсагу мўминлардан бўлсак».

ئایه‌تی: 103

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

Бу ишда бир белги бордир. Уларнинг кўплари мўмин бўлмадилар.

ئایه‌تی: 104

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

Албатта, Парвардигорингиз Азиз ва Меҳрибондир.

ئایه‌تی: 105

كَذَّبَتۡ قَوۡمُ نُوحٍ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Нуҳ қавми пайғамбарларни ёлғончига чиқарди.

ئایه‌تی: 106

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ

Ўшанда уларга биродарлари Нуҳ: «Қўрқмайсизларми?» - деган эди.

ئایه‌تی: 107

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

Албатта, мен сизларга ишончли пайғамбарман.

ئایه‌تی: 108

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

Бас, Аллоҳдан қўрқинглар ва менга итоат қилинглар.

ئایه‌تی: 109

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Мен сизлардан бунинг учун ажр сўрамасман. Менинг ажрим фақатгина оламлар Парвардигорининг зиммасидадир.

ئایه‌تی: 110

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

Бас, Аллоҳдан қўрқинглар ва менга итоат қилинглар.

ئایه‌تی: 111

۞ قَالُوٓاْ أَنُؤۡمِنُ لَكَ وَٱتَّبَعَكَ ٱلۡأَرۡذَلُونَ

Дедилар: «Сенга пасткашлар эргашиб турган бир пайтда биз сенга иймон келтирармидик?!»

ئایه‌تی: 112

قَالَ وَمَا عِلۡمِي بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

Деди: «Улар нима иш қилиб юрганларидан бехабарман».

ئایه‌تی: 113

إِنۡ حِسَابُهُمۡ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّيۖ لَوۡ تَشۡعُرُونَ

Агар ҳис қила олсангизлар, уларнинг ҳисоб-китоби ёлғиз Парвардигоримнинг зиммасидадир.

ئایه‌تی: 114

وَمَآ أَنَا۠ بِطَارِدِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Мен мўминларни ҳайдаб юборадиган одам эмасман.

ئایه‌تی: 115

إِنۡ أَنَا۠ إِلَّا نَذِيرٞ مُّبِينٞ

Мен фақат очиқ огоҳлантиргувчиман, холос.

ئایه‌تی: 116

قَالُواْ لَئِن لَّمۡ تَنتَهِ يَٰنُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمَرۡجُومِينَ

Дедилар: «Эй Нуҳ, агар бас қилмасанг, албатта, тошбўрон қилингувчилардан бўласан».

ئایه‌تی: 117

قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوۡمِي كَذَّبُونِ

Деди: «Парвардигорим, қавмим мени ёлғончи қилдилар.

ئایه‌تی: 118

فَٱفۡتَحۡ بَيۡنِي وَبَيۡنَهُمۡ فَتۡحٗا وَنَجِّنِي وَمَن مَّعِيَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Энди Сен Ўзинг мен билан уларнинг орасини очиб қўйгин ва менга ҳамда мен билан бирга бўлган мўмин кишиларга нажот бергин».

ئایه‌تی: 119

فَأَنجَيۡنَٰهُ وَمَن مَّعَهُۥ فِي ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ

Бас, Биз унга ва у билан бирга бўлганларга лиқ тўла бўлган кемада нажот бердик.

ئایه‌تی: 120

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا بَعۡدُ ٱلۡبَاقِينَ

Кейин қолганларни ғарқ қилдик.

ئایه‌تی: 121

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

Бу ишда бир белги бордир. Уларнинг кўплари мўмин бўлмадилар.

ئایه‌تی: 122

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

Албатта, Парвардигорингиз Азиз ва Меҳрибондир.

ئایه‌تی: 123

كَذَّبَتۡ عَادٌ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Од пайғамбарларни ёлғончига чиқарди.

ئایه‌تی: 124

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ

Ўшанда уларга биродарлари Ҳуд айтган эди: «Қўрқмайсизларми?!

ئایه‌تی: 125

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

Албатта, мен сизларга ишончли пайғамбарман.

ئایه‌تی: 126

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

Бас, Аллоҳдан қўрқинглар ва менга итоат қилинглар.

ئایه‌تی: 127

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Мен сизлардан бунинг учун ажр сўрамасман. Менинг ажрим фақатгина оламлар Парвардигорининг зиммасидадир.

ئایه‌تی: 128

أَتَبۡنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ ءَايَةٗ تَعۡبَثُونَ

Ҳар тепаликка бир белги бўладиган бино қуриб, беҳуда ўйин қилаверасизми?

ئایه‌تی: 129

وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمۡ تَخۡلُدُونَ

Худди мангу яшаб қоладигандек қаср-саройлар соласизлар?!

ئایه‌تی: 130

وَإِذَا بَطَشۡتُم بَطَشۡتُمۡ جَبَّارِينَ

Зўравонлик қилсангизлар, шафқатсизларча қиласизлар.

ئایه‌تی: 131

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

Бас, Аллоҳдан қўрқинглар ва менга итоат қилинглар.

ئایه‌تی: 132

وَٱتَّقُواْ ٱلَّذِيٓ أَمَدَّكُم بِمَا تَعۡلَمُونَ

Сизларни ўзларингиз биладиган неъматлар билан қўллаган Зотдан қўрқингиз!

ئایه‌تی: 133

أَمَدَّكُم بِأَنۡعَٰمٖ وَبَنِينَ

У сизларга чорва ҳайвонлари ва фарзандлар ила мадад берди.

ئایه‌تی: 134

وَجَنَّٰتٖ وَعُيُونٍ

Боғлару булоқларни ҳам.

ئایه‌تی: 135

إِنِّيٓ أَخَافُ عَلَيۡكُمۡ عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٖ

Албатта, мен сизларнинг устингизга улуғ куннинг азоби келишидан қўрқурман».

ئایه‌تی: 136

قَالُواْ سَوَآءٌ عَلَيۡنَآ أَوَعَظۡتَ أَمۡ لَمۡ تَكُن مِّنَ ٱلۡوَٰعِظِينَ

Дедилар: «Бизга насиҳат қилдингми ё насиҳат қилгувчилардан бўлмадингми, бизга барибир».

ئایه‌تی: 137

إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا خُلُقُ ٱلۡأَوَّلِينَ

Бу олдингиларнинг одатидан бошқа нарса эмас.

ئایه‌تی: 138

وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِينَ

Биз азоблангувчи эмасмиз.

ئایه‌تی: 139

فَكَذَّبُوهُ فَأَهۡلَكۡنَٰهُمۡۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

Уни ёлғончига чиқаришди. Бас, уларни ҳалок этдик. Бу ишда оят-ибрат бордир. Уларнинг аксари мўмин бўлмагандилар.

ئایه‌تی: 140

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

Албатта, Парвардигорингиз Азиз ва Меҳрибондир.

ئایه‌تی: 141

كَذَّبَتۡ ثَمُودُ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Самуд ҳам пайғамбарларни ёлғончига чиқарди.

ئایه‌تی: 142

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ صَٰلِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ

Ўшанда уларга биродарлари Солиҳ айтган эди: «Қўрқмайсизларми?!

ئایه‌تی: 143

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

Албатта, мен сизларга ишончли пайғамбарман.

ئایه‌تی: 144

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

Бас, Аллоҳдан қўрқинглар ва менга итоат қилинглар.

ئایه‌تی: 145

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Мен сизлардан бунинг учун ажр сўрамасман. Менинг ажрим фақатгина оламлар Парвардигорининг зиммасидадир.

ئایه‌تی: 146

أَتُتۡرَكُونَ فِي مَا هَٰهُنَآ ءَامِنِينَ

Сизлар бу ердаги нарсаларда қўйиб қўйилурмисиз?!

ئایه‌تی: 147

فِي جَنَّٰتٖ وَعُيُونٖ

Боғлару булоқларда.

ئایه‌تی: 148

وَزُرُوعٖ وَنَخۡلٖ طَلۡعُهَا هَضِيمٞ

Экинзорлару майин хурмозор ичида.

ئایه‌تی: 149

وَتَنۡحِتُونَ مِنَ ٱلۡجِبَالِ بُيُوتٗا فَٰرِهِينَ

Яна моҳирлик билан тоғлардан уйлар ҳам йўнмоқдасизлар.

ئایه‌تی: 150

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

Бас, Аллоҳдан қўрқинглар ва менга итоат қилинглар.

ئایه‌تی: 151

وَلَا تُطِيعُوٓاْ أَمۡرَ ٱلۡمُسۡرِفِينَ

Ва бузғунчиларнинг амрига итоат этманглар!

ئایه‌تی: 152

ٱلَّذِينَ يُفۡسِدُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا يُصۡلِحُونَ

Бузғунчиларки, ер юзида бузғунчилик қиладилар, ислоҳ қилмайдилар».

ئایه‌تی: 153

قَالُوٓاْ إِنَّمَآ أَنتَ مِنَ ٱلۡمُسَحَّرِينَ

Дедилар: «Сен, албатта, сеҳрланганлардансан.

ئایه‌تی: 154

مَآ أَنتَ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُنَا فَأۡتِ بِـَٔايَةٍ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ

Сен ҳам худди бизга ўхшаган одамсан. Бас, агар ростгўйлардан бўлсанг, бирон оят-мўъжиза келтир!"

ئایه‌تی: 155

قَالَ هَٰذِهِۦ نَاقَةٞ لَّهَا شِرۡبٞ وَلَكُمۡ شِرۡبُ يَوۡمٖ مَّعۡلُومٖ

Деди: «Мана бу туя. Ичиш навбати уники. Маълум бир кун эса ичиш навбати сизларники.

ئایه‌تی: 156

وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوٓءٖ فَيَأۡخُذَكُمۡ عَذَابُ يَوۡمٍ عَظِيمٖ

Унга ёмонлик қилманглар. Акс ҳолда сизларни Улуғ Куннинг азоби ушлайди».

ئایه‌تی: 157

فَعَقَرُوهَا فَأَصۡبَحُواْ نَٰدِمِينَ

Бас, уни сўйиб, надомат қилгувчиларга айландилар.

ئایه‌تی: 158

فَأَخَذَهُمُ ٱلۡعَذَابُۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

Уларни азоб ушлади. Албатта, бу ишда оят-ибрат бордир. Уларнинг кўплари мўмин бўлмагандилар.

ئایه‌تی: 159

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

Албатта, Парвардигорингиз Азиз ва Меҳрибондир.

ئایه‌تی: 160

كَذَّبَتۡ قَوۡمُ لُوطٍ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Лут қавми пайғамбарларни ёлғончига чиқарди.

ئایه‌تی: 161

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ أَخُوهُمۡ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ

Ўшанда уларга биродарлари Лут деди: «Қўрқмайсизларми?

ئایه‌تی: 162

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

Албатта, мен сизларга ишончли пайғамбарман.

ئایه‌تی: 163

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

Бас, Аллоҳдан қўрқинглар ва менга итоат қилинглар.

ئایه‌تی: 164

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Мен сизлардан бунинг учун ажр сўрамасман. Менинг ажрим фақатгина оламлар Парвардигорининг зиммасидадир.

ئایه‌تی: 165

أَتَأۡتُونَ ٱلذُّكۡرَانَ مِنَ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Оламлардан (ажралиб) эркакларга борасизларми?!

ئایه‌تی: 166

وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمۡ رَبُّكُم مِّنۡ أَزۡوَٰجِكُمۚ بَلۡ أَنتُمۡ قَوۡمٌ عَادُونَ

Парвардигорингиз сизлар учун яратиб қўйган жуфтларингизни ташлаб-а? Йўқ! Сизлар ҳаддидан ошган қавмсиз».

ئایه‌تی: 167

قَالُواْ لَئِن لَّمۡ تَنتَهِ يَٰلُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُخۡرَجِينَ

Дедилар: «Эй Лут, агар бас қилмасанг, ҳайдалувчилардан бўлурсан».

ئایه‌تی: 168

قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُم مِّنَ ٱلۡقَالِينَ

Деди: «Албатта, мен бу ишингизни ёмон кўргувчиларданман».

ئایه‌تی: 169

رَبِّ نَجِّنِي وَأَهۡلِي مِمَّا يَعۡمَلُونَ

Парвардигорим, менга ва оиламга улар қилаётган ишлардан паноҳ бер.

ئایه‌تی: 170

فَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ

Бас, унга ва аҳлига, ҳаммаларига нажот бердик.

ئایه‌تی: 171

إِلَّا عَجُوزٗا فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ

(Азобда) қолгувчилардан бўлган бир кампиргина бундан мустасно.

ئایه‌تی: 172

ثُمَّ دَمَّرۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

Кейин бошқаларни ҳам ҳалок этдик.

ئایه‌تی: 173

وَأَمۡطَرۡنَا عَلَيۡهِم مَّطَرٗاۖ فَسَآءَ مَطَرُ ٱلۡمُنذَرِينَ

Ва уларнинг устига бир ёмғир ёғдирдик. Бас, огоҳлантирилганларнинг ёмғири нақадар ёмон бўлди.

ئایه‌تی: 174

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

Бу ишда бир белги бордир. Уларнинг кўплари мўмин бўлмадилар.

ئایه‌تی: 175

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

Албатта, Парвардигорингиз Азиз ва Меҳрибондир.

ئایه‌تی: 176

كَذَّبَ أَصۡحَٰبُ لۡـَٔيۡكَةِ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Дарахтзор эгалари пайғамбарларни ёлғончига чиқардилар.

ئایه‌تی: 177

إِذۡ قَالَ لَهُمۡ شُعَيۡبٌ أَلَا تَتَّقُونَ

Ўшанда уларга Шуъайб айтганди: «Қўрқмайсизларми?!

ئایه‌تی: 178

إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

Албатта, мен сизларга ишончли пайғамбарман.

ئایه‌تی: 179

فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

Бас, Аллоҳдан қўрқинглар ва менга итоат қилинглар.

ئایه‌تی: 180

وَمَآ أَسۡـَٔلُكُمۡ عَلَيۡهِ مِنۡ أَجۡرٍۖ إِنۡ أَجۡرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Мен сизлардан бунинг учун ажр сўрамасман. Менинг ажрим фақатгина оламлар Парвардигорининг зиммасидадир.

ئایه‌تی: 181

۞ أَوۡفُواْ ٱلۡكَيۡلَ وَلَا تَكُونُواْ مِنَ ٱلۡمُخۡسِرِينَ

Бас, ўлчовни тўлиқ ўлчанглар ва камайтиргувчилардан бўлманглар.

ئایه‌تی: 182

وَزِنُواْ بِٱلۡقِسۡطَاسِ ٱلۡمُسۡتَقِيمِ

Ва тўғри тарози билан тортинглар!

ئایه‌تی: 183

وَلَا تَبۡخَسُواْ ٱلنَّاسَ أَشۡيَآءَهُمۡ وَلَا تَعۡثَوۡاْ فِي ٱلۡأَرۡضِ مُفۡسِدِينَ

Одамларга нарсаларини камайтириб берманглар ва ер юзида турли бузғунчиликлар қилманглар.

ئایه‌تی: 184

وَٱتَّقُواْ ٱلَّذِي خَلَقَكُمۡ وَٱلۡجِبِلَّةَ ٱلۡأَوَّلِينَ

Сизни ва олдинги наслларни яратган Зотдан қўрқинглар».

ئایه‌تی: 185

قَالُوٓاْ إِنَّمَآ أَنتَ مِنَ ٱلۡمُسَحَّرِينَ

Дедилар: «Сен, албатта, сеҳрланганлардансан.

ئایه‌تی: 186

وَمَآ أَنتَ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُنَا وَإِن نَّظُنُّكَ لَمِنَ ٱلۡكَٰذِبِينَ

Сен ҳам худди бизга ўхшаган одамсан. Албатта биз сени ёлғончилардан, деб ўйлаймиз.

ئایه‌تی: 187

فَأَسۡقِطۡ عَلَيۡنَا كِسَفٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ إِن كُنتَ مِنَ ٱلصَّٰدِقِينَ

Агар ростгўйлардан бўлсанг, устимизга осмоннинг бир бўлагини ташлаб юбор-чи».

ئایه‌تی: 188

قَالَ رَبِّيٓ أَعۡلَمُ بِمَا تَعۡمَلُونَ

Деди: «Парвардигорим қилаётган ишингизни билгувчироқдир».

ئایه‌تی: 189

فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمۡ عَذَابُ يَوۡمِ ٱلظُّلَّةِۚ إِنَّهُۥ كَانَ عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٍ

Уни ёлғончига чиқаришди. Бас, уларни «Соябон» кунининг азоби тутди. Дарҳақиқат, у улуғ куннинг азоби эди.

ئایه‌تی: 190

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗۖ وَمَا كَانَ أَكۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِينَ

Бу ишда бир белги бордир. Уларнинг кўплари мўмин бўлмадилар.

ئایه‌تی: 191

وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

Албатта, Парвардигорингиз Азиз ва Меҳрибондир.

ئایه‌تی: 192

وَإِنَّهُۥ لَتَنزِيلُ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Албатта, у барча оламлар Парвардигори томонидан нозил қилингандир.

ئایه‌تی: 193

نَزَلَ بِهِ ٱلرُّوحُ ٱلۡأَمِينُ

Уни Руҳул-Амин олиб тушди.

ئایه‌تی: 194

عَلَىٰ قَلۡبِكَ لِتَكُونَ مِنَ ٱلۡمُنذِرِينَ

Сизнинг қалбингизга. Огоҳлантирувчилардан бўлишингиз учун.

ئایه‌تی: 195

بِلِسَانٍ عَرَبِيّٖ مُّبِينٖ

Очиқ-ойдин араб тилида.

ئایه‌تی: 196

وَإِنَّهُۥ لَفِي زُبُرِ ٱلۡأَوَّلِينَ

Албатта, у олдингиларнинг китобларида ҳам бор.

ئایه‌تی: 197

أَوَلَمۡ يَكُن لَّهُمۡ ءَايَةً أَن يَعۡلَمَهُۥ عُلَمَٰٓؤُاْ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

Бани Исроил уламоларининг уни билишлари ўзлари учун оят-далил эмасми?!

ئایه‌تی: 198

وَلَوۡ نَزَّلۡنَٰهُ عَلَىٰ بَعۡضِ ٱلۡأَعۡجَمِينَ

Биз уни ажамлардан бирига нозил қилганимизда

ئایه‌تی: 199

فَقَرَأَهُۥ عَلَيۡهِم مَّا كَانُواْ بِهِۦ مُؤۡمِنِينَ

Уни ўқиб берса ҳам, унга иймон келтирмас эдилар.

ئایه‌تی: 200

كَذَٰلِكَ سَلَكۡنَٰهُ فِي قُلُوبِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

Биз уни жиноятчилар қалбларига ана шундай йўлладик.

ئایه‌تی: 201

لَا يُؤۡمِنُونَ بِهِۦ حَتَّىٰ يَرَوُاْ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَلِيمَ

То аламли азобни кўрмагунларича унга иймон келтирмайдилар.

ئایه‌تی: 202

فَيَأۡتِيَهُم بَغۡتَةٗ وَهُمۡ لَا يَشۡعُرُونَ

Азоб уларга тўсатдан келади. Ўзлари сезмай ҳам қоладилар.

ئایه‌تی: 203

فَيَقُولُواْ هَلۡ نَحۡنُ مُنظَرُونَ

Ўшанда: «Энди бизга муҳлат берилармикин», деб қоладилар.

ئایه‌تی: 204

أَفَبِعَذَابِنَا يَسۡتَعۡجِلُونَ

Ҳали улар азобимизни шоширяптиларми?!

ئایه‌تی: 205

أَفَرَءَيۡتَ إِن مَّتَّعۡنَٰهُمۡ سِنِينَ

Айтинг-чи, уларни йилларча фойдалантирсак-да.

ئایه‌تی: 206

ثُمَّ جَآءَهُم مَّا كَانُواْ يُوعَدُونَ

Кейин уларга ваъда қилинган нарса келса.

ئایه‌تی: 207

مَآ أَغۡنَىٰ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يُمَتَّعُونَ

Фойдаланиб юрган нарсалари нимага асқотади?

ئایه‌تی: 208

وَمَآ أَهۡلَكۡنَا مِن قَرۡيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ

Огоҳлантирувчилар юборилмаган бирон қишлоқ-шаҳарни ҳалок этмадик.

ئایه‌تی: 209

ذِكۡرَىٰ وَمَا كُنَّا ظَٰلِمِينَ

Эслатма бўлиши учун. Биз золим бўлмадик.

ئایه‌تی: 210

وَمَا تَنَزَّلَتۡ بِهِ ٱلشَّيَٰطِينُ

Уни шайтонлар олиб тушганлари йўқ.

ئایه‌تی: 211

وَمَا يَنۢبَغِي لَهُمۡ وَمَا يَسۡتَطِيعُونَ

Улар учун бунинг имкони йўқ ва бунга қодир ҳам эмаслар.

ئایه‌تی: 212

إِنَّهُمۡ عَنِ ٱلسَّمۡعِ لَمَعۡزُولُونَ

Албатта, улар эшитишдан четлатилгандирлар.

ئایه‌تی: 213

فَلَا تَدۡعُ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ فَتَكُونَ مِنَ ٱلۡمُعَذَّبِينَ

Аллоҳ билан бирга бошқа илоҳга илтижо қилманг. Акс ҳолда азоблангувчилардан бўлиб қоласиз.

ئایه‌تی: 214

وَأَنذِرۡ عَشِيرَتَكَ ٱلۡأَقۡرَبِينَ

Ва яқин қариндошларингизни огоҳлантиринг.

ئایه‌تی: 215

وَٱخۡفِضۡ جَنَاحَكَ لِمَنِ ٱتَّبَعَكَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Ўзингизга эргашган мўминлар учун қанотингизни паст тутинг.

ئایه‌تی: 216

فَإِنۡ عَصَوۡكَ فَقُلۡ إِنِّي بَرِيٓءٞ مِّمَّا تَعۡمَلُونَ

Сизга итоатсизлик қилсалар: «Мен сизлар қилаётган ишлардан покман», деб айтинг.

ئایه‌تی: 217

وَتَوَكَّلۡ عَلَى ٱلۡعَزِيزِ ٱلرَّحِيمِ

Азиз ва Меҳрибон Зотга таваккул қилинг.

ئایه‌تی: 218

ٱلَّذِي يَرَىٰكَ حِينَ تَقُومُ

Зотки, сизни тураётган пайтингизда ҳам кўриб туради.

ئایه‌تی: 219

وَتَقَلُّبَكَ فِي ٱلسَّٰجِدِينَ

Сажда қилувчилар ичра кўчиб бораётганингизни ҳам кўради.

ئایه‌تی: 220

إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ

У Эшитгувчидир. Билгувчидир.

ئایه‌تی: 221

هَلۡ أُنَبِّئُكُمۡ عَلَىٰ مَن تَنَزَّلُ ٱلشَّيَٰطِينُ

Сизларга жинлар кимларга тушиши ҳақида хабар берайми?

ئایه‌تی: 222

تَنَزَّلُ عَلَىٰ كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٖ

Улар ҳар бир гуноҳга ботган товламачиларга тушадилар.

ئایه‌تی: 223

يُلۡقُونَ ٱلسَّمۡعَ وَأَكۡثَرُهُمۡ كَٰذِبُونَ

Эшитиб олганларини уларга ташлайдилар. Уларнинг аксари ёлғончилардир.

ئایه‌تی: 224

وَٱلشُّعَرَآءُ يَتَّبِعُهُمُ ٱلۡغَاوُۥنَ

Шоирларга гумроҳлар эргашадилар.

ئایه‌تی: 225

أَلَمۡ تَرَ أَنَّهُمۡ فِي كُلِّ وَادٖ يَهِيمُونَ

Уларнинг ҳар водийда дайдишини кўрмадингизми?

ئایه‌تی: 226

وَأَنَّهُمۡ يَقُولُونَ مَا لَا يَفۡعَلُونَ

Ва ўзлари қилмайдиган ишларни айтишини-чи?

ئایه‌تی: 227

إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ وَذَكَرُواْ ٱللَّهَ كَثِيرٗا وَٱنتَصَرُواْ مِنۢ بَعۡدِ مَا ظُلِمُواْۗ وَسَيَعۡلَمُ ٱلَّذِينَ ظَلَمُوٓاْ أَيَّ مُنقَلَبٖ يَنقَلِبُونَ

Иймон келтирган, яхши амалларни қилган, Аллоҳни кўп ёдга олган ва мазлум бўлганларидан кейин зафар қучган зотлар бундан мустасно. Зулм қилганлар эса яқинда қандай оқибатга қараб кетаётганларини билиб оладилар.