പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം ന്നാസിആത്ത് - അൽ മുഖ്തസ്വർ ഫീ തഫ്സീറിൽ ഖുർആനിൽ കരീം (പേർഷ്യൻ വിവർത്തനം). - പേജ് നമ്പർ 584 - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

ആയത്ത്: 17

اِذْهَبْ اِلٰی فِرْعَوْنَ اِنَّهٗ طَغٰی ۟ؗۖ

و به او فرمود: به‌سوی فرعون برو، که در ستم و گردنکشی از حد گذشته است.

ആയത്ത്: 18

فَقُلْ هَلْ لَّكَ اِلٰۤی اَنْ تَزَكّٰی ۟ۙ

پس به او بگو: - ای فرعون- آیا می‌خواهی که از کفر و گناهان پاک شوی؟

ആയത്ത്: 19

وَاَهْدِیَكَ اِلٰی رَبِّكَ فَتَخْشٰی ۟ۚ

و تو را به سوی پروردگارت که تو را آفریده و مورد عنایت قرار داد، راهنمایی کنم تا از او بيم داشته باشى، و آنچه مورد رضایت اوست را انجام دهی و از آنچه او را خشمگین می کند، پرهیز کنی؟

ആയത്ത്: 20

فَاَرٰىهُ الْاٰیَةَ الْكُبْرٰی ۟ؗۖ

پس موسی علیه السلام نشانۀ بزرگ و دلالت‌کننده بر اینکه رسولی از جانب پروردگارش است، یعنی دست و عصا را بر او آشکار کرد.

ആയത്ത്: 21

فَكَذَّبَ وَعَصٰی ۟ؗۖ

ولی فرعون این نشانه را تکذیب و از فرمان موسی علیه السلام سرپیچی کرد.

ആയത്ത്: 22

ثُمَّ اَدْبَرَ یَسْعٰی ۟ؗۖ

سپس از ایمان به آنچه موسی -علیه السلام- آورده بود، روی گرداند و در معصیت الله متعال و مخالفت با حق کوشید.

ആയത്ത്: 23

فَحَشَرَ ۫— فَنَادٰی ۟ؗۖ

پس قوم و پیروانش را برای مبارزه با موسی -علیه السلام- جمع کرد، و این گونه ندا بر آورد:

ആയത്ത്: 24

فَقَالَ اَنَا رَبُّكُمُ الْاَعْلٰی ۟ؗۖ

من پروردگار برتر شما هستم، پس هیچ طاعتی برای غیر من بر شما نیست.

ആയത്ത്: 25

فَاَخَذَهُ اللّٰهُ نَكَالَ الْاٰخِرَةِ وَالْاُوْلٰی ۟ؕ

پس الله او را برگرفت و در دنیا با غرق‌کردن در دریا، و در آخرت با وارد کردن در سخت‌ترین عذاب مجازات کرد.

ആയത്ത്: 26

اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَعِبْرَةً لِّمَنْ یَّخْشٰی ۟ؕ۠

به‌راستی‌که در آنچه فرعون را در دنیا و آخرت با آن کیفر دادیم اندرزی است برای کسی‌که از الله می‌ترسد؛ زیرا چنین کسی از اندرزها سود می‌برد.

ആയത്ത്: 27

ءَاَنْتُمْ اَشَدُّ خَلْقًا اَمِ السَّمَآءُ ؕ— بَنٰىهَا ۟۫

- ای تکذیب‌ کنندگان رستاخیز- آیا پدید آوردن شما بر الله دشوارتر است، یا ایجاد آسمان که آن را بنا کرد؟!

ആയത്ത്: 28

رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوّٰىهَا ۟ۙ

و ارتفاع و بلندایش را بالا برد، و آن را مسطح، و خالی از هرگونه ترک و شکاف و عیبی قرار داد.

ആയത്ത്: 29

وَاَغْطَشَ لَیْلَهَا وَاَخْرَجَ ضُحٰىهَا ۪۟

و شبش را آن‌گاه که خورشیدِ آن غروب می‌کند تاریک گردانید، و روشنایی‌اش را آن‌گاه که خورشید طلوع می‌کند آشکار کرد.

ആയത്ത്: 30

وَالْاَرْضَ بَعْدَ ذٰلِكَ دَحٰىهَا ۟ؕ

و زمین را پس از اینکه آسمان را آفرید گستراند، و منافعش را در آن به ودیعه گذاشت.

ആയത്ത്: 31

اَخْرَجَ مِنْهَا مَآءَهَا وَمَرْعٰىهَا ۪۟

آب زمین را به صورت چشمه‌هایی جاری از آن درآورد، و گیاهانی که چارپایان در آن می‌چرند در آن رویانید.

ആയത്ത്: 32

وَالْجِبَالَ اَرْسٰىهَا ۟ۙ

و کوه‌ها را ثابت بر روی زمین قرار داد.

ആയത്ത്: 33

مَتَاعًا لَّكُمْ وَلِاَنْعَامِكُمْ ۟ؕ

- ای مردم- تمام این موارد منافعی برای شما و دام‌های‌تان هستند، پس کسی‌که تمام این موارد را آفریده از بازگرداندن آفرینشِ دوبارۀ آنها ناتوان نیست.

ആയത്ത്: 34

فَاِذَا جَآءَتِ الطَّآمَّةُ الْكُبْرٰی ۟ؗۖ

پس آن‌گاه که دمیدن دوم که هراسش هر چیزی را می‌پوشاند فرا رسد، و قیامت برپا شود.

ആയത്ത്: 35

یَوْمَ یَتَذَكَّرُ الْاِنْسَانُ مَا سَعٰی ۟ۙ

همان روزی‌که انسان هر عمل خیر یا شری، را که از پیش فرستاده است به یاد می‌آورد.

ആയത്ത്: 36

وَبُرِّزَتِ الْجَحِیْمُ لِمَنْ یَّرٰی ۟

و جهنم آورده شود و برای هرکس که آن را ببیند آشکارا نمایان شود.

ആയത്ത്: 37

فَاَمَّا مَنْ طَغٰی ۟ۙ

اما هرکس در گمراهی، از حد بگذرد.

ആയത്ത്: 38

وَاٰثَرَ الْحَیٰوةَ الدُّنْیَا ۟ۙ

و زندگی فانی دنیا را بر زندگی جاوید آخرت ترجیح دهد.

ആയത്ത്: 39

فَاِنَّ الْجَحِیْمَ هِیَ الْمَاْوٰی ۟ؕ

به‌راستی‌که جایگاه او جهنم است که به‌سوی آن پناه می‌آورد.

ആയത്ത്: 40

وَاَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهٖ وَنَهَی النَّفْسَ عَنِ الْهَوٰی ۟ۙ

و اما کسی‌که از ایستادن در برابر پروردگارش بترسد، و نفسش را از ارتکاب حرام‌های الهی بازدارد،

ആയത്ത്: 41

فَاِنَّ الْجَنَّةَ هِیَ الْمَاْوٰی ۟ؕ

به‌راستی‌که بهشت جایگاه او است که به‌سوی آن پناه می‌برد.

ആയത്ത്: 42

یَسْـَٔلُوْنَكَ عَنِ السَّاعَةِ اَیَّانَ مُرْسٰىهَا ۟ؕ

- ای رسول- این منکِران رستاخیز از تو می‌پرسند: قیامت کی برپا می‌شود؟

ആയത്ത്: 43

فِیْمَ اَنْتَ مِنْ ذِكْرٰىهَا ۟ؕ

تو دانشی از آن نداری تا برای‌شان یادآوری کنی، و این امر کار تو نیست، کار تو فقط آماده ‌شدن برای قیامت است.

ആയത്ത്: 44

اِلٰی رَبِّكَ مُنْتَهٰىهَا ۟ؕ

دانش کاملِ قیامت فقط با پروردگارت است.

ആയത്ത്: 45

اِنَّمَاۤ اَنْتَ مُنْذِرُ مَنْ یَّخْشٰىهَا ۟ؕ

تو فقط انذاردهنده‌ای هستی برای کسی‌که از قیامت می‌ترسد؛ زیرا چنین کسی از انذار تو سود می‌برد.

ആയത്ത്: 46

كَاَنَّهُمْ یَوْمَ یَرَوْنَهَا لَمْ یَلْبَثُوْۤا اِلَّا عَشِیَّةً اَوْ ضُحٰىهَا ۟۠

روزی‌که قیامت را آشکارا می‌بینند، گویی جز شامگاه یا صبحگاهی از یک روز در دنیا زندگی نکرده‌اند.

ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:

• وجوب الرفق عند خطاب المدعوّ.

وجوب نرمی در خطاب کردن کسی‌که مورد دعوت قرار می‌گیرد.

• الخوف من الله وكفّ النفس عن الهوى من أسباب دخول الجنة.

ترس از الله و بازداشتن نفس از هوا و هوس، از اسباب ورود به بهشت است.

• علم الساعة من الغيب الذي لا يعلمه إلا الله.

دانش قیامت از امور غیبی است که فقط الله از آن آگاهی دارد.

• بيان الله لتفاصيل خلق السماء والأرض.

بیان الله از جزئیات آفرینش آسمان و زمین.