പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം ദ്ദുഖാൻ - ഖുർആൻ സംക്ഷിപ്ത വിശദീകരണം - പരിഭാഷ (പഷ്തൂ) - പേജ് നമ്പർ 497 - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

ആയത്ത്: 19

وَّاَنْ لَّا تَعْلُوْا عَلَی اللّٰهِ ؕ— اِنِّیْۤ اٰتِیْكُمْ بِسُلْطٰنٍ مُّبِیْنٍ ۟ۚ

او د الله پر وړاندې د هغه د عبادت په پرېښودلو تکبر او د بندګانو پر وړاندې يې لويي مه کوئ، بېشکه زه تاسوته له څرګند دليل سره راتلونکی يم.

ആയത്ത്: 20

وَاِنِّیْ عُذْتُ بِرَبِّیْ وَرَبِّكُمْ اَنْ تَرْجُمُوْنِ ۟ۚ

او زه په خپل پالونکي او ستاسو په پالونکي پناه غواړم له دې چې تاسو مې د ډبرو په وېشتلو ووژنئ.

ആയത്ത്: 21

وَاِنْ لَّمْ تُؤْمِنُوْا لِیْ فَاعْتَزِلُوْنِ ۟

او که چېرې هغه څه رېښتيني نه ګڼئ چې راوړي مې دي، نو را څخه ګوښه شئ، او په بدۍ مه را نېږدې کېږئ.

ആയത്ത്: 22

فَدَعَا رَبَّهٗۤ اَنَّ هٰۤؤُلَآءِ قَوْمٌ مُّجْرِمُوْنَ ۟

نو موسی خپل پالونکي ته دعا وکړه: چې دغه قوم- فرعون او سرداران يې، مجرم قوم دی چې په سزا کې د بيړې مستحق دي.

ആയത്ത്: 23

فَاَسْرِ بِعِبَادِیْ لَیْلًا اِنَّكُمْ مُّتَّبَعُوْنَ ۟ۙ

نو الله موسی ته امر وکړ چې خپل قوم يې د شپې لخوا بوځي او په دې يې خبر کړ چې فرعون او قوم به يې په هغوی پسې کيږي.

ആയത്ത്: 24

وَاتْرُكِ الْبَحْرَ رَهْوًا ؕ— اِنَّهُمْ جُنْدٌ مُّغْرَقُوْنَ ۟

او امر يې ورته وکړ چې کله دی او بني اسرائيل له درياب څخه تېر شي، نو بيا دې درياب همداسې ولاړ پرېږدي لکه څنګه چې و، بېشکه فرعون او لښکر يې په درياب کې په ډوبېدو تباه کېدونکي دي.

ആയത്ത്: 25

كَمْ تَرَكُوْا مِنْ جَنّٰتٍ وَّعُیُوْنٍ ۟ۙ

فرعون او قوم يې ترشا څومره باغونه او روانې چينې پرېښودې.

ആയത്ത്: 26

وَّزُرُوْعٍ وَّمَقَامٍ كَرِیْمٍ ۟ۙ

او تر خپلو شاوو يې څومره کروندې او ښکلې مجلسونه پرېښودل.

ആയത്ത്: 27

وَّنَعْمَةٍ كَانُوْا فِیْهَا فٰكِهِیْنَ ۟ۙ

او تر خپلو شاوو يې څومره عیاشۍ پرېښودې چې په هغو کې په مزو کې وو.

ആയത്ത്: 28

كَذٰلِكَ ۫— وَاَوْرَثْنٰهَا قَوْمًا اٰخَرِیْنَ ۟

هغوی لره همداسې پېښ شول لکه څنګه چې تاسوته بيان کړای شول، او د هغوی باغونه، چينې، کروندې او هستوګنځي مو بل قوم ته په ميراث ورکړل چې هغه بني اسرائيل دي.

ആയത്ത്: 29

فَمَا بَكَتْ عَلَیْهِمُ السَّمَآءُ وَالْاَرْضُ وَمَا كَانُوْا مُنْظَرِیْنَ ۟۠

نو پر فرعون او قوم يې نه آسمان او نه ځمکې وژړل کله چې ډوب شول، اونه هغوی ته مهلت ورکړل شو ترڅو توبه وباسي.

ആയത്ത്: 30

وَلَقَدْ نَجَّیْنَا بَنِیْۤ اِسْرَآءِیْلَ مِنَ الْعَذَابِ الْمُهِیْنِ ۟ۙ

او له شک پرته موږ بني اسرائيل له سپکوونکي عذابه وژغورل، داسې چې فرعون او قوم يې د هغوی زامن وژل او ښځې يې ژوندۍ پرېښودې.

ആയത്ത്: 31

مِنْ فِرْعَوْنَ ؕ— اِنَّهٗ كَانَ عَالِیًا مِّنَ الْمُسْرِفِیْنَ ۟

هغوی مو د فرعون له عذابه وژغورل، بېشکه هغه د الله له امر او دينه له بريده اوښتونکو لويي کوونکی و.

ആയത്ത്: 32

وَلَقَدِ اخْتَرْنٰهُمْ عَلٰی عِلْمٍ عَلَی الْعٰلَمِیْنَ ۟ۚ

او له شک پرته بني اسرائيلو مو له خپل لوري په پوهه د خپلې زمانې پر خلکو غوره وګرځول د هغوی د زياتو نبيانو له امله.

ആയത്ത്: 33

وَاٰتَیْنٰهُمْ مِّنَ الْاٰیٰتِ مَا فِیْهِ بَلٰٓؤٌا مُّبِیْنٌ ۟

او هغوی ته مو داسې دلايل او برهانونه[معجزې] ورکړل چې د موسی ملاتړ مو پرې وکړ چې هغوی لره پکې څرګند نعمت و لکه من، سلوی [ترینجبین او مړزان]او داسې نور.

ആയത്ത്: 34

اِنَّ هٰۤؤُلَآءِ لَیَقُوْلُوْنَ ۟ۙ

بېشکه دغه درواغ ګڼونکي مشرکان به هرومرو د بېرته را پاڅېدو څخه د انکار کوونکو په توګه وايي:

ആയത്ത്: 35

اِنْ هِیَ اِلَّا مَوْتَتُنَا الْاُوْلٰی وَمَا نَحْنُ بِمُنْشَرِیْنَ ۟

بل څه نه دي مګر همدا زموږ لومړی مرګ دی، نو له هغو وروسته ژوند نشته، او موږ له دغه مرګ وروسته بېرته راپاڅېدونکي نه يو.

ആയത്ത്: 36

فَاْتُوْا بِاٰبَآىِٕنَاۤ اِنْ كُنْتُمْ صٰدِقِیْنَ ۟

نو ای محمده! ته او څوک چې ستا له پيروانو درسره دي زموږ پلرونه ژوندي راته راولئ چې مړه شوي دي که چېرې تاسو په هغه څه کې رېښتيني ياست چې دعوی يې کوئ چې الله به د حساب او جزا لپاره مړي بېرته ژوندي را پورته کوي.

ആയത്ത്: 37

اَهُمْ خَیْرٌ اَمْ قَوْمُ تُبَّعٍ ۙ— وَّالَّذِیْنَ مِنْ قَبْلِهِمْ ؕ— اَهْلَكْنٰهُمْ ؗ— اِنَّهُمْ كَانُوْا مُجْرِمِیْنَ ۟

ای رسوله! دغه ستا درواغجن ګڼونکي مشرکان په ځواک او پياوړتيا کې زيات دي او که د تبع هغه قوم چې له هغوی مخکې د عاد او ثمود غوندې خلک وو، هغوی ټول مو تباه کړل، بېشکه هغوی مجرمان وو.

ആയത്ത്: 38

وَمَا خَلَقْنَا السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا لٰعِبِیْنَ ۟

او موږ آسمانونه او ځمکه او څه يې چې ترمنځ دي داسې نه دي پيداکړي چې په پيداکولو یې لوبې کوونکي وو.

ആയത്ത്: 39

مَا خَلَقْنٰهُمَاۤ اِلَّا بِالْحَقِّ وَلٰكِنَّ اَكْثَرَهُمْ لَا یَعْلَمُوْنَ ۟

موږ آسمانونه او ځمکه نه دي پيداکړي مګر د يو لوی حکمت لپاره، خو د مشرکانو ډېری پر دغه نه پوهيږي.

ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:

• وجوب لجوء المؤمن إلى ربه أن يحفظه من كيد عدوّه.

د مؤمن لپاره د خپل پالونکي لوري ته د پناه وړلو واجبوالی، ترڅو يې د دښمن له چل وساتي.

• مشروعية الدعاء على الكفار عندما لا يستجيبون للدعوة، وعندما يحاربون أهلها.

د کافرانو پر خلاف د ښېرا (بد دعا) جواز کله چې هغوی بلنه نه مني، او کله چې د بلنې والا سره جګړه کوي.

• الكون لا يحزن لموت الكافر لهوانه على الله.

کائنات د کافر د مړيڼې له امله نه خپه کېږي ځکه هغه د الله پر وړاندې سپک وي.

• خلق السماوات والأرض لحكمة بالغة يجهلها الملحدون.

د آسمانونو او ځمکې پيدايښت د يو لوی حکمت له مخې دي چې ډېری ملحدان پرې نه پوهيږي.