പരിഭാഷ ആയത്ത് 119 അദ്ധ്യായം ന്നഹ്ൽ - ഖുർആൻ സംക്ഷിപ്ത വിശദീകരണം - പരിഭാഷ (പഷ്തൂ) - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

ആയത്ത്: 119

ثُمَّ اِنَّ رَبَّكَ لِلَّذِیْنَ عَمِلُوا السُّوْٓءَ بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابُوْا مِنْ بَعْدِ ذٰلِكَ وَاَصْلَحُوْۤا اِنَّ رَبَّكَ مِنْ بَعْدِهَا لَغَفُوْرٌ رَّحِیْمٌ ۟۠

بیا یقینا ستا رب -ای پېغمبره- هغو کسانو لره چې بدۍ کوي او له انجام څخه یې ناخبره وي او اګر که هغوی یې قصدا کوي، بیا توبه وباسي الله تعالی ته وروسته د بدیو د کولو نه، او برابر کړي خپل د فساد والا عملونه، یقینا ستا رب وروسته د توبې نه خامخا بخنه کوونکی د دوی د ګناهونو دی، په دوی باندې مهربانه دی.

ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:

• اقتضت رحمة الله أن يقبل توبة عباده الذين يعملون السوء من الكفر والمعاصي، ثم يتوبون ويصلحون أعمالهم، فيغفر الله لهم.

د الله تعالی د رحمت تقاضا داده چې د خپلو هغو بندګانو توبه قبوله کړي چې بدۍ کوي د کفر او ګناهونو څخه، بیا توبه وباسي او خپل اعمال برابروي، نو الله تعالی دوی ته بخنه کوي.

• يحسن بالمسلم أن يتخذ إبراهيم عليه السلام قدوة له.

مسلمان سره دا ښه ښکاري چې ابراهیم -علیه السلام- خپل پیشوا وګرځوي.

• على الدعاة إلى دين الله اتباع هذه الطرق الثلاث: الحكمة، والموعظة الحسنة، والمجادلة بالتي هي أحسن.

د الله تعالی لارې ته دعوت کوونکو باندې لازمه ده چې دا درې طریقې وکاروي: حکمت (پوښ علم)، ښایسته نصیحت، او په ښې طریقې سره جوابونه ورکول (مباحثه کول).

• العقاب يكون بالمِثْل دون زيادة، فالمظلوم منهي عن الزيادة في عقوبة الظالم.

سزا به هم مثل وي پرته له زیاتي کولو، ځکه چې مظلوم هم د زیاتي کولو څخه منعه شوی ظالم لره په سزا ورکولو کې.