പരിഭാഷ ആയത്ത് 2 അദ്ധ്യായം അൻഫാൽ - ഇന്തോനേഷ്യൻ വിവർത്തനം - മുജമ്മഅ് - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

ആയത്ത്: 2

إِنَّمَا ٱلۡمُؤۡمِنُونَ ٱلَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ ٱللَّهُ وَجِلَتۡ قُلُوبُهُمۡ وَإِذَا تُلِيَتۡ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتُهُۥ زَادَتۡهُمۡ إِيمَٰنٗا وَعَلَىٰ رَبِّهِمۡ يَتَوَكَّلُونَ

Sesungguhnya orang-orang yang beriman^[594] itu adalah mereka yang apabila disebut nama Allah^[595] gemetarlah hati mereka, dan apabila dibacakan ayat-ayat-Nya, bertambahlah iman mereka (karenanya), dan hanya kepada Tuhan-lah mereka bertawakal,

[594]. Maksudnya orang yang sempurna imannya.
[595]. Dimaksud dengan disebut Allah Subḥānahu wa Ta‘ālā ialah menyebut sifat-sifat yang mengagungkan dan memuliakan­Nya.