പരിഭാഷ ആയത്ത് 41 അദ്ധ്യായം സൂറത്ത് യൂസുഫ് - അൽ മുഖ്തസ്വർ ഫീ തഫ്സീറിൽ ഖുർആനിൽ കരീം (പേർഷ്യൻ വിവർത്തനം). - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

ആയത്ത്: 41

یٰصَاحِبَیِ السِّجْنِ اَمَّاۤ اَحَدُكُمَا فَیَسْقِیْ رَبَّهٗ خَمْرًا ۚ— وَاَمَّا الْاٰخَرُ فَیُصْلَبُ فَتَاْكُلُ الطَّیْرُ مِنْ رَّاْسِهٖ ؕ— قُضِیَ الْاَمْرُ الَّذِیْ فِیْهِ تَسْتَفْتِیٰنِ ۟ؕ

ای دو دوست زندانی من، اما کسی‌که برای تبدیل شراب انگور می‌فشرد از زندان خارج می‌شود، و به کارش باز می‌گردد، آن‌گاه ساقی پادشاه می‌شود، و اما کسی‌که دیده روی سرش نانی است که پرندگان از آن می‌خورند، کشته و به دار آویخته می‌شود، آن‌گاه پرندگان از گوشت سرش می‌خورند، کاری که شما پاسخ آن را خواستید پایان یافت و تمام شد، و بدون تردید واقع می‌شود.

ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:

• وجوب اتباع ملة إبراهيم، والبراءة من الشرك وأهله.

وجوب پیروی از آیین ابراهیم علیه السلام، و بیزاری ‌جستن از شرک و پیروانش.

• في قوله:﴿ءَأَرْبَابٌ مُّتَفَرِّقُونَ ...﴾ دليل على أن هؤلاء المصريين كانوا أصحاب ديانة سماوية لكنهم أهل إشراك.

این فرمودۀ الله متعال: ﴿ءَأَرْبَابٌ مُّتَفَرِّقُونَ ...﴾ دلالت دارد بر اینکه آن مصری‌ها اصحاب دیانت آسمانی بودند اما شرک می‌ورزیدند.

• كلُّ الآلهة التي تُعبد من دون الله ما هي إلا أسماء على غير مسميات، ليس لها في الألوهية نصيب.

تمام معبودهایی که به جای الله عبادت می‌شوند چیزی جز اسم‌هایی بدون مسمی نیستند، و هیچ سهمی در الوهیت ندارند.

• استغلال المناسبات للدعوة إلى الله، كما استغلها يوسف عليه السلام في السجن.

بهره‌‌برداری از پیشامدها برای دعوت به‌سوی الله، همان‌گونه که یوسف علیه السلام در زندان از این امر بهره‌برداری کرد.