പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം യൂനുസ് - ഗ്രീക്ക് വിവർത്തനം - മർക്കസ് റുവാദ് അൽ-തർജമാ - പേജ് നമ്പർ 209 - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

ആയത്ത്: 7

إِنَّ ٱلَّذِينَ لَا يَرۡجُونَ لِقَآءَنَا وَرَضُواْ بِٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا وَٱطۡمَأَنُّواْ بِهَا وَٱلَّذِينَ هُمۡ عَنۡ ءَايَٰتِنَا غَٰفِلُونَ

Πράγματι, εκείνοι που δεν ελπίζουν στη συνάντησή Μας (και δεν την περιμένουν, ούτε τη φοβούνται) και είναι ικανοποιημένοι με την εγκόσμια ζωή και είναι καθησυχασμένοι σ' αυτήν, και εκείνοι που για τα Σημάδιά Μας αδιαφορούν,

ആയത്ത്: 8

أُوْلَٰٓئِكَ مَأۡوَىٰهُمُ ٱلنَّارُ بِمَا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ

η κατοικία τους θα είναι η Φωτιά, για ό,τι διέπρατταν.

ആയത്ത്: 9

إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ يَهۡدِيهِمۡ رَبُّهُم بِإِيمَٰنِهِمۡۖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهِمُ ٱلۡأَنۡهَٰرُ فِي جَنَّٰتِ ٱلنَّعِيمِ

Όσο γι' εκείνους που πιστεύουν και πράττουν καλές πράξεις, ο Κύριός τους θα τους καθοδηγήσει (δίνοντάς τους φως την Ημέρα της Κρίσεως) λόγω της πίστης τους. Ποτάμια θα κυλήσουν από κάτω τους στους κήπους της ευδαιμονίας (στον Παράδεισο).

ആയത്ത്: 10

دَعۡوَىٰهُمۡ فِيهَا سُبۡحَٰنَكَ ٱللَّهُمَّ وَتَحِيَّتُهُمۡ فِيهَا سَلَٰمٞۚ وَءَاخِرُ دَعۡوَىٰهُمۡ أَنِ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Η επικλήσεις τους μέσα του (στον Παράδεισο) θα είναι: «Σουμπχάνακα Αλλάχουμα (δόξα Σοι, ω, Αλλάχ)!», και ο χαιρετισμός τους θα είναι: «Σαλάμ (ειρήνη).», και το τέλος των επικλήσεών τους θα είναι: «Αλ-Χάμντου Λελλάχι Ράμπα Αλ-‘Αλαμείν (όλοι οι έπαινοι ανήκουν στον Αλλάχ, τον Κύριο όλων των κόσμων).»

ആയത്ത്: 11

۞ وَلَوۡ يُعَجِّلُ ٱللَّهُ لِلنَّاسِ ٱلشَّرَّ ٱسۡتِعۡجَالَهُم بِٱلۡخَيۡرِ لَقُضِيَ إِلَيۡهِمۡ أَجَلُهُمۡۖ فَنَذَرُ ٱلَّذِينَ لَا يَرۡجُونَ لِقَآءَنَا فِي طُغۡيَٰنِهِمۡ يَعۡمَهُونَ

Αν ο Αλλάχ επίσπευδε για τους ανθρώπους το κακό (που σε μία κατάσταση θυμού επικαλέστηκαν για τον εαυτό τους, τα παιδιά τους ή τα πλούτη τους), όπως επισπεύδει να ανταποκρίνεται στις επικλήσεις τους για το καλό, θα τους είχε φτάσει η καταστροφή τους. Και αφήνουμε εκείνους, που δεν ελπίζουν στη συνάντησή Μας (και δεν την περιμένουν, ούτε τη φοβούνται), στην πλάνη και την τυραννία τους να παραμένουν σε σύγχυση.

ആയത്ത്: 12

وَإِذَا مَسَّ ٱلۡإِنسَٰنَ ٱلضُّرُّ دَعَانَا لِجَنۢبِهِۦٓ أَوۡ قَاعِدًا أَوۡ قَآئِمٗا فَلَمَّا كَشَفۡنَا عَنۡهُ ضُرَّهُۥ مَرَّ كَأَن لَّمۡ يَدۡعُنَآ إِلَىٰ ضُرّٖ مَّسَّهُۥۚ كَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِلۡمُسۡرِفِينَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

Όταν πλήττει τον άνθρωπο κάποια συμφορά, Μας επικαλείται (με ταπείνωση και σε όποια κατάσταση βρίσκεται) είτε ξαπλωμένος στο πλάι του, είτε καθισμένος, είτε όρθιος. Αλλά όταν αφαιρούμε τη συμφορά του, συνεχίσει (να διαπράττει τις αμαρτίες όπως πριν) σαν να μην Μας είχε επικαλεστεί να αφαιρέσουμε τη συμφορά που τον έπληξε! (Και όπως φάνηκε ωραίο γι' αυτόν να συνεχίσει στην πλάνη του), έτσι φάνηκαν ωραία για τους παραβάτες αυτά που έκαναν (από απιστία και αμαρτίες).

ആയത്ത്: 13

وَلَقَدۡ أَهۡلَكۡنَا ٱلۡقُرُونَ مِن قَبۡلِكُمۡ لَمَّا ظَلَمُواْ وَجَآءَتۡهُمۡ رُسُلُهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِ وَمَا كَانُواْ لِيُؤۡمِنُواْۚ كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

Πράγματι, είχαμε καταστρέψει τα έθνη που ήταν πριν από σας (ω, ειδωλολάτρες) όταν αδίκησαν, και τους ήρθαν οι Αγγελιαφόροι τους με ξεκάθαρα Σημάδια, αλλά δε θα πίστευαν (λόγω της επιμονής τους στο να διαψεύδουν τους Αγγελιαφόρους). Έτσι τιμωρούμε τους κακούς ανθρώπους.

ആയത്ത്: 14

ثُمَّ جَعَلۡنَٰكُمۡ خَلَٰٓئِفَ فِي ٱلۡأَرۡضِ مِنۢ بَعۡدِهِمۡ لِنَنظُرَ كَيۡفَ تَعۡمَلُونَ

Έπειτα σας κάναμε (ω, άνθρωποι) διαδόχους τους (εκείνων των εθνών) στη γη, για να δούμε πώς θα πράττετε.