പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം സൂറത്ത് നൂഹ് - അൽ മുഖ്തസ്വർ ഫീ തഫ്സീറിൽ ഖുർആനിൽ കരീം (പേർഷ്യൻ വിവർത്തനം). - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

سوره نوح

സൂറത്തിൻ്റെ ഉദ്ദേശ്യങ്ങളിൽ പെട്ടതാണ്:

بيان منهج الدعوة للدعاة، من خلال قصة نوح.

بیان راه و روش دعوت کردن برای دعوتگران در ضمن بیان داستان نوح.

---

ആയത്ത്: 1

اِنَّاۤ اَرْسَلْنَا نُوْحًا اِلٰی قَوْمِهٖۤ اَنْ اَنْذِرْ قَوْمَكَ مِنْ قَبْلِ اَنْ یَّاْتِیَهُمْ عَذَابٌ اَلِیْمٌ ۟

به‌راستی‌که ما نوح علیه السلام را به‌سوی قومش فرستادیم که آنها را دعوت می‌داد تا قومش را بترساند پیش از آن‌که عذابی دردناک به‌سبب شرک به الله که مرتکب آن بودند به آنها برسد.

ആയത്ത്: 2

قَالَ یٰقَوْمِ اِنِّیْ لَكُمْ نَذِیْرٌ مُّبِیْنٌ ۟ۙ

نوح علیه السلام به قوم خویش گفت: ای قوم من، به‌راستی‌که من انذاردهنده‌ای آشکار برای‌تان هستم از عذابی که در انتظار شماست در صورتی‌که به‌سوی الله توبه نکنید.

ആയത്ത്: 3

اَنِ اعْبُدُوا اللّٰهَ وَاتَّقُوْهُ وَاَطِیْعُوْنِ ۟ۙ

و مقتضای انذار من به شما این است که به شما می‌گویم: تنها الله را عبادت کنید، و هیچ‌چیز را با او شریک نگردانید، و با اجرای اوامر، و اجتناب از نواهی‌اش تقوای او تعالی را پیشه کنید، و در آنچه که شما را به آن فرمان می‌دهم از من اطاعت کنید.

ആയത്ത്: 4

یَغْفِرْ لَكُمْ مِّنْ ذُنُوْبِكُمْ وَیُؤَخِّرْكُمْ اِلٰۤی اَجَلٍ مُّسَمًّی ؕ— اِنَّ اَجَلَ اللّٰهِ اِذَا جَآءَ لَا یُؤَخَّرُ ۘ— لَوْ كُنْتُمْ تَعْلَمُوْنَ ۟

که اگر شما این کار را انجام دهید الله آن دسته از گناهان‌تان را که متعلق به حقوق بندگان نیست می‌بخشد، و زندگی شما را تا زمانی‌که در علم خودش مشخص است طولانی می‌کند، و تا هر زمان که بر این کار استوار باشید زمین را آباد می‌کنید. و چون مرگ فرا رسد هرگز به تأخیر نخواهد افتاد، اگر متوجه این امر باشید به‌طور قطع به الله ایمان خواهید آورد و از شرک و گمراهی خویش توبه خواهید کرد.

ആയത്ത്: 5

قَالَ رَبِّ اِنِّیْ دَعَوْتُ قَوْمِیْ لَیْلًا وَّنَهَارًا ۟ۙ

نوح علیه السلام گفت: پروردگارا، من قومم را شب و روز پیوسته به عبادت و توحید تو فراخواندم.

ആയത്ത്: 6

فَلَمْ یَزِدْهُمْ دُعَآءِیْۤ اِلَّا فِرَارًا ۟

اما دعوت من برای‌شان، جز گریز و دوری آنها از دعوتم نیفزود.

ആയത്ത്: 7

وَاِنِّیْ كُلَّمَا دَعَوْتُهُمْ لِتَغْفِرَ لَهُمْ جَعَلُوْۤا اَصَابِعَهُمْ فِیْۤ اٰذَانِهِمْ وَاسْتَغْشَوْا ثِیَابَهُمْ وَاَصَرُّوْا وَاسْتَكْبَرُوا اسْتِكْبَارًا ۟ۚ

و هرگاه آنها را به عبادت تو به یگانگی و فرمان‌برداری از تو و رسولت که سبب آمرزش گناهان‌شان است دعوت دادم، گوش‌های‌شان را با انگشتان‌شان بستند؛ تا دعوتم را نشنوند، و صورت‌های خویش را با لباس‌های‌شان پوشاندند تا مرا نبینند، و بر شرکی که بر آن قرار دارند ادامه دادند، و از پذیرش و فرمان‌برداری دعوتم تکبر ورزیدند.

ആയത്ത്: 8

ثُمَّ اِنِّیْ دَعَوْتُهُمْ جِهَارًا ۟ۙ

باز-ای پروردگارا- آنها را آشکارا دعوت دادم.

ആയത്ത്: 9

ثُمَّ اِنِّیْۤ اَعْلَنْتُ لَهُمْ وَاَسْرَرْتُ لَهُمْ اِسْرَارًا ۟ۙ

برای به‌کارگیری روش‌های گوناگون در دعوت، صدایم را برای آنها بالا بردم (دعوت علنی)، و آنها را به صورت پنهانی و با صدایی آهسته دعوت دادم.

ആയത്ത്: 10

فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوْا رَبَّكُمْ ۫— اِنَّهٗ كَانَ غَفَّارًا ۟ۙ

و به آنها گفتم: ای قوم من، با توبه به‌سوی پروردگارتان از او آمرزش بخواهید؛ زیرا او سبحانه نسبت به گناهان آن دسته از بندگانش که به‌سوی او توبه کنند بسیار آمرزنده است.

ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:

• خطر الغفلة عن الآخرة.

خطر غفلت از آخرت.

• عبادة الله وتقواه سبب لغفران الذنوب.

عبادت و تقوای الله سبب آمرزش گناهان هستند.

• الاستمرار في الدعوة وتنويع أساليبها حق واجب على الدعاة.

استمرار و به‌کارگیری روش‌های گوناگون در دعوت، حقی واجب برعهدۀ دعوتگران است.

ആയത്ത്: 11

یُّرْسِلِ السَّمَآءَ عَلَیْكُمْ مِّدْرَارًا ۟ۙ

که اگر شما این کار را انجام دهید الله باران را پیاپی هرگاه به آن نیاز داشته باشید برای‌تان فرو می‌فرستد، و قحطی به شما نمی‌رسد.

ആയത്ത്: 12

وَّیُمْدِدْكُمْ بِاَمْوَالٍ وَّبَنِیْنَ وَیَجْعَلْ لَّكُمْ جَنّٰتٍ وَّیَجْعَلْ لَّكُمْ اَنْهٰرًا ۟ؕ

و اموال و فرزندان فراوان به شما عطا می‌کند، و باغ‌هایی که از میوه‌هایش می‌خورید، و رودهایی که از آنها می‌نوشید و کشتزارها و دام‌های‌تان را سیراب می‌کنید برای‌تان قرار می‌دهد.

ആയത്ത്: 13

مَا لَكُمْ لَا تَرْجُوْنَ لِلّٰهِ وَقَارًا ۟ۚ

- ای قوم من- شما را چه شده است که از عظمت الله نمی‌ترسید و بدون اهمیت از او نافرمانی می‌کنید؟!

ആയത്ത്: 14

وَقَدْ خَلَقَكُمْ اَطْوَارًا ۟

درحالی‌که شما را مرحله به مرحله از نطفه سپس عَلَقه سپس مُضغه آفرید.

ആയത്ത്: 15

اَلَمْ تَرَوْا كَیْفَ خَلَقَ اللّٰهُ سَبْعَ سَمٰوٰتٍ طِبَاقًا ۟ۙ

آیا ندیده‌اید که الله هفت آسمان را چگونه، بر روی یکدیگر آفرید؟!

ആയത്ത്: 16

وَّجَعَلَ الْقَمَرَ فِیْهِنَّ نُوْرًا وَّجَعَلَ الشَّمْسَ سِرَاجًا ۟

و ماه را در آسمان دنیا، نوری برای ساکنان زمین، و خورشید را درخشنده قرار داد.

ആയത്ത്: 17

وَاللّٰهُ اَنْۢبَتَكُمْ مِّنَ الْاَرْضِ نَبَاتًا ۟ۙ

و الله شما را با آفرینش پدرتان آدم علیه السلام از خاکِ زمین آفرید و با این وجود، شما از آنچه که زمین برای‌تان می‌رویاند، تغذیه می‌کنید.

ആയത്ത്: 18

ثُمَّ یُعِیْدُكُمْ فِیْهَا وَیُخْرِجُكُمْ اِخْرَاجًا ۟

سپس شما را پس از مرگ‌تان به آن بازمی‌گرداند، سپس شما را به صورتی شگفت برای رستاخیز، از زمین درمی‌آورد.

ആയത്ത്: 19

وَاللّٰهُ جَعَلَ لَكُمُ الْاَرْضَ بِسَاطًا ۟ۙ

و الله زمین را برای‌تان گسترده و قابل سکونت قرار داد.

ആയത്ത്: 20

لِّتَسْلُكُوْا مِنْهَا سُبُلًا فِجَاجًا ۟۠

تا برای تلاش در کسب حلال، راه‌های گستردۀ آن را بپیمایید.

ആയത്ത്: 21

قَالَ نُوْحٌ رَّبِّ اِنَّهُمْ عَصَوْنِیْ وَاتَّبَعُوْا مَنْ لَّمْ یَزِدْهُ مَالُهٗ وَوَلَدُهٗۤ اِلَّا خَسَارًا ۟ۚ

نوح علیه السلام گفت: پروردگارا، قوم من در توحید و عبادت تو به یگانگی، که آنها را به آن فرمان دادم از من نافرمانی کردند، و از افراد پست و فرومایۀ خویش پیروی کردند یعنی از سران‌شان که مال و فرزند به آنها نعمت بخشیدی، و مال و فرزندی که به آنها بخشیدی جز بر گمراهی‌شان نیفزود.

ആയത്ത്: 22

وَمَكَرُوْا مَكْرًا كُبَّارًا ۟ۚ

و بزرگان‌شان با تحریک افراد پست و فرومایۀ خویش علیه نوح علیه السلام نیرنگی بزرگ زدند.

ആയത്ത്: 23

وَقَالُوْا لَا تَذَرُنَّ اٰلِهَتَكُمْ وَلَا تَذَرُنَّ وَدًّا وَّلَا سُوَاعًا ۙ۬— وَّلَا یَغُوْثَ وَیَعُوْقَ وَنَسْرًا ۟ۚ

و به پیروان‌شان گفتند: عبادت معبودهای‌تان را رها نکنید، و از عبادت بت‌های‌تان وَدّ و سُواع و یَغوث و یَعوق و نَسر دست نکشید.

ആയത്ത്: 24

وَقَدْ اَضَلُّوْا كَثِیْرًا ۚ۬— وَلَا تَزِدِ الظّٰلِمِیْنَ اِلَّا ضَلٰلًا ۟

و با این بت‌های‌شان مردم بسیاری را گمراه کرده‌اند. و - پروردگارا- آنها که بر خودشان با اصرار بر کفر و گناهان ستم کردند جز گمراهی از حق نیفزا.

ആയത്ത്: 25

مِمَّا خَطِیْٓـٰٔتِهِمْ اُغْرِقُوْا فَاُدْخِلُوْا نَارًا ۙ۬— فَلَمْ یَجِدُوْا لَهُمْ مِّنْ دُوْنِ اللّٰهِ اَنْصَارًا ۟

به‌سبب گناهانی که مرتکب شدند در دنیا با طوفان غرق شدند، و پس از مرگشان مستقیم وارد آتش شدند، آن‌گاه در برابر الله یاورانی برای خودشان نیافتند که آنها را از غرق‌شدن و آتش نجات دهد.

ആയത്ത്: 26

وَقَالَ نُوْحٌ رَّبِّ لَا تَذَرْ عَلَی الْاَرْضِ مِنَ الْكٰفِرِیْنَ دَیَّارًا ۟

و نوح علیه السلام پس از اینکه الله به او خبر داد که از میان قومش جز کسانی‌که ایمان آورده‌اند کسی دیگر ایمان نخواهد آورد گفت: پروردگارا، هیچ‌یک از کافران را بر روی زمین باقی نگذار که بگردد یا تکان بخورد.

ആയത്ത്: 27

اِنَّكَ اِنْ تَذَرْهُمْ یُضِلُّوْا عِبَادَكَ وَلَا یَلِدُوْۤا اِلَّا فَاجِرًا كَفَّارًا ۟

زیرا - پروردگارا- اگر آنها را بگذاری و به آنها مهلت دهی بندگان مؤمن تو را گمراه می‌کنند، و جز بدکاری که از تو فرمان نمی‌برد، و ناسپاس سرسختی که از نعمت‌هایت سپاسگزاری نمی‌کند، نمی‌زایند.

ആയത്ത്: 28

رَبِّ اغْفِرْ لِیْ وَلِوَالِدَیَّ وَلِمَنْ دَخَلَ بَیْتِیَ مُؤْمِنًا وَّلِلْمُؤْمِنِیْنَ وَالْمُؤْمِنٰتِ ؕ— وَلَا تَزِدِ الظّٰلِمِیْنَ اِلَّا تَبَارًا ۟۠

پروردگارا گناهان من، و پدر و مادرم، و هرکس که مؤمن وارد خانه‌ام شود، و مردان و زنان مؤمن را بیامرز، و جز بر نابودی و زیان کسانی‌که با کفر و گناهان بر خویشتن ستم روا داشتند نیفزا.

ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:

• الاستغفار سبب لنزول المطر وكثرة الأموال والأولاد.

استغفار سبب نزول باران و افزایش اموال و فرزندان است.

• دور الأكابر في إضلال الأصاغر ظاهر مُشَاهَد.

نقش بزرگترها در گمراه‌ شدن کوچکترها آشکار و قابل مشاهده است.

• الذنوب سبب للهلاك في الدنيا، والعذاب في الآخرة.

گناهان سبب نابودی در دنیا، و عذاب در آخرت هستند.