പരിഭാഷ ആയത്ത് 14 അദ്ധ്യായം ബഖറഃ - ഖുർആൻ സംക്ഷിപ്ത വിശദീകരണം - പരിഭാഷ (തായ്‌ലൻഡ്) - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

ആയത്ത്: 14

وَإِذَا لَقُواْ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ قَالُوٓاْ ءَامَنَّا وَإِذَا خَلَوۡاْ إِلَىٰ شَيَٰطِينِهِمۡ قَالُوٓاْ إِنَّا مَعَكُمۡ إِنَّمَا نَحۡنُ مُسۡتَهۡزِءُونَ

เมื่อพวกเขาได้พบเจอผู้ศรัทธา พวกเขาก็กล่าวว่า เราเชื่อในสิ่งที่พวกท่านศรัทธาแล้ว พวกเขาพูดเช่นนั้นก็เพราะเกรงกลัวผู้ศรัทธา แต่เมื่อพวกเขาได้จากผู้ศรัทธาไป และกลับไปหาบรรดาหัวโจกของพวกเขาแต่ลำพัง พวกเขาก็กล่าวกับพวกหัวโจกเพื่อเป็นการยืนยันถึงความภัคดีที่มั่นคงของพวกเขาโดยกล่าวว่า พวกเรายึดมั่นที่จะภักดีและติดตามพวกท่าน พวกเรายังอยู่กับแนวทางของพวกท่าน ที่เราเห็นด้วยกับผู้ศรัทธาไปนั้น เป็นเพียงการล้อเล่นและเย้ยหยันเท่านั้น

ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:

• أن من طبع الله على قلوبهم بسبب عنادهم وتكذيبهم لا تنفع معهم الآيات وإن عظمت.

แท้จริงผู้ที่อัลลอฮฺได้ทรงประทับตราไว้บนหัวใจของพวกเขา เนื่องด้วยการดื้อรั้นของพวกเขา และการปฏิเสธของพวกเขา ทำให้โองการต่างๆนั้นไม่เกิดประโยชน์อันใดเลยต่อพวกเขา ถึงแม่ว่าโองการเหล่านั้นจะยิ่งใหญ่สักเพียงใดก็ตาม

• أن إمهال الله تعالى للظالمين المكذبين لم يكن عن غفلة أو عجز عنهم، بل ليزدادوا إثمًا، فتكون عقوبتهم أعظم.

แท้จริงการที่อัลลอฮฺไม่รีบร้อนในการที่จะลงโทษต่อบรรดาผู้ที่อธรรมที่ปฏิเสธทั้งหลายนั้น ไม่ใช่เพราะพระองค์พลั้งเผลอหรือไร้ความสามารถต่อพวกเขา แต่ทว่าเพื่อเป็นการปล่อยให้พวกเขาทั้งหลายได้ทวีคูณความชั่ว แล้วการลงโทษสำหรับพวกเขาก็จะทวีคูณเช่นกัน