പരിഭാഷ ആയത്ത് 98 അദ്ധ്യായം സൂറത്തുൽ അഅ്റാഫ് - അൽ മുഖ്തസ്വർ ഫീ തഫ്സീറിൽ ഖുർആനിൽ കരീം (പേർഷ്യൻ വിവർത്തനം). - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

ആയത്ത്: 98

اَوَاَمِنَ اَهْلُ الْقُرٰۤی اَنْ یَّاْتِیَهُمْ بَاْسُنَا ضُحًی وَّهُمْ یَلْعَبُوْنَ ۟

آیا خود را ایمن دانسته‌اند از اینکه عذاب ما در ابتدای روز درحالی‌که به دنیا سرگرم و غافل هستند آنها را فرا گیرد؟

ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:

• الإيمان والعمل الصالح سبب لإفاضة الخيرات والبركات من السماء والأرض على الأمة.

ایمان و عمل صالح سبب سرازیری خیرات و برکات از آسمان و زمین می‌شود.

• الصلة وثيقة بين سعة الرزق والتقوى، وإنْ أنعم الله على الكافرين فإن هذا استدراج لهم ومكر بهم.

بیان رابطه محکم میان گشایش روزی و تقوا؛ و اگر الله بر کافران نعمت می‌بخشد برای نزدیک‌کردن تدریجی آنها به عذاب و نیرنگ زدن بر آنها است.

• على العبد ألا يأمن من عذاب الله المفاجئ الذي قد يأتي في أية ساعة من ليل أو نهار.

بنده نباید خود را از عذاب ناگهانی الله که شاید در هر لحظه از شب یا روز بیاید ایمن بداند.

• يقص القرآن أخبار الأمم السابقة من أجل تثبيت المؤمنين وتحذير الكافرين.

قرآن اخبار امت‌های پیشین را برای استواری مؤمنان و ترساندن کافران حکایت می‌فرماید.