പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം സ്സുമർ - ഖുർആൻ സംക്ഷിപ്ത വിശദീകരണം - പരിഭാഷ (ഉസ്ബകിസ്താൻ) - പേജ് നമ്പർ 461 - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

ആയത്ത്: 22

أَفَمَن شَرَحَ ٱللَّهُ صَدۡرَهُۥ لِلۡإِسۡلَٰمِ فَهُوَ عَلَىٰ نُورٖ مِّن رَّبِّهِۦۚ فَوَيۡلٞ لِّلۡقَٰسِيَةِ قُلُوبُهُم مِّن ذِكۡرِ ٱللَّهِۚ أُوْلَٰٓئِكَ فِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ

Аллоҳ қалбини Исломга кенг қилиб қўйган, шу билан ҳидоят топиб, Парвардигори тарафидан ато этилган бир нур ичида бўлган зот қалби Аллоҳни эслашдан қотиб қолган кимса билан баробарми? Улар ҳеч қачон тенг бўлмайдилар. Ҳидоят топганларга нажотга эришсалар, қалблари Аллоҳни эслашдан қотиб қолганлар ҳалокат чоҳига қулайдилар. Ана ўшалар ҳақиқий ҳақ йўлдан озганлардир.

ആയത്ത്: 23

ٱللَّهُ نَزَّلَ أَحۡسَنَ ٱلۡحَدِيثِ كِتَٰبٗا مُّتَشَٰبِهٗا مَّثَانِيَ تَقۡشَعِرُّ مِنۡهُ جُلُودُ ٱلَّذِينَ يَخۡشَوۡنَ رَبَّهُمۡ ثُمَّ تَلِينُ جُلُودُهُمۡ وَقُلُوبُهُمۡ إِلَىٰ ذِكۡرِ ٱللَّهِۚ ذَٰلِكَ هُدَى ٱللَّهِ يَهۡدِي بِهِۦ مَن يَشَآءُۚ وَمَن يُضۡلِلِ ٱللَّهُ فَمَا لَهُۥ مِنۡ هَادٍ

Аллоҳ Ўзининг Пайғамбари Муҳаммад алайҳиссломга энг гўзал сўзни, яъни, Қуръонни нозил қилди. Уни ростлигида ҳам, гўзаллигида ҳам, кўнгилга ёқишида ҳам, ихтилофдан холилигида ҳам, ваъдасию огоҳлантиришида ҳам, ҳақ аҳли билан ботил аҳлини тавсифлашида ҳам бир-бирига ўхшайдиган оятлар қилиб туширди. Парвардигоридан қўрқадиган зотлар ундаги огоҳлантириш ва таҳдид оятларини эшитганларида баданлари титраб кетади. Умидбахш ва хушхабарга оид оятларни тинглаганларида эса баданлари ҳам, қалблари ҳам Аллоҳни эслашга мулойимлашади. Қуръоннинг бу тавсифи ва таъсири Аллоҳнинг ҳидоятидирки, у билан Ўзи истаган бандасини ҳидоят қилади. Энди кимни Аллоҳ ўз ҳолига ташлаб, унга ҳидоят ато этмаган бўлса, уни тўғри йўлга соладиган бирон кимса йўқдир.

ആയത്ത്: 24

أَفَمَن يَتَّقِي بِوَجۡهِهِۦ سُوٓءَ ٱلۡعَذَابِ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۚ وَقِيلَ لِلظَّٰلِمِينَ ذُوقُواْ مَا كُنتُمۡ تَكۡسِبُونَ

Аллоҳнинг ҳидоятига, тавфиқига сазовор бўлиб, охиратда жаннатга кирган зот кофир ҳолида ўлиб, дўзахга қўл-оёқлари кишанланган ҳолида ташланган ва жаҳаннам оловидан фақат ўз юзи билангина ҳимоялана оладиган кимса билан баробар бўладими? Ўша пайтда куфру маъсиятлар ила ўзларига ўзлари зулм қилган золимларга: "Қилиб ўтган куфру маъсиятларингизнинг аччиқ оқибатини татинглар", дейилур.

ആയത്ത്: 25

كَذَّبَ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ فَأَتَىٰهُمُ ٱلۡعَذَابُ مِنۡ حَيۡثُ لَا يَشۡعُرُونَ

Бу мушриклардан олдин ўтган умматлар ҳам ҳақни тан олмай, ёлғонга чиқарганлар. Бас, уларга азоб кутилмаганда келган. Тавба қилишга улгурмай қолганлар.

ആയത്ത്: 26

فَأَذَاقَهُمُ ٱللَّهُ ٱلۡخِزۡيَ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۖ وَلَعَذَابُ ٱلۡأٓخِرَةِ أَكۡبَرُۚ لَوۡ كَانُواْ يَعۡلَمُونَ

Аллоҳ уларга дунё ҳаётида хорлик, шармандалик азобини тоттирди. Агар билсалар, келгусида уларни кутиб турган охират азоби эса янада қаттиқроқдир.

ആയത്ത്: 27

وَلَقَدۡ ضَرَبۡنَا لِلنَّاسِ فِي هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانِ مِن كُلِّ مَثَلٖ لَّعَلَّهُمۡ يَتَذَكَّرُونَ

Муҳаммад алайҳиссаломга нозил қилинган бу Қуръонда эзгулик билан ёвузлик, ҳақ билан ботил, иймон билан куфр ва бошқа мавзуларда турли хил мисоллар келтирдик. Шоядки, шу мисоллардан ибрат олиб, ҳаққа амал қилсалар ва ботилни тарк этсалар.

ആയത്ത്: 28

قُرۡءَانًا عَرَبِيًّا غَيۡرَ ذِي عِوَجٖ لَّعَلَّهُمۡ يَتَّقُونَ

Уни араб тилидаги Қуръон қилдик. Унда бирон эгрилик, хато ва чалкашлик йўқ. Шояд, Аллоҳдан буйруқларини бажариш ва тақиқларидан тийилиш ила тақво қилсалар.

ആയത്ത്: 29

ضَرَبَ ٱللَّهُ مَثَلٗا رَّجُلٗا فِيهِ شُرَكَآءُ مُتَشَٰكِسُونَ وَرَجُلٗا سَلَمٗا لِّرَجُلٍ هَلۡ يَسۡتَوِيَانِ مَثَلًاۚ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِۚ بَلۡ أَكۡثَرُهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ

Аллоҳ мушрик ва муваҳҳид ҳақида бир мисол келтирди. Бир киши бир неча ҳожалар ўртасида талаш бўлиб, бирини рози қилса, бошқаси ғазабланиб тураверади. Шунинг учун у доим беқарор ва таҳликада юради. Бошқа бир кишининг эса ҳожаси битта. Унинг мақсадини билади ва шунинг учун доим хотиржам, бамайлихотир юради. Бу иккиси баробар эмас. Ҳамд Аллоҳникидир. Аксинча, уларнинг кўплари билмайдилар. Шу боис ширк келтираверадилар.

ആയത്ത്: 30

إِنَّكَ مَيِّتٞ وَإِنَّهُم مَّيِّتُونَ

Эй Пайғамбар, сиз ҳам ўласиз, улар ҳам ўладилар.

ആയത്ത്: 31

ثُمَّ إِنَّكُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ عِندَ رَبِّكُمۡ تَخۡتَصِمُونَ

Эй одамлар, кейин албатта сизлар Қиёмат куни Парвардигорингиз ҳузурида талашиб-тортишган ишларингиз борасида хусуматлашасизлар, даъво қиласизлар. Ана шунда ким ҳақ, ким ноҳақ экани ойдинлашади.

ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:

• أهل الإيمان والتقوى هم الذين يخشعون لسماع القرآن، وأهل المعاصي والخذلان هم الذين لا ينتفعون به.

Иймон ва тақво аҳли Қуръонни эшитган пайтларида қўрқадилар. Улардан бебаҳра осийлар эса ундан фойдалана олмайдилар.

• التكذيب بما جاءت به الرسل سبب نزول العذاب إما في الدنيا أو الآخرة أو فيهما معًا.

Пайғамбарлар олиб келган рисолатни ёлғонга чиқариш ё шу дунёда, ё охиратда ва ё ҳар иккисида азоб тушишига сабаб бўлади.

• لم يترك القرآن شيئًا من أمر الدنيا والآخرة إلا بيَّنه، إما إجمالًا أو تفصيلًا، وضرب له الأمثال.

Қуръон дунёга алоқадор ишларни ҳам, охиратга доир ишларни ҳам баён қилган. Бирон ишни назардан четда қолдирмаган. Унинг баён қилиш тарзи ё умумий ва ё тафсилоти билан бўлади. Уларга мисоллар ҳам келтирган.