പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം ഇസ്റാഅ് - അകാൻ പരിഭാഷ - അഷന്തി - ഹാരൂൻ ഇസ്മാഈൽ - പേജ് നമ്പർ 283 - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

ആയത്ത്: 8

عَسَىٰ رَبُّكُمۡ أَن يَرۡحَمَكُمۡۚ وَإِنۡ عُدتُّمۡ عُدۡنَاۚ وَجَعَلۡنَا جَهَنَّمَ لِلۡكَٰفِرِينَ حَصِيرًا

Ebia mo Wura Nyankopͻn behu mo mmͻbͻ. Na sε mosan (kͻ bͻne mu bio) a, Yεbεsan (atwe moaso). Na Yayε Amane-hunu gya no afiase ama boniayεfoͻ no.

ആയത്ത്: 9

إِنَّ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانَ يَهۡدِي لِلَّتِي هِيَ أَقۡوَمُ وَيُبَشِّرُ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ ٱلَّذِينَ يَعۡمَلُونَ ٱلصَّٰلِحَٰتِ أَنَّ لَهُمۡ أَجۡرٗا كَبِيرٗا

Nokorε sε, saa Qur’aan yi kyerε (nnipa) kwan kᴐ deε εyε paa, na εbͻ agyidiefoͻ no a wͻredi dwuma pa no anohoba sε, wͻn wͻ akatua kεseε paa (da wͻn anim).

ആയത്ത്: 10

وَأَنَّ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ أَعۡتَدۡنَا لَهُمۡ عَذَابًا أَلِيمٗا

Wͻn a wͻ nnye Daakye no nnie no nso Yasiesie asotwe a εyε ya paa ama wͻn (wͻ Daakye Atemmuda).

ആയത്ത്: 11

وَيَدۡعُ ٱلۡإِنسَٰنُ بِٱلشَّرِّ دُعَآءَهُۥ بِٱلۡخَيۡرِۖ وَكَانَ ٱلۡإِنسَٰنُ عَجُولٗا

Sԑdeԑ anka ԑsԑsԑ onipa bͻ mpae pa no ᴐbͻ mpae bᴐne efrisε, onipa yε mpepreho.

ആയത്ത്: 12

وَجَعَلۡنَا ٱلَّيۡلَ وَٱلنَّهَارَ ءَايَتَيۡنِۖ فَمَحَوۡنَآ ءَايَةَ ٱلَّيۡلِ وَجَعَلۡنَآ ءَايَةَ ٱلنَّهَارِ مُبۡصِرَةٗ لِّتَبۡتَغُواْ فَضۡلٗا مِّن رَّبِّكُمۡ وَلِتَعۡلَمُواْ عَدَدَ ٱلسِّنِينَ وَٱلۡحِسَابَۚ وَكُلَّ شَيۡءٖ فَصَّلۡنَٰهُ تَفۡصِيلٗا

Yayε adesaeε ne adekyeε nsεn-kyerεnee mmienu: Yεma adesaeε (sum) nsεnkyerεnee no fri hͻ, εna Yama adekyeε {hann) nsεnkyerεnee no da adi pefee, sεdeε mode bεhwehwε mo Wura Nyankopͻn hͻ adom, ne sεdeε mode behunu mfi dodoͻ ne nkontabuo. Yakyerεkyerε biribiara mu ada no adi pefee.

ആയത്ത്: 13

وَكُلَّ إِنسَٰنٍ أَلۡزَمۡنَٰهُ طَٰٓئِرَهُۥ فِي عُنُقِهِۦۖ وَنُخۡرِجُ لَهُۥ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ كِتَٰبٗا يَلۡقَىٰهُ مَنشُورًا

Yεde onipa biara dwumadie (anaa nehyԑberԑ) asεn nekͻn mu, na Yεbeyi no adi akyerε no wͻ Wusͻreε da no, na ͻbehunu no (tesε) nwoma a yabue mu.

ആയത്ത്: 14

ٱقۡرَأۡ كِتَٰبَكَ كَفَىٰ بِنَفۡسِكَ ٱلۡيَوۡمَ عَلَيۡكَ حَسِيبٗا

(Yεbεka akyerε no sε): “Kenkan wo nwoma. Wo ara wo som bo (sε) wobu woho akonta nnԑ da yi“.

ആയത്ത്: 15

مَّنِ ٱهۡتَدَىٰ فَإِنَّمَا يَهۡتَدِي لِنَفۡسِهِۦۖ وَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيۡهَاۚ وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٞ وِزۡرَ أُخۡرَىٰۗ وَمَا كُنَّا مُعَذِّبِينَ حَتَّىٰ نَبۡعَثَ رَسُولٗا

Obia ͻbεtenee no, ͻtene ma ne ho; na obi a ͻbεyera no nso ͻyera tia ͻno ara ne kraa. Obi a ͻso adesoa no nnsoa obi foforͻ adesoa. Na yεnntwe (nnipa bi) aso, gyesε Yetu ͻsomafoͻ (ba wͻn hͻ bεbͻ wͻn kͻkͻ) ansa.

ആയത്ത്: 16

وَإِذَآ أَرَدۡنَآ أَن نُّهۡلِكَ قَرۡيَةً أَمَرۡنَا مُتۡرَفِيهَا فَفَسَقُواْ فِيهَا فَحَقَّ عَلَيۡهَا ٱلۡقَوۡلُ فَدَمَّرۡنَٰهَا تَدۡمِيرٗا

Sε Yεpε sε Yεsεe kuro bi a, (Yedi kan) de ahyεdeε berε emu adefoͻ no, na w’ayε ho bͻne, na asεm no nokorε no atia wͻn, na Yasεe ͻman no pasaa.

ആയത്ത്: 17

وَكَمۡ أَهۡلَكۡنَا مِنَ ٱلۡقُرُونِ مِنۢ بَعۡدِ نُوحٖۗ وَكَفَىٰ بِرَبِّكَ بِذُنُوبِ عِبَادِهِۦ خَبِيرَۢا بَصِيرٗا

Awoͻ ntoatoasoͻ dodoͻ sεn na Yasεe wͻn wͻ Noa akyi? Wo Wura Nyankopͻn som bo sε Ɔbͻ N’akoa bͻne a ͻyε ho amaneε, na N’ani tua biribiara.