പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം സൂറത്തുൽ ഖമർ - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

القمر

സൂറത്തിൻ്റെ ഉദ്ദേശ്യങ്ങളിൽ പെട്ടതാണ്:

التذكير بنعمة تيسير القرآن، وما فيه من الآيات والنذر.

د قرآن د آسانه کولو د نعمت یادونه او په هغو کې چې کوم آيتونه او د ویروونکو په اړه - خبرې - دي.

---

ആയത്ത്: 1

اِقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَانْشَقَّ الْقَمَرُ ۟

د قيامت راتګ را نېږدې شو او د نبي صلی الله عليه وسلم په زمانه کې سپوږمۍ وچاوده، چې چاودل يې د هغه صلی الله عليه وسلم له حسي نښانو څخه وه.

ആയത്ത്: 2

وَاِنْ یَّرَوْا اٰیَةً یُّعْرِضُوْا وَیَقُوْلُوْا سِحْرٌ مُّسْتَمِرٌّ ۟

او که مشرکان د هغه صلی الله عليه وسلم پر رېښتينولي کوم دليل او برهان وويني له منلو يې مخ اړوي، او وايي: موږ چې له حجتونو او برهانونو څه ليدلي هغه باطلې کوډې دي.

ആയത്ത്: 3

وَكَذَّبُوْا وَاتَّبَعُوْۤا اَهْوَآءَهُمْ وَكُلُّ اَمْرٍ مُّسْتَقِرٌّ ۟

او کوم حق چې ورته راغلی و هغه يې درواغ وګڼلو، او په درواغ ګڼلو کې يې د خپلو هوسونو پيروي وکړه، او هر کار که خير وي او که شر د قيامت په ورځ به يې په وړ تن را پرېوتونکی وي.

ആയത്ത്: 4

وَلَقَدْ جَآءَهُمْ مِّنَ الْاَنْۢبَآءِ مَا فِیْهِ مُزْدَجَرٌ ۟ۙ

او پرته له شکه هغوی ته د هغو امتونو خبرونه راغلل چې الله هغوی د خپل کفر او ظلم له امله يې تباه کړل چې هغه د کفر او ظلم څخه د راګرځولو لپاره بسنه کوله.

ആയത്ത്: 5

حِكْمَةٌ بَالِغَةٌ فَمَا تُغْنِ النُّذُرُ ۟ۙ

او هغه څه ورته راغلل بشپړ حکمت و ترڅو پرهغوی حجت قايم شي، وېروونکي هغه قوم ته کومه ګټه نه رسوي چې پر الله او د آخرت په ورځ باور نه لري.

ആയത്ത്: 6

فَتَوَلَّ عَنْهُمْ ۘ— یَوْمَ یَدْعُ الدَّاعِ اِلٰی شَیْءٍ نُّكُرٍ ۟ۙ

ای رسوله! کله چې هغوی په سمه لار نه ځي، نو د هغې ورځې د انتظار کوونکي په توګه يې پرې ږده او مخ ترې واړوه په کومه ورځ چې په شپېلۍ کې پوکی کوونکې پرېښته د داسې وېروونکي امر خواته را بلل کيږي چې مخلوقاتو له دې مخکې د هغه غوندې څه نه وي پېژندلي.

ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:

• عدم التأثر بالقرآن نذير شؤم.

له قرآن څخه نه اغېزمن کېدل د وېروونکي بد فالي ده.

• خطر اتباع الهوى على النفس في الدنيا والآخرة.

پر نفس د هوس د پيروي خطر په دنيا او آخرت کې.

• عدم الاتعاظ بهلاك الأمم صفة من صفات الكفار.

د نورو امتونو له تباهۍ پند نه اخېستل د کافرانو له صفتونو يو صفت دی.

ആയത്ത്: 7

خُشَّعًا اَبْصَارُهُمْ یَخْرُجُوْنَ مِنَ الْاَجْدَاثِ كَاَنَّهُمْ جَرَادٌ مُّنْتَشِرٌ ۟ۙ

سترګې به يې ټيټې وي په داسې حال کې چې له قبرونو به راوزي ګواکې د حساب ځای لوري ته په هڅه کې يې خواره ملخان دي.

ആയത്ത്: 8

مُّهْطِعِیْنَ اِلَی الدَّاعِ ؕ— یَقُوْلُ الْكٰفِرُوْنَ هٰذَا یَوْمٌ عَسِرٌ ۟

د بلونکي خواته دغه ځای لوري ته به منډې وهونکي وي، کافران به وايي: دغه ورځ سخته ورځ ده؛ په هغې کې سختي او بد حالات دي.

ആയത്ത്: 9

كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوْحٍ فَكَذَّبُوْا عَبْدَنَا وَقَالُوْا مَجْنُوْنٌ وَّازْدُجِرَ ۟

ای رسوله! له دغو ستا د بلنې له درواغ ګڼونکو مخکې د نوح قوم درواغ ګڼلي وو، نو هغوی نوح عليه السلام درواغجن وګڼلو کله مو چې ور ولېږلو، او د هغه په اړه يې وويل: هغه لېونی دی، په ډول ډول ښکنځلو، بدردويلو او کواښو يې و راټه کله چې هغه يې بلنه پرې نه ښوده.

ആയത്ത്: 10

فَدَعَا رَبَّهٗۤ اَنِّیْ مَغْلُوْبٌ فَانْتَصِرْ ۟

نو نوح خپل پالونکی په دې ويلو راوبللو: بېشکه زما قوم پر ما برلاسی شو، او زما خبره يې ونه منله، نو له هغوی څخه په داسې عذاب غچ راته واخله چې پرې نازل شي.

ആയത്ത്: 11

فَفَتَحْنَاۤ اَبْوَابَ السَّمَآءِ بِمَآءٍ مُّنْهَمِرٍ ۟ؗۖ

نو بيا مو د آسمان دروازې په پرله پسې تويدونکو اوبو سره پرانېستلې.

ആയത്ത്: 12

وَّفَجَّرْنَا الْاَرْضَ عُیُوْنًا فَالْتَقَی الْمَآءُ عَلٰۤی اَمْرٍ قَدْ قُدِرَ ۟ۚ

او ځمکه مو وچوله، داسې چينې وګرځېدله چې وبه ترې بهېدلې، نو له آسمانه را نازل شوې اوبه له ځمکې څخه د خوټېدلو اوبو سره د الله په هغه امر يوځای شوې چې په ازل کې يې ټاکلی و، له هغه چا پرته چې الله ژغورلي و نور ټول يې ډوب کړل.

ആയത്ത്: 13

وَحَمَلْنٰهُ عَلٰی ذَاتِ اَلْوَاحٍ وَّدُسُرٍ ۟ۙ

او نوح مو د تختو او مېخونو والا پر کښتۍ سپور کړ، نو هغه او له هغه سره شته خلک مو وژغورل.

ആയത്ത്: 14

تَجْرِیْ بِاَعْیُنِنَا جَزَآءً لِّمَنْ كَانَ كُفِرَ ۟

دغه کښتۍ د اوبو په مستو څپو کې زموږ د سترګو او ساتنې په وړاندې چلېدله، د هغه نوح د مرستې په موخه چې قوم يې درواغجن ګڼلی و، او هغوی پر هغه څه کفر کړی وو چې نوح ورته د الله له لوري ورسره راغلی و.

ആയത്ത്: 15

وَلَقَدْ تَّرَكْنٰهَاۤ اٰیَةً فَهَلْ مِنْ مُّدَّكِرٍ ۟

او پرته له شکه مو دغه عذاب چې هغوی مو پرې په عذاب کړي د پند او نصيحت په توګه پرېښود؛ نوآيا کوم پند اخېستونکی شته چې پر دغه پند واخلي؟!

ആയത്ത്: 16

فَكَیْفَ كَانَ عَذَابِیْ وَنُذُرِ ۟

نو درواغ ګڼونکو لره زما عذاب څنګه و؟! او زما وېرول د هغوی په تباه کولو سره څنګه و؟!

ആയത്ത്: 17

وَلَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْاٰنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُّدَّكِرٍ ۟

او پرته له شکه قرآن د پند او نصيحت لپاره آسانه کړی؛ نو آيا پر هغه کې په شته پندونو او نصيحتونو څوک پند اخېستونکی شته؟!

ആയത്ത്: 18

كَذَّبَتْ عَادٌ فَكَیْفَ كَانَ عَذَابِیْ وَنُذُرِ ۟

او عاديانو خپل نبي هود عليه السلام درواغجن وګڼلو، نو ای د مکې خلکو! فکر وکړئ هغوی لره زما عذاب څنګه و؟! او له هغوی پرته د نورو خلکو په عذابولو سره زموږ وېرول څنګه و؟!

ആയത്ത്: 19

اِنَّاۤ اَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ رِیْحًا صَرْصَرًا فِیْ یَوْمِ نَحْسٍ مُّسْتَمِرٍّ ۟ۙ

او پرته له شکه مو پر هغوی سخت يخ باد ولېږلو په داسې سخته او بدمرغه ورځ کې چې بدمرغي به يې د هغوی تر دوزخ ته ننوتلو پورې ورسره وي.

ആയത്ത്: 20

تَنْزِعُ النَّاسَ ۙ— كَاَنَّهُمْ اَعْجَازُ نَخْلٍ مُّنْقَعِرٍ ۟

خلک به له ځمکې وباسي او پر سرونو به يې داسې ولي لکه د خرما ونو بېخونه چې له بېخه اېستل شوي وي.

ആയത്ത്: 21

فَكَیْفَ كَانَ عَذَابِیْ وَنُذُرِ ۟

نو ای د مکې خلکو! فکر وکړئ چې هغوی لره زما عذاب څنګه و؟! او له هغوی پرته نورو خلکو لره په عذاب ورکولو زما وېرول څنګه و؟!

ആയത്ത്: 22

وَلَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْاٰنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُّدَّكِرٍ ۟۠

او د پند او نصيحت لپاره مو قرآن آسانه کړ؛ نو آيا په هغو کې په شته پندونو او نصيحتونو څوک پند اخېستونکی شته؟!

ആയത്ത്: 23

كَذَّبَتْ ثَمُوْدُ بِالنُّذُرِ ۟

ثموديانو په هغه څه کې خپل رسول صالح عليه السلام درواغجن وګڼلو چې پرې وېرولي يې وو.

ആയത്ത്: 24

فَقَالُوْۤا اَبَشَرًا مِّنَّا وَاحِدًا نَّتَّبِعُهٗۤ ۙ— اِنَّاۤ اِذًا لَّفِیْ ضَلٰلٍ وَّسُعُرٍ ۟

نو هغوی د نټه کوونکو په توګه وويل: آيا زموږ له جنسه د يو بشر پيروي وکړو؟! بېشکه که موږ په دغه حالت کې د هغه پيروي وکړه موږ به له سمې لارې لېرې او له هغه څخه په کوږوالي او سختۍ کې وو.

ആയത്ത്: 25

ءَاُلْقِیَ الذِّكْرُ عَلَیْهِ مِنْ بَیْنِنَا بَلْ هُوَ كَذَّابٌ اَشِرٌ ۟

آيا پر هغه وحي نازله شوې او حال دا چې هغه يو دی، او له موږ ټولو يې هغه ځانګړی کړ؟! نه داسې نه ده، بلکې هغه ډېردرواغجن کبرجن دی.

ആയത്ത്: 26

سَیَعْلَمُوْنَ غَدًا مَّنِ الْكَذَّابُ الْاَشِرُ ۟

ژر به هغوی د قيامت په ورځ پوه شي چې څوک درواغجن کبرجن دی آيا صالح او که هغوی؟

ആയത്ത്: 27

اِنَّا مُرْسِلُوا النَّاقَةِ فِتْنَةً لَّهُمْ فَارْتَقِبْهُمْ وَاصْطَبِرْ ۟ؗ

ای صالحه! پرته له شکه موږ د هغوی د ازمويښت لپاره له لويې ډبرې څخه د يوې اوښې را اېستونکي او لېږونکي يو او پر هغه څه څارنه کوه چې هغوی يې کوي او څه چې پرې کيږي او د هغوی پر آزار رسولو صبر کوه.

ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:

• مشروعية الدعاء على الكافر المصرّ على كفره.

د هغه کافر پر خلاف د ښېرا کولو رواوالی چې پر کفر يې ټينګار کوي.

• إهلاك المكذبين وإنجاء المؤمنين سُنَّة إلهية.

د درواغ ګڼونکو تباه کول او د مؤمنانو ژغورل يو الهي کړنلاره ده.

• تيسير القرآن للحفظ وللتذكر والاتعاظ.

د ياد، پند او نصيحت لپاره د قرآن آسانه کول.

ആയത്ത്: 28

وَنَبِّئْهُمْ اَنَّ الْمَآءَ قِسْمَةٌ بَیْنَهُمْ ۚ— كُلُّ شِرْبٍ مُّحْتَضَرٌ ۟

او هغوی ته خبر ورکړه چې د څاه اوبه يې د هغوی او اوښې ترمنځ وېشل شوې دي، يوه ورځ هغې لره او يوه ورځ هغوی لره، په هر برخه کې به يوازې د هغې ورځې اړوند څښتن يې حاضريږي.

ആയത്ത്: 29

فَنَادَوْا صَاحِبَهُمْ فَتَعَاطٰی فَعَقَرَ ۟

نو خپل ملګري ته يې ور چېغې کړ ترڅو اوښه ووژني، هغه توره واخېسته او ويې وژله د خپل قوم د امر منلو لپاره.

ആയത്ത്: 30

فَكَیْفَ كَانَ عَذَابِیْ وَنُذُرِ ۟

نو ای د مکې خلکو! فکر وکړئ هغوی لره زما عذاب څنګه و؟! او هغوی لره زما وېرول د هغوی په عذابولو سره څنګه و؟!

ആയത്ത്: 31

اِنَّاۤ اَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ صَیْحَةً وَّاحِدَةً فَكَانُوْا كَهَشِیْمِ الْمُحْتَظِرِ ۟

پرته له شکه پر هغوی مو يوه چېغه ور ولېږه چې هغوی مو تباه کړل، نو هغوی لکه د وچې ونې غوندې وو چې له هغې څخه د پسونو لپاره شپول جوړول کيږي.

ആയത്ത്: 32

وَلَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْاٰنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُّدَّكِرٍ ۟

او پرته له شکه قرآن مو د پند او نصيحت لپاره آسانه کړی دی، نو آيا په هغو کې په شته پندونو او نصيحتونو پند اخېستونکی شته؟!

ആയത്ത്: 33

كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوْطٍۭ بِالنُّذُرِ ۟

د لوط قوم په هغه څه کې خپل رسول لوط عليه السلام درواغجن وګڼلو چې هغوی يې پرې وېرول.

ആയത്ത്: 34

اِنَّاۤ اَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ حَاصِبًا اِلَّاۤ اٰلَ لُوْطٍ ؕ— نَجَّیْنٰهُمْ بِسَحَرٍ ۟ۙ

پرته له شکه موږ پر هغوی داسې باد ورولېږلو چې په ډبرو يې وېشتل، مګر پرته د لوط عليه السلام له کورنۍ، چې هغوی ته عذاب ونه رسېدی، بېشکه هغوی مو ترې وژغورل، ځکه هغوی د عذاب له راتلو مخکې د شپې په وروستۍ برخه کې يووړل شول.

ആയത്ത്: 35

نِّعْمَةً مِّنْ عِنْدِنَا ؕ— كَذٰلِكَ نَجْزِیْ مَنْ شَكَرَ ۟

هغوی مو له عذابه وژغورل دا زموږ له خوا پر هغوی يوه لورېينه وه، دغه غوندې بدله چې لوط عليه السلام ته مو ورکړه موږ يې هغه چاته ورکوو چې د الله شکر وباسي د هغه پر نعمتونو.

ആയത്ത്: 36

وَلَقَدْ اَنْذَرَهُمْ بَطْشَتَنَا فَتَمَارَوْا بِالنُّذُرِ ۟

او پرته له شکه لوط هغوی زموږ له عذابه وېرولي و خو هغوی ورسره شخړه وکړه او هغه يې درواغجن وګڼلو.

ആയത്ത്: 37

وَلَقَدْ رَاوَدُوْهُ عَنْ ضَیْفِهٖ فَطَمَسْنَاۤ اَعْیُنَهُمْ فَذُوْقُوْا عَذَابِیْ وَنُذُرِ ۟

او له لوط څخه يې قوم غوښتنه وکړه چې د هغوی او پرېښتو مېلمنو ترمنځ لاره خوشي کړي د ناروا کړنې د ترسره کولو په موخه، نو موږ د هغوی سترګې ور پټې کړې، چې هغوی يې نه ليدل، او ورته ومو وويل: زما عذاب او تاسو لره زما د وېرولو پايله وڅکئ.

ആയത്ത്: 38

وَلَقَدْ صَبَّحَهُمْ بُكْرَةً عَذَابٌ مُّسْتَقِرٌّ ۟ۚ

او پرته له شکه هغوی ته په سهار وختي کې داسې عذاب راغی چې له هغوی سره پرله پسې و تردې چې آخرت ته يې ورسوي، چې بيا د آخرت عذاب ورته راشي.

ആയത്ത്: 39

فَذُوْقُوْا عَذَابِیْ وَنُذُرِ ۟

او هغوی ته به وويل شي: زما هغه عذاب چې پرتاسو مو نازل کړی و، او د لوط د وېرولو پايله وڅکئ.

ആയത്ത്: 40

وَلَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْاٰنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُّدَّكِرٍ ۟۠

او پرته له شکه مو قرآن د پند او نصيحت لپاره آسانه کړی، نو آيا په هغه کې په شته پندونو او نصيحتونو څوک پند اخېستونکی شته؟!

ആയത്ത്: 41

وَلَقَدْ جَآءَ اٰلَ فِرْعَوْنَ النُّذُرُ ۟ۚ

او پرته له شکه فرعونيانو ته د موسی او هارون عليهما السلام په ژبه زموږ وېرونه ورغلې وه.

ആയത്ത്: 42

كَذَّبُوْا بِاٰیٰتِنَا كُلِّهَا فَاَخَذْنٰهُمْ اَخْذَ عَزِیْزٍ مُّقْتَدِرٍ ۟

هغوی هغه دليلونه او حجتونه چې زموږ له لوري ورغلي وو درواغ وګڼل، نو هغوی ته مو د درواغ ګنلو له امله يې سزا ورکړه، د داسې برلاسي سزا چې هيڅوک نه شي پرې برلاسي کېدلی او داسې ځواکمن چې له هيڅ شي نه شي بې وسې کېدلی.

ആയത്ത്: 43

اَكُفَّارُكُمْ خَیْرٌ مِّنْ اُولٰٓىِٕكُمْ اَمْ لَكُمْ بَرَآءَةٌ فِی الزُّبُرِ ۟ۚ

ای د مکې خلکو! آيا ستاسو کافران له دغو يادو شويو کافرانو غوره دي: چې هغه د نوح قوم، عاديان، ثموديان، د لوط قوم، فرعون او د هغه قوم دی؟! او يا تاسو لره د الله له عذابه خلاصون دی چې په آسماني کتابونو کې راغلی دی؟!

ആയത്ത്: 44

اَمْ یَقُوْلُوْنَ نَحْنُ جَمِیْعٌ مُّنْتَصِرٌ ۟

بلکې آيا دغه د مکې له خلکو کافران وايي: موږ له ټولو هغو خلکو غچ اخېستونکي يو چې موږ ته ضرر رسول غواړي، او زموږ د ډلې بېلول غواړي؟!

ആയത്ത്: 45

سَیُهْزَمُ الْجَمْعُ وَیُوَلُّوْنَ الدُّبُرَ ۟

او ژر به دغه د کافرانو ټولی ماتې وخوري او د مؤمنانو پر وړاندې به شاوې واړوي، او دغه څه د بدر په ورځ پېښ شول.

ആയത്ത്: 46

بَلِ السَّاعَةُ مَوْعِدُهُمْ وَالسَّاعَةُ اَدْهٰی وَاَمَرُّ ۟

بلکې قيامت چې هغوی يې درواغ ګڼي د راتلو وخت يې هغه دی چې هغوی به پکې په عذابيږي، او قيامت ډېر لوی او سخت دی تر هغه څه چې له کوم عذاب سره هغوی په دنيا کې د بدر په ورځ مخ شوي دي.

ആയത്ത്: 47

اِنَّ الْمُجْرِمِیْنَ فِیْ ضَلٰلٍ وَّسُعُرٍ ۟ۘ

پرته له شکه د کفر او ګناهونو له امله ګناهکاران له حقه په لارورکۍ، عذاب او سختۍ کې دي.

ആയത്ത്: 48

یَوْمَ یُسْحَبُوْنَ فِی النَّارِ عَلٰی وُجُوْهِهِمْ ؕ— ذُوْقُوْا مَسَّ سَقَرَ ۟

په کومه ورځ چې پړمخ په اور کې کشول کيږي او هغوی ته به د ګواښ په ډول ويل کيږي: د اور سزا وڅکئ.

ആയത്ത്: 49

اِنَّا كُلَّ شَیْءٍ خَلَقْنٰهُ بِقَدَرٍ ۟

پرته له شکه موږ په کائناتو کې هرڅه زموږ له لوري په پخوانۍ ټاکلې اندازه او زموږ له پوهې او خوښې سره سم پيداکړي دي، او هغه مو په لوح محفوظ کې ليکلي دي.

ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:

• شمول العذاب للمباشر للجريمة والمُتَمالئ معه عليها.

عام عذاب هغه چا ته چې په ګناه کې اخته دی او هغه چاته چې څوک ورسره پکې یو نوعه شریک دی.

• شُكْر الله على نعمه سبب السلامة من العذاب.

د الله پر نعمتونو شکر اېستل له عذابه د خونديتوب لامل کيږي.

• إخبار القرآن بهزيمة المشركين يوم بدر قبل وقوعها من الإخبار بالغيب الدال على صدق القرآن.

د بدر غزا له پېښېدو مخکې د مشرکانو پر ماتې د قرآن خبر ورکول د هغه غيب له خبرونو څخه دي چې د قرآن پر رېښتينولي دلالت کوي.

• وجوب الإيمان بالقدر.

پر قدر د ايمان راوړلو واجبوالی.

ആയത്ത്: 50

وَمَاۤ اَمْرُنَاۤ اِلَّا وَاحِدَةٌ كَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ ۟

او زموږ امر چې کله د يو شي اراده وکړو له دې پرته بل څه نه دی چې يوه کلمه ووايو چې هغه ته: شه، نو هغه څه کيږي چې موږ يې غواړو ډېر په منډه لکه د سترګو د رپ غوندې.

ആയത്ത്: 51

وَلَقَدْ اَهْلَكْنَاۤ اَشْیَاعَكُمْ فَهَلْ مِنْ مُّدَّكِرٍ ۟

او پرته له شکه په کفر کې ستاسو غوندې پخواني امتونه مو تباه کړي دي؛ نو آيا پر دغه څوک پند اخېستونکی شته چې له کفره يې وګرځي؟!

ആയത്ത്: 52

وَكُلُّ شَیْءٍ فَعَلُوْهُ فِی الزُّبُرِ ۟

او هرڅه چې بندګانو کړي دي؛ نو هغه د ساتونکو پرېښتو په کتابونو کې ليکل شوي دي چې هيڅ هم نه ترې پاتې کيږي.

ആയത്ത്: 53

وَكُلُّ صَغِیْرٍ وَّكَبِیْرٍ مُّسْتَطَرٌ ۟

او له کړنو او ويناوو هره وړه، او له هغو هره لويه د کړنو په پاڼو او لوح محفوظ کې ليکل شوي دي، ژر پرې بدله ورکړل شي.

ആയത്ത്: 54

اِنَّ الْمُتَّقِیْنَ فِیْ جَنّٰتٍ وَّنَهَرٍ ۟ۙ

پرته له شکه هغه کسان چې د خپل پالونکي د امرونو په پرځای کولو او له نواهيوو يې په ډډه کولو ترې وېريږي په داسې جنتونو کې وي چې مزې به پکې کوي او په روانو ويالو کې به وي.

ആയത്ത്: 55

فِیْ مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِیْكٍ مُّقْتَدِرٍ ۟۠

په حق مجلس کې چې بې ځایه خبره او ګناه به پکې نه وي، د داسې څښتن په وړاندې چې د هر څه څښتن دی، داسې ځواکمن چې له هيڅ شي نه بې وسې کيږي، نو له هغوی به د هغه څه په اړه پوښتنه نه کيږي چې کوم تلپاتې نعمتونه ترلاسه کوي.

ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:

• كتابة الأعمال صغيرها وكبيرها في صحائف الأعمال.

د اعمالو څخه د وړو او لويو ليکل يې د اعمالو په پاڼو کې.

• ابتداء الرحمن بذكر نعمه بالقرآن دلالة على شرف القرآن وعظم منته على الخلق به.

د مهربان الله له لوري د قرآن په نعمت پيل د قرآن پر شرف او پر خلکو يې د احسان پر لوی والي دلالت کوي.

• مكانة العدل في الإسلام.

په اسلام کې د عدالت مرتبه.

• نعم الله تقتضي منا العرفان بها وشكرها، لا التكذيب بها وكفرها.

د الله نعمتونه له موږ څخه د هغو د پېژندګلوۍ اوپر هغو د شکر غوښتنه کوي، نه د هغو د درواغ ګڼلو او له هغو څخه د نټه کولو.