പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം നൂഹ് - ഖുർആൻ സംക്ഷിപ്ത വിശദീകരണം - പരിഭാഷ (പഷ്തൂ) - പേജ് നമ്പർ 570 - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

نوح

സൂറത്തിൻ്റെ ഉദ്ദേശ്യങ്ങളിൽ പെട്ടതാണ്:

بيان منهج الدعوة للدعاة، من خلال قصة نوح.

د نوح د کیسې په ترڅ کې د داعيانو لپاره د بلنې د کړنلارې بيان.

---

ആയത്ത്: 1

اِنَّاۤ اَرْسَلْنَا نُوْحًا اِلٰی قَوْمِهٖۤ اَنْ اَنْذِرْ قَوْمَكَ مِنْ قَبْلِ اَنْ یَّاْتِیَهُمْ عَذَابٌ اَلِیْمٌ ۟

پرته له شکه موږ نوح د هغه قوم ته ولېږلو چې را ويې بولي ترڅو هغوی ووېروي مخکې تردې چې پر الله د شرک له امله پر هغوی دردوونکی عذاب راشي.

ആയത്ത്: 2

قَالَ یٰقَوْمِ اِنِّیْ لَكُمْ نَذِیْرٌ مُّبِیْنٌ ۟ۙ

نوح خپل قوم ته وويل: اې زما قومه! پرته له شکه زه تاسو لره د هغه عذاب له راتلو څخه وېروونکی يم چې انتظار مو کوي که چېرې تاسو الله ته توبه ونه باسئ.

ആയത്ത്: 3

اَنِ اعْبُدُوا اللّٰهَ وَاتَّقُوْهُ وَاَطِیْعُوْنِ ۟ۙ

تاسو لره زما د وېرولو غوښتنه دا ده چې درته ووايم: يوازې الله ولمانځئ، له هغه سره څه مه شريکوئ، د هغه د امرونو په پرځای کولو او له نواهيوو يې په ډډه کولو ووېرېږئ او په هغه څه کې زما پيروي وکړئ چې امر يې درته کوم.

ആയത്ത്: 4

یَغْفِرْ لَكُمْ مِّنْ ذُنُوْبِكُمْ وَیُؤَخِّرْكُمْ اِلٰۤی اَجَلٍ مُّسَمًّی ؕ— اِنَّ اَجَلَ اللّٰهِ اِذَا جَآءَ لَا یُؤَخَّرُ ۘ— لَوْ كُنْتُمْ تَعْلَمُوْنَ ۟

پرته له شکه که تاسې دا وکړئ، الله به مو هغه ګناهونه در وبښي چې د بندګانو ترحقوقو تړاو نه لري، او د الله په پوهه کې تر يوې ټاکلې نېټې به مو په ژوند کې موده دروغځوي، ځمکه به آبادوئ که چېرې پردې ټينګ ودرېدئ، پرته له شکه مرګ چې کله راشي بيا نه ځنډيږي، که چېرې تاسې پوهېدلای؛ نو پر الله ايمان راوړلو او له هغه شرک او لار ورکۍ به مو توبه اېستلو ته بيړه کړې وای چې پرې ياست.

ആയത്ത്: 5

قَالَ رَبِّ اِنِّیْ دَعَوْتُ قَوْمِیْ لَیْلًا وَّنَهَارًا ۟ۙ

نوح وويل: اې زما پالونکيه! پرته له شکه ما مې خپل قوم په پرله پسې ډول شپه او رځ ستا لمانځلو او ستا يووالي ته رابللو.

ആയത്ത്: 6

فَلَمْ یَزِدْهُمْ دُعَآءِیْۤ اِلَّا فِرَارًا ۟

نو هغوی لره زما بلنې يوازې د هغوی کرکه او له هغه څه لېرې والی ور زيات کړل چې ورته را بولم يې.

ആയത്ത്: 7

وَاِنِّیْ كُلَّمَا دَعَوْتُهُمْ لِتَغْفِرَ لَهُمْ جَعَلُوْۤا اَصَابِعَهُمْ فِیْۤ اٰذَانِهِمْ وَاسْتَغْشَوْا ثِیَابَهُمْ وَاَصَرُّوْا وَاسْتَكْبَرُوا اسْتِكْبَارًا ۟ۚ

او هر کله به مې چې هغوی هغه څه ته رابلل چې د هغوی د بښنې لامل کېدل لکه يوازې ستا لمانځل، ستا او ستا د رسول پيروۍ ته، خپل غوږونه به يې په خپلو ګوتو پټول، ترڅو زموږ د بلنې اورېدل منع کړي، او مخونه به يې په خپلو جامو پټول تر څو ما ونه ويني، او پر شرک پاتې کېدو ته يې دوام ورکولو او د هغه څه له منلو او باور کولو يې لويي کوله چې ورته را بلل مې.

ആയത്ത്: 8

ثُمَّ اِنِّیْ دَعَوْتُهُمْ جِهَارًا ۟ۙ

بيا مې اې زما پالونکيه! هغوی په ښکاره راوبلل.

ആയത്ത്: 9

ثُمَّ اِنِّیْۤ اَعْلَنْتُ لَهُمْ وَاَسْرَرْتُ لَهُمْ اِسْرَارًا ۟ۙ

بيا مې هغوی ته خپل آواز په بلنه اوچت کړ، او پټ په پټه مې راوبلل، او په ټيټ آواز مې راوبلل، د خپلې بلنې کړنلارې مې ورته بېلابېلې کړې.

ആയത്ത്: 10

فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوْا رَبَّكُمْ ۫— اِنَّهٗ كَانَ غَفَّارًا ۟ۙ

او هغوی ته مو وويل: اې زما قومه! له خپل پالونکي مو په توبه کولو بښنه وغواړئ، پرته له شکه هغه پاک ذات له بندګانو د هغه چا د ګناهونو زيات بښونکی دی چې توبه ورته وباسي.

ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:

• خطر الغفلة عن الآخرة.

له آخرته د بې پروايۍ خطر.

• عبادة الله وتقواه سبب لغفران الذنوب.

د الله لمانځل او له هغه وېره د ګناهونو د بښنې لامل کيږي.

• الاستمرار في الدعوة وتنويع أساليبها حق واجب على الدعاة.

په بلنه کې دوام او د کړنلارو بدلول را بدلول يې پر بلونکو يو لازمي حق دی.