പരിഭാഷ ആയത്ത് 125 അദ്ധ്യായം സൂറത്ത് ത്വാഹാ - الترجمة التايلندية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

ആയത്ത്: 125

قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرۡتَنِيٓ أَعۡمَىٰ وَقَدۡ كُنتُ بَصِيرٗا

ผู้ผินหลังจากการรำลึกกล่าวว่า ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ทำไมพระองค์จึงทรงให้ข้าพระองค์ฟื้นคืนชีพขึ้นมาในสภาพของคนตาบอดเล่า ทั้งๆที่ข้าพระองค์เคยเป็นคนตาดี มองเห็นในโลกดุนยามาก่อน

ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:

• الأدب في تلقي العلم، وأن المستمع للعلم ينبغي له أن يتأنى ويصبر حتى يفرغ المُمْلِي والمعلم من كلامه المتصل بعضه ببعض.

มารยาทในการศึกษาหาความรู้และผู้รับฟังนั้น เขาควรระมัดระวังอดทนจนกว่าจะเติมเต็มในสิ่งที่ว่างเปล่าและสำหรับผู้สอนควรใช้คำพูดที่ต่อเนื่องเชื่อมต่อกัน

• نسي آدم فنسيت ذريته، ولم يثبت على العزم المؤكد، وهم كذلك، وبادر بالتوبة فغفر الله له، ومن يشابه أباه فما ظلم.

อาดัมได้หลงลืมแล้ว ลูกหลานเขาก็หลงลืมเช่นเขา และยังไม่ได้รับการพิสูจน์อย่างมั่นใจและพวกเขาก็เช่นกัน และเขาได้รีบกลับตัวกลับใจ อัลลอฮฺจึงได้ให้อภัยแก่เขา และผู้ใดที่เป็นเหมือนบิดาของเขา แล้วเขาจะธรรมได้อย่างไร

• فضيلة التوبة؛ لأن آدم عليه السلام كان بعد التوبة أحسن منه قبلها.

ความประเสริฐของการกลับเนื้อกลับตัวต่ออัลลอฮฺ เพราะหลังจากที่อาดัม อลัยฮิสสลาม ได้กลับเนื้อกลับตัว เขาเป็นคนที่ดีกว่าจากเดิม

• المعيشة الضنك في دار الدنيا، وفي دار البَرْزَخ، وفي الدار الآخرة لأهل الكفر والضلال.

ชีวิตที่ยากลำบากบนโลกดุนยาและในโลกแห่งการสอบสวนและในโลกอาคีเราะฮฺนั้นเฉพาะกลุ่มชนที่ปฏิเสธศรัทธาและหลงทาง