പരിഭാഷ ആയത്ത് 94 അദ്ധ്യായം സൂറത്ത് യൂസുഫ് - അൽ മുഖ്തസ്വർ ഫീ തഫ്സീറിൽ ഖുർആനിൽ കരീം (പേർഷ്യൻ വിവർത്തനം). - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

ആയത്ത്: 94

وَلَمَّا فَصَلَتِ الْعِیْرُ قَالَ اَبُوْهُمْ اِنِّیْ لَاَجِدُ رِیْحَ یُوْسُفَ لَوْلَاۤ اَنْ تُفَنِّدُوْنِ ۟

و چون کاروان برای حرکت از مصر خارج شد، و از آبادی آن جدا گشت یعقوب علیه السلام به پسرانش و کسانی‌که در سرزمین او نزدش بودند گفت: به‌راستی‌که من بوی یوسف را استشمام می‌کنم، اگر شما مرا نادان ندانید و این‌گونه به خرفتی و کودنی نسبت ندهید که: این پیری است که عقلش تباه شده است، و چیزی می‌گوید که نمی‌داند.

ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:

• عظم معرفة يعقوب عليه السلام بالله حيث لم يتغير حسن ظنه رغم توالي المصائب ومرور السنين.

بزرگی شناخت یعقوب علیه السلام از الله، چون با وجود مصیبت‌های پیاپی و گذشت سال‌ها، گمان نیکش تغییر نکرد.

• من خلق المعتذر الصادق أن يطلب التوبة من الله، ويعترف على نفسه ويطلب الصفح ممن تضرر منه.

از اخلاق و صفات پوزش ‌خواه راستین این است که از الله بخشش می‌طلبد، و علیه خودش اعتراف می‌کند و از کسی‌که از او زیان دیده است درخواست گذشت دارد.

• بالتقوى والصبر تنال أعظم الدرجات في الدنيا وفي الآخرة.

با تقوا و شکیبایی، بالاترین درجات در دنیا و آخرت به دست می‌آید.

• قبول اعتذار المسيء وترك الانتقام، خاصة عند التمكن منه، وترك تأنيبه على ما سلف منه.

قبول پوزش‌ خواهی خطاکار و ترک انتقام، به‌خصوص در صورت توان بر انتقام، و سرزنش ‌نکردن او بر خطایی که از او سر زده است.