പരിഭാഷ ആയത്ത് 110 അദ്ധ്യായം യൂസുഫ് - ഫുലാനീ വിവർത്തനം - റുവ്വാദ് തർജമ സെൻ്റർ - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

ആയത്ത്: 110

حَتَّىٰٓ إِذَا ٱسۡتَيۡـَٔسَ ٱلرُّسُلُ وَظَنُّوٓاْ أَنَّهُمۡ قَدۡ كُذِبُواْ جَآءَهُمۡ نَصۡرُنَا فَنُجِّيَ مَن نَّشَآءُۖ وَلَا يُرَدُّ بَأۡسُنَا عَنِ ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

Haa si tawii nulaaɓe ɓen taƴike, (heeferɓe ɓen) fellita won´de kamɓe ɓe fennaama, ballal amen ngal ara e maɓɓe; min daɗnda on mo min muuyi, lepte amen ɗen ruttetaake gaayi e yimɓe bonɓe ɓen.