പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം ത്തൂർ - ദരി പരിഭാഷ - മുഹമ്മദ് അന്വർ ബദ്ഖ്ഷാനി - പേജ് നമ്പർ 525 - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

ആയത്ത്: 32

أَمۡ تَأۡمُرُهُمۡ أَحۡلَٰمُهُم بِهَٰذَآۚ أَمۡ هُمۡ قَوۡمٞ طَاغُونَ

آیا عقل‌هایشان آنها را به این )سخنان( دستور می‌دهد یا آنها قوم سرکش‌اند؟!

ആയത്ത്: 33

أَمۡ يَقُولُونَ تَقَوَّلَهُۥۚ بَل لَّا يُؤۡمِنُونَ

یا می‌گویند: قرآن را خود (محمد) ساخته (و به الله نسبت داده است)؟ نه، بلکه آنها ایمان نمی‌آورند.

ആയത്ത്: 34

فَلۡيَأۡتُواْ بِحَدِيثٖ مِّثۡلِهِۦٓ إِن كَانُواْ صَٰدِقِينَ

اگر راست می‌گویند پس سخنی مانند آن را بیاورند.

ആയത്ത്: 35

أَمۡ خُلِقُواْ مِنۡ غَيۡرِ شَيۡءٍ أَمۡ هُمُ ٱلۡخَٰلِقُونَ

آیا بدون هیچ خالقی آفریده شده‌اند یا خود آفریننده خود ‌اند؟

ആയത്ത്: 36

أَمۡ خَلَقُواْ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَۚ بَل لَّا يُوقِنُونَ

یا آسمان‌ها و زمین را آفریده‌اند؟ نه، بلکه (حق این است که) يقين نمی‌کنند.

ആയത്ത്: 37

أَمۡ عِندَهُمۡ خَزَآئِنُ رَبِّكَ أَمۡ هُمُ ٱلۡمُصَۜيۡطِرُونَ

آیا نزد آنها خزانه‌های پروردگار توست؟ یا اینکه (بر عالم) سیطره دارند؟

ആയത്ത്: 38

أَمۡ لَهُمۡ سُلَّمٞ يَسۡتَمِعُونَ فِيهِۖ فَلۡيَأۡتِ مُسۡتَمِعُهُم بِسُلۡطَٰنٖ مُّبِينٍ

آیا زینه‌ای دارند که به وسیلۀ آن (اسرار آسمان‌ها را) می‌شنوند؟ (اگر چنین است) پس باید شنوندۀ آنان دلیل آشکار بیاورد.

ആയത്ത്: 39

أَمۡ لَهُ ٱلۡبَنَٰتُ وَلَكُمُ ٱلۡبَنُونَ

آیا دختران سهم الله است و پسران سهم شما؟

ആയത്ത്: 40

أَمۡ تَسۡـَٔلُهُمۡ أَجۡرٗا فَهُم مِّن مَّغۡرَمٖ مُّثۡقَلُونَ

یا از آنها مزد می‌طلبی که پرداخت آن بر آنها دشوار است؟

ആയത്ത്: 41

أَمۡ عِندَهُمُ ٱلۡغَيۡبُ فَهُمۡ يَكۡتُبُونَ

یا علم غیب نزد آنهاست که (هر چه بخواهند) می‌نویسند؟

ആയത്ത്: 42

أَمۡ يُرِيدُونَ كَيۡدٗاۖ فَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ هُمُ ٱلۡمَكِيدُونَ

یا می‌خواهند حیله و مکری را (به خلاف پیغمبر) بکار برند؟ پس (بدانند که) کافران خود گرفتار حیله و مکر خواهند شد.

ആയത്ത്: 43

أَمۡ لَهُمۡ إِلَٰهٌ غَيۡرُ ٱللَّهِۚ سُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ عَمَّا يُشۡرِكُونَ

آیا برای آنها معبودی غیر از الله هست؟ الله پاک و منزه است از آنچه برای او شریک قرار می‌دهند.

ആയത്ത്: 44

وَإِن يَرَوۡاْ كِسۡفٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ سَاقِطٗا يَقُولُواْ سَحَابٞ مَّرۡكُومٞ

اگر بینند که قطعه‌ای از آسمان می‌افتد (باز هم ایمان نمی‌آورند)، می‌گویند: ابری متراکم است (نه غضب الهی).

ആയത്ത്: 45

فَذَرۡهُمۡ حَتَّىٰ يُلَٰقُواْ يَوۡمَهُمُ ٱلَّذِي فِيهِ يُصۡعَقُونَ

پس آنها را (به حال خود‌شان) بگذار، تا آن روزشان را ببینند که در آن گرفتار صاعقه (عذاب الهی) شوند.

ആയത്ത്: 46

يَوۡمَ لَا يُغۡنِي عَنۡهُمۡ كَيۡدُهُمۡ شَيۡـٔٗا وَلَا هُمۡ يُنصَرُونَ

روزی که حیلۀ‌شان چیزی (از عذاب الله) را از آنان دفع نمی‌کند و مدد و یاری نمی‌شوند.

ആയത്ത്: 47

وَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُواْ عَذَابٗا دُونَ ذَٰلِكَ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ

و البته برای آنان که ظلم کرده‌اند عذابی است غیر از این عذاب (دنیا و برزخ)، ولی بیشترشان نمی‌دانند. ­

ആയത്ത്: 48

وَٱصۡبِرۡ لِحُكۡمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعۡيُنِنَاۖ وَسَبِّحۡ بِحَمۡدِ رَبِّكَ حِينَ تَقُومُ

و بر (رساندن) حکم پروردگارت صبر کن که تو زیر نظر ما هستی. و هنگامی که (از خواب) برخواستی، با ستایش پروردگارت را تسبیح گوی.

ആയത്ത്: 49

وَمِنَ ٱلَّيۡلِ فَسَبِّحۡهُ وَإِدۡبَٰرَ ٱلنُّجُومِ

و در بخشی از شب و (نیز) بعد از پنهان شدن ستارگان، او را به پاکی یاد کن.