പരിഭാഷ ആയത്ത് 29 അദ്ധ്യായം യാസീൻ - ഖുർആൻ സംക്ഷിപ്ത വിശദീകരണം - പരിഭാഷ (പഷ്തൂ) - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

ആയത്ത്: 29

اِنْ كَانَتْ اِلَّا صَیْحَةً وَّاحِدَةً فَاِذَا هُمْ خٰمِدُوْنَ ۟

پس د ده د قوم د تباهۍ کیسه نه وه مګر د یوې چیغې وه چې پر دوی مو راولېږله نو یو دم دوی پرېوتي[هلاک] شول چې هېڅوک ترې پاتې نشول، دوی د هغه اور په څېر وو چې بل وي بیا مړ شي، او هېڅ اثر یې پاتې نشي.

ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:

• ما أهون الخلق على الله إذا عصوه، وما أكرمهم عليه إن أطاعوه.

څومره سپک مخلوقات دې د الله کله چې یې نافرماني کوي، او څومره عزتمند دي کله چې یې اطاعت کوي.

• من الأدلة على البعث إحياء الأرض الهامدة بالنبات الأخضر، وإخراج الحَبِّ منه.

په پاڅون باندې د دلیلونو څخه د مړې ځمکې ژوندۍ کول دي په شنو نباتو، او د هغې څخه د دانو راویستل دي.

• من أدلة التوحيد: خلق المخلوقات في السماء والأرض وتسييرها بقدر.

د توحید له دلیلونو څخه: په ځمکه او آسمان کې د مخلوقاتو پېدا کول او په اندازې سره یې چلول دي.