പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം ത്വാഹാ - ഖുർആൻ സംക്ഷിപ്ത വിശദീകരണം - പരിഭാഷ (സിംഹള) - പേജ് നമ്പർ 312 - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

තාහා

സൂറത്തിൻ്റെ ഉദ്ദേശ്യങ്ങളിൽ പെട്ടതാണ്:

السعادة باتباع هدى القرآن وحمل رسالته، والشقاء بمخالفته.

අල් කුර්ආනයේ මග පෙන්වීම් පිළිපැදීමෙන් හා දූත මෙහෙය ඉසිලීමෙන් අත්වන භාග්යය හා එයට විරුද්ධව කටයුතු කිරීමෙන් අත්වන දුර් භාග්යය.

---

ആയത്ത്: 1

طٰهٰ ۟

(තා, හා) සූරා බකරා ආරම්භයේදී මෙවැනි පාඨ පිළිබඳ විස්තර සඳහන් කර ඇත.

ആയത്ത്: 2

مَاۤ اَنْزَلْنَا عَلَیْكَ الْقُرْاٰنَ لِتَشْقٰۤی ۟ۙ

අහෝ දූතය! නුඹේ සමූහයා නුඹ ව විශ්වාස කිරීමෙන් ඉවත් වීම ගැන නුඹ දුකට පත් වීමෙහි හේතු සාධකයක් වනු පිණිස අපි අල් කුර්ආනය නුඹ වෙත පහළ නොකළෙමු.

ആയത്ത്: 3

اِلَّا تَذْكِرَةً لِّمَنْ یَّخْشٰی ۟ۙ

අල්ලාහ්ට බියබැතිමත් වීම සඳහා ඔහු ඔවුනට ආශිර්වාද කළ අයට මෙනෙහි කිරීමක් වනු පිණිස මිස අපි එය පහළ නොකළෙමු.

ആയത്ത്: 4

تَنْزِیْلًا مِّمَّنْ خَلَقَ الْاَرْضَ وَالسَّمٰوٰتِ الْعُلٰی ۟ؕ

මහපොළොව මැවූ, උසට අහස් මැවූ අල්ලාහ් මෙය පහළ කළේය. සැබැවින්ම එය උසස් තැනකින් පහළ කරනු ලැබූවක් බැවින් එය අතිමහත් පාරායනයකි.

ആയത്ത്: 5

اَلرَّحْمٰنُ عَلَی الْعَرْشِ اسْتَوٰی ۟

මහා කරුණාන්විතයාණන් අර්ෂය මත උත්තරීතර ඔහුගේ කීර්තියට සුදුසු පරිදි ස්ථාපිත විය.

ആയത്ത്: 6

لَهٗ مَا فِی السَّمٰوٰتِ وَمَا فِی الْاَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا وَمَا تَحْتَ الثَّرٰی ۟

අහස්හි ඇති දෑද මහපොළොවේ ඇති දෑද පස යට ඇති මැවීම් ද මැවීමෙන් පාලනය කිරීමෙන් හා සැලසුම් කිරීමෙන් ශුද්ධවන්තයාණන්ට පමණක් සතුය.

ആയത്ത്: 7

وَاِنْ تَجْهَرْ بِالْقَوْلِ فَاِنَّهٗ یَعْلَمُ السِّرَّ وَاَخْفٰی ۟

අහෝ දූතය! නුඹ ප්රකාශය හෙළි කළ ද, එසේ නැතහොත් එය සැඟවු ද සැබැවින්ම අල්ලාහ් ඒ සියල්ල දනීය. රහසිගත දෑද සිත් තුළ ඇතිවන වැරදි වැනි රහසින් සඟවන දෑද ඔහු දනී. ඒ කිසිවක් ඔහුට සැඟවෙන්නේ නැත.

ആയത്ത്: 8

اَللّٰهُ لَاۤ اِلٰهَ اِلَّا هُوَ ؕ— لَهُ الْاَسْمَآءُ الْحُسْنٰی ۟

සැබෑ ලෙස නැමදුමට සුදුස්සා අල්ලාහ් හැර වෙනත් කිසිවකු නැත. අලංකාරයේ පූර්ණ පරිනත නාමයන් ඔහුට පමණක් සතුය.

ആയത്ത്: 9

وَهَلْ اَتٰىكَ حَدِیْثُ مُوْسٰی ۟ۘ

අහෝ දූතය! ඉම්රාන්ගේ පුත් මූසා (අලයිහිස් සලාම්) තුමාගේ කතා වස්තුව සැබැවින්ම නුඹ වෙත පැමිණ ඇත.

ആയത്ത്: 10

اِذْ رَاٰ نَارًا فَقَالَ لِاَهْلِهِ امْكُثُوْۤا اِنِّیْۤ اٰنَسْتُ نَارًا لَّعَلِّیْۤ اٰتِیْكُمْ مِّنْهَا بِقَبَسٍ اَوْ اَجِدُ عَلَی النَّارِ هُدًی ۟

ඔහුගේ ගමනෙහි ඔහු ගින්නක් දුටු විට, තම පවුලට, "නුඹලා මෙම ස්ථානයේම රැඳී සිටිනු. මම ගින්නක් දුටිමි. එම ගින්නෙන් ගිනි මැලයක් රැගෙන ආ හැක. එසේ නැතහොත් මාර්ගය වෙත මග පෙන්වන කිසිවකු හෝ ලැබිය හැක" යැයි (මූසා) පැවසීය.

ആയത്ത്: 11

فَلَمَّاۤ اَتٰىهَا نُوْدِیَ یٰمُوْسٰی ۟ؕ

ඔහු එම ගින්න වෙත පැමිණි කල්හි ශුද්ධවන්තයාණන් වූ අල්ලාහ් ඔහුගේම ප්රකාශයෙන්: ‘අහෝ මූසා!’ යැයි ඔහුව ඇමතුවේය.

ആയത്ത്: 12

اِنِّیْۤ اَنَا رَبُّكَ فَاخْلَعْ نَعْلَیْكَ ۚ— اِنَّكَ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًی ۟ؕ

"සැබැවින්ම මම නුඹගේ පරමාධිපති වෙමි. මා මුණ ගැසීම සඳහා සූදානමක් ලෙසින් නුඹේ පාවහන් යුවල ගලවා දමනු. සැබැවින්ම නුඹ සිටිනුයේ ශුද්ධත්වයට පත් කරනු ලැබූ භූමියකය.

ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:

• ليس إنزال القرآن العظيم لإتعاب النفس في العبادة، وإذاقتها المشقة الفادحة، وإنما هو كتاب تذكرة ينتفع به الذين يخشون ربهم.

•නැමදුමෙහි ආත්මය වෙහෙස කරවීමට හෝ අතිශය දුෂ්කරතා විඳීමට හෝ මෙම මහඟු අල්කුර්ආනය පහළ කර නැත. සැබැවින්ම එය ඔවුන්ගේ පරමාධිපතිට බියවන්නන්, එමගින් ප්රයෝජනය ලබන උපදෙස් පොතකි.

• قَرَن الله بين الخلق والأمر، فكما أن الخلق لا يخرج عن الحكمة؛ فكذلك لا يأمر ولا ينهى إلا بما هو عدل وحكمة.

•මැවීම හා නියෝගය අතර අල්ලාහ් සම්බන්ධතාවක් ඇති කළේය. සැබැවින්ම මැවීම ප්රඥාවෙන් බැහැර නොවනා සේම යම් ප්රඥාවක හෝ යුක්තියක පදමනකින් මිස කිසිවක් නියෝග කර හෝ තහනම් කර හෝ නැත.

• على الزوج واجب الإنفاق على الأهل (المرأة) من غذاء وكساء ومسكن ووسائل تدفئة وقت البرد.

•ආහාර පාන, ඇඳුම් පැළඳුම්, නවාතැන් පහසුකම් හා සීතල අවස්ථාවක් ආරක්ෂාව සලසා ගත හැකි මාධ්යයන් වැනි දෑ පවුල වෙනුවෙන් වියදම් කිරීම ස්වාමි පුරුෂයා සතු වගකීමකි.