പരിഭാഷ ആയത്ത് 122 അദ്ധ്യായം സൂറത്തുൽ അൻആം - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

ആയത്ത്: 122

اَوَمَنْ كَانَ مَیْتًا فَاَحْیَیْنٰهُ وَجَعَلْنَا لَهٗ نُوْرًا یَّمْشِیْ بِهٖ فِی النَّاسِ كَمَنْ مَّثَلُهٗ فِی الظُّلُمٰتِ لَیْسَ بِخَارِجٍ مِّنْهَا ؕ— كَذٰلِكَ زُیِّنَ لِلْكٰفِرِیْنَ مَا كَانُوْا یَعْمَلُوْنَ ۟

او ایا برابر دی هغه څوک چې هغه مړ و مخکې د الله تعالی د هدایت نه هغه ته-د هغه کفر او ناپوهۍ او ګناهونو له وجې چې دا پکې و- نو مونږ راژوندی کړ ده لره په هدایت کولو سره ایمان او علم او طاعت ته -: د هغه چا سره چې هغه د کفر او جهل او ګناهونو په تیارو کې وي د هغو نه نشي راوتلی، په تحقیق سره ګډې وډې شوې وې په هغه باندې لارې، او لوې لارې په هغه باندې تیاره شوې وې؟! لکه څرنګه چې ښایسته شوي دې مشرکینو ته هغه شرک او د مردارې خوړل او په باطل باندې جګړه کول چې دوی پکې دي؛ همدا رنګه ښایسته شوي کافرانو ته هغه ګناهونه چې دوی کول عاقبت دا دی چې دوی ته به بدله ورکړی شي په دې کارونو باندې د قیامت په ورځ په دردناک عذاب سره.

ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:

• الأصل في الأشياء والأطعمة الإباحة، وأنه إذا لم يرد الشرع بتحريم شيء منها فإنه باق على الإباحة.

اصل په شیانو او خوراکونو کې اباحت (رواوالی) دی، او یقینا شان دا دی چې په شرع کې د یو شي د حراموالي باره کې څه نه وي راغلي نو دا به په خپل اباحت باندې پاتي کیږي.

• كل من تكلم في الدين بما لا يعلمه، أو دعا الناس إلى شيء لا يعلم أنه حق أو باطل، فهو معتدٍ ظالم لنفسه وللناس، وكذلك كل من أفتى وليس هو بكفء للإفتاء.

ټولو هغه چا چې په دین کې یې په بې علمۍ سره خبرې کړي دي، او یا یې خلک داسې یو شي ته رابللي چې هغه نه پوهیږي چې دا حق دی او که باطل، نو دا کس تیری کوونکی دی او ظالم دی په خپل ځان باندې او په نورو خلکو باندې، او همدا رنګه هر هغه چا چې فتوا ورکړه او هغه د فتوې ورکولو وړ نه و.

• منفعة المؤمن ليست مقتصرة على نفسه، بل مُتَعدِّية لغيره من الناس.

د مسلمان فایده یوازې د هغه په ځان پورې نه ده منحصره، بلکې نورو خلکو ته هم رسیدونکې ده.