പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം ഇസ്റാഅ് - അൽ മുഖ്തസ്വർ ഫീ തഫ്സീറിൽ ഖുർആനിൽ കരീം (തായ് വിവർത്തനം). - പേജ് നമ്പർ 284 - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

ആയത്ത്: 18

مَّن كَانَ يُرِيدُ ٱلۡعَاجِلَةَ عَجَّلۡنَا لَهُۥ فِيهَا مَا نَشَآءُ لِمَن نُّرِيدُ ثُمَّ جَعَلۡنَا لَهُۥ جَهَنَّمَ يَصۡلَىٰهَا مَذۡمُومٗا مَّدۡحُورٗا

ผู้ใดประกอบคุณงามความดีเพื่อมุ่งหวังผลตอบแทนในโลกนี้โดยปฏิเสธศรัทธาต่อวันปรโลกและเพิกเฉยต่อมัน พระองค์จะรีบเร่งให้เขาได้รับในสิ่งที่พระองค์ทรงประสงค์มิใช่ตามที่เขาปรารถนาไว้ แล้วในวันกิยามะฮ์นั้นพระองค์จะทรงเตรียมนรกญะฮันนัมไว้สำหรับเขา เขาจะเข้าไปในนั้นเผชิญกับการทรมานแห่งความร้อนของมัน เพื่อเป็นการลงโทษเขาในฐานะที่เลือกชีวิตแห่งโลกนี้และปฏิเสธศรัทธาต่อวันปรโลก และเป็นการรขับออกจากความเมตตาของพระองค์

ആയത്ത്: 19

وَمَنۡ أَرَادَ ٱلۡأٓخِرَةَ وَسَعَىٰ لَهَا سَعۡيَهَا وَهُوَ مُؤۡمِنٞ فَأُوْلَٰٓئِكَ كَانَ سَعۡيُهُم مَّشۡكُورٗا

และผู้ใดได้ประกอบคุณงามความดีเพื่อหวังการตอบแทนและได้ทุ่มเทในการประกอบความดีนั้นโดยปราศจากการโอ้อวดและหวังชื่อเสียงใดๆทั้งสิ้น โดยเขาเป็นผู้ศรัทธาในสิ่งที่พระองค์ทรงบัญชาไว้ ดังนั้นการทุ่มเทของผู้ที่มีคุณลักษณะเช่นนี้จะเป็นที่ตอบรับ ณ อัลลอฮ์และพระองค์จะทรงตอบแทนพวกเขาเอง

ആയത്ത്: 20

كُلّٗا نُّمِدُّ هَٰٓؤُلَآءِ وَهَٰٓؤُلَآءِ مِنۡ عَطَآءِ رَبِّكَۚ وَمَا كَانَ عَطَآءُ رَبِّكَ مَحۡظُورًا

โอ้เราะสูลเอ๋ย พระองค์ได้ทรงเพิ่มพูนปัจจัยยังชีพแก่ทั้งสองกลุ่มคือ กลุ่มผู้ประพฤติดีและกลุ่มผู้ประพฤติชั่ว ซึ่งการประทานของพระองค์ในโลกดุนยานี้จะไม่ถูกปิดกั้นแก่ผู้ใดทั้งสิ้น ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นคนดีหรือจะเป็นคนชั่วก็ตาม

ആയത്ത്: 21

ٱنظُرۡ كَيۡفَ فَضَّلۡنَا بَعۡضَهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖۚ وَلَلۡأٓخِرَةُ أَكۡبَرُ دَرَجَٰتٖ وَأَكۡبَرُ تَفۡضِيلٗا

โอ้เราะสูลเอ๋ย เจ้าจงใคร่ครวญเถิดว่า เราได้ให้เกียรติระหว่างพวกเขาในโลกนี้อย่างไร ทั้งในด้านปัจจัยยังชีพและตำแหน่งเกียรติยศ และในโลกหน้านั้นจะแตกต่างมากเมื่อเทียบกับระดับความสุขในโลกนี้ และเกียรติก็จะต่างกันมาก ดังนั้นมุอ์มินจงแสวงหาความยิ่งใหญ่นั้นเถิด

ആയത്ത്: 22

لَّا تَجۡعَلۡ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ فَتَقۡعُدَ مَذۡمُومٗا مَّخۡذُولٗا

โอ้ปวงบ่าวเอ๋ย จงอย่าเอาพระเจ้าอื่นใดเทียบเคียงกับอัลลอฮ์ในการเคารพสักการะ เพราะจะทำให้เจ้าเป็นผู้ถูกตำหนิ ณ ที่พระองค์ และ ณ ที่บรรดาผู้ประพฤติดี ไร้ซึ่งผู้สรรเสริญ ถูกเมินเฉย และไม่มีใครช่วยเหลือ

ആയത്ത്: 23

۞ وَقَضَىٰ رَبُّكَ أَلَّا تَعۡبُدُوٓاْ إِلَّآ إِيَّاهُ وَبِٱلۡوَٰلِدَيۡنِ إِحۡسَٰنًاۚ إِمَّا يَبۡلُغَنَّ عِندَكَ ٱلۡكِبَرَ أَحَدُهُمَآ أَوۡ كِلَاهُمَا فَلَا تَقُل لَّهُمَآ أُفّٖ وَلَا تَنۡهَرۡهُمَا وَقُل لَّهُمَا قَوۡلٗا كَرِيمٗا

พระผู้อภิบาลของเจ้า -โอ้ผู้เป็นบ่าวเอ๋ย- ได้ทรงใช้และทรงบัญชาไว้ว่า "จงอย่าเคารพภักดีต่อผู้ใดนอกจากพระองค์เท่านั้น และทรงบัญชาให้ปฏิบัติดีต่อบิดามารดาโดยเฉพาะในยามแก่ชรา ถ้าหากคนใดคนหนึ่งหรือทั้งสองถึงวัยชรา แล้วอาศัยอยู่กับเจ้า ดังนั้นอย่าบ่นท่านทั้งสองด้วยคำพูดที่ทำร้ายทั้งสอง และอย่าดุด่าและพูดรุนแรงกับทั้งสอง แต่พูดกับท่านทั้งสองด้วยคำพูดที่สุภาพซึ่งเต็มไปด้วยความอ่อนโยนและนุ่มนวล"

ആയത്ത്: 24

وَٱخۡفِضۡ لَهُمَا جَنَاحَ ٱلذُّلِّ مِنَ ٱلرَّحۡمَةِ وَقُل رَّبِّ ٱرۡحَمۡهُمَا كَمَا رَبَّيَانِي صَغِيرٗا

และจงมีความเมตตา อ่อนน้อมถ่อมตนต่อท่านทั้งสอง พร้อมๆกับกล่าวขอพรว่า "โอ้พระผู้อภิบาลของข้า ขอพระองค์ทรงโปรดเมตตาแก่ท่านทั้งสอง เนื่องจากที่ท่านทั้งสองได้อบรมเลี้ยงดูข้าเมื่อเยาว์วัย"

ആയത്ത്: 25

رَّبُّكُمۡ أَعۡلَمُ بِمَا فِي نُفُوسِكُمۡۚ إِن تَكُونُواْ صَٰلِحِينَ فَإِنَّهُۥ كَانَ لِلۡأَوَّٰبِينَ غَفُورٗا

โอ้มนุษย์เอ๋ย พระผู้อภิบาลของพวกเจ้า ทรงรู้ดียิ่งถึงสิ่งที่อยู่ในจิตใจของพวกเจ้า เช่นความบริสุทธิใจต่อพระองค์ในการประกอบศาสนกิจ การประกอบความดีต่างๆ และการปรนนิบัติที่ดีต่อพ่อแม่ หากพวกเจ้ามีเจตนาบริสุทธิ์จริงในการงานดังกล่าวแล้ว แน่นอนพระองค์จะทรงอภัยโทษแก่บรรดาผู้ที่กลับเนื้อกลับตัวในหมู่พวกเจ้าทันที ดังนั้นคนที่สำนึกผิดในความบกพร่องของตนเองที่ไม่ได้ปฏิบัติตามคำบัญชาของพระองค์หรือไม่ได้เชื่อฟังพ่อแม่แล้ว พระองค์ทรงพร้อมที่จะให้อภัยเขาเสมอ

ആയത്ത്: 26

وَءَاتِ ذَا ٱلۡقُرۡبَىٰ حَقَّهُۥ وَٱلۡمِسۡكِينَ وَٱبۡنَ ٱلسَّبِيلِ وَلَا تُبَذِّرۡ تَبۡذِيرًا

โอ้บรรดาผู้ศรัทธาเอ๋ย จงปฏิบัติหน้าที่ของเจ้า ต่อเครือญาติของเจ้าด้วยการเชื่อมสัมพันธ์ที่ดีระหว่างพวกเขา และต่อผู้ที่ขัดสนด้วยการมอบสิ่งปัจจัยยังชีพแก่เขา และต่อผู้ที่ติดขัดในการเดินทางด้วยกับการช่วยเหลือเขา และอย่าใช้จ่ายทรัพย์สินเงินทองของเจ้าในทางที่ผิดบาปหรือฟุ่มเฟือย

ആയത്ത്: 27

إِنَّ ٱلۡمُبَذِّرِينَ كَانُوٓاْ إِخۡوَٰنَ ٱلشَّيَٰطِينِۖ وَكَانَ ٱلشَّيۡطَٰنُ لِرَبِّهِۦ كَفُورٗا

แท้จริงบรรดาผู้ที่ใช้จ่ายทรัพย์สินของเขาในหนทางที่เป็นการเนรคุณสุรุ่ยสุร่ายนั้นเป็นพี่น้องกับเหล่าชัยตอน คอยเชื่อฟังทำตามคำสั่งของพวกมันในการฟุ่มเฟือยสุรุ่ยสุร่ายมาโดยตลอด และชัยตอนนั้นเนรคุณต่อพระผู้อภิบาลของมัน ชอบทำในสิ่งที่เป็นการเนรคุณต่อคำสั่งของพระองค์และชอบสั่งใช้ในสิ่งที่พระองค์ทรงกริ้วโกรธ

ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:

• ينبغي للإنسان أن يفعل ما يقدر عليه من الخير وينوي فعل ما لم يقدر عليه؛ ليُثاب على ذلك.

จำเป็นสำหรับมนุษย์นั้น ทำความดีในสิ่งที่ตนเองมีความสามารถและตั้งมั่นเจตนาในการที่จะกระทำสิ่งที่ตนเองไม่มีความสามารถ เพื่อที่จะได้รับผลบุญตรงนั้นไป

• أن النعم في الدنيا لا ينبغي أن يُسْتَدل بها على رضا الله تعالى؛ لأنها قد تحصل لغير المؤمن، وتكون عاقبته المصير إلى عذاب الله.

แท้จริงแล้ว การที่ได้รับปัจจัยยังชีพมากมายบนโลกดุนยานี้นั้น ไม่ได้บ่งบอกถึงความพึงพอพระทัยของพระองค์แต่อย่างใด เพราะสิ่งที่ได้รับมานั้นอาจเป็นเส้นทางนำไปสู่บทลงโทษจากพระองค์ในโลกหน้าก็เป็นได้

• الإحسان إلى الوالدين فرض لازم واجب، وقد قرن الله شكرهما بشكره لعظيم فضلهما.

การทำความดีต่อบิดามารดาเป็นหน้าที่หลักและจำเป็นสำหรับผู้ศรัทธา เพราะเหตุนี้พระองค์จึงเชื่อมการขอบคุณพระองค์ด้วยกับการขอบคุณท่านทั้งสอง เนื่องด้วยเกียรติที่ยิ่งใหญ่ของท่านทั้งสอง

• يحرّم الإسلام التبذير، والتبذير إنفاق المال في غير حقه.

อิสลามได้ห้ามพฤติกรรมของการฟุ่มเฟือย ซึ่งการฟุ่มเฟือยนั้นเป็นการใช้จ่ายทรัพย์สินอย่างไม่เหมาะสม