പരിഭാഷ ആയത്ത് 12 അദ്ധ്യായം യൂനുസ് - പഷ്തൂ വിവർത്തനം - സർഫറാസ് - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

ആയത്ത്: 12

وَاِذَا مَسَّ الْاِنْسَانَ الضُّرُّ دَعَانَا لِجَنْۢبِهٖۤ اَوْ قَاعِدًا اَوْ قَآىِٕمًا ۚ— فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُ ضُرَّهٗ مَرَّ كَاَنْ لَّمْ یَدْعُنَاۤ اِلٰی ضُرٍّ مَّسَّهٗ ؕ— كَذٰلِكَ زُیِّنَ لِلْمُسْرِفِیْنَ مَا كَانُوْا یَعْمَلُوْنَ ۟

او چې انسان ته کله هم کومه ستونزه رسیدلې،نو مونږ یې په ملاسته،ناسته او ولاړه رابللي یو،خو کله چې ترې مونږ ستونزه لرې کړې،نو بیا داسې ژوند کوي لکه چې د رسیدلې ستونزې په لرې کولو کې یې مونږ له سره بللي نه وو،په دې توګه له خپلې اندازې نه زیاتو پښو غزوونکو ته د هغوی کړنې ښایسته ښکاري.