പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം മുദ്ദഥ്ഥിർ - ഖുർആൻ സംക്ഷിപ്ത വിശദീകരണം - പരിഭാഷ (ഉസ്ബകിസ്താൻ) - പേജ് നമ്പർ 576 - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

ആയത്ത്: 19

فَقُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ

Лаънатлангур, азобга учрагур, қандай режа тузди-я?!

ആയത്ത്: 20

ثُمَّ قُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ

Яна қайта лаънатлангур, азобга учрагур, қандай режа тузди-я?!

ആയത്ത്: 21

ثُمَّ نَظَرَ

Кейин айтмоқчи бўлганларини шошмасдан қайта-қайта ўйлаб, кўздан кечирди.

ആയത്ത്: 22

ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ

Қуръонни айблаш учун бирон нарса топа олмагач, афтини буриштириб, қош-қовоғини осилтириб олди.

ആയത്ത്: 23

ثُمَّ أَدۡبَرَ وَٱسۡتَكۡبَرَ

Кейин у иймондан юз ўгирди ва Пайғамбар алайҳиссаломга итоат қилишдан ўзини катта олди.

ആയത്ത്: 24

فَقَالَ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ يُؤۡثَرُ

Деди: ”Муҳаммад олиб келган нарса Аллоҳнинг каломи эмас, балки ўзгалардан нақл қилинган бир сеҳрдир”.

ആയത്ത്: 25

إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا قَوۡلُ ٱلۡبَشَرِ

”Бу Аллоҳнинг каломи эмас, башарнинг сўзидир”.

ആയത്ത്: 26

سَأُصۡلِيهِ سَقَرَ

Мен бу кофирни яқинда дўзах қатларидан бир қатга киритаман. У куйдирадиган Сақардир.

ആയത്ത്: 27

وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا سَقَرُ

Эй, Муҳаммад, Сақарнинг нималигини сиз қаердан ҳам билар эдингиз?!

ആയത്ത്: 28

لَا تُبۡقِي وَلَا تَذَرُ

У ўзида азобланаётган кимсадан бирон нарсани қолдирмасдан, ҳаммасини куйдириб кул қилади. Кейин азобланувчининг бадани яна ўз ҳолига қайтади. Сўнг яна куйдириб кул қилади. Шу тариқа давом этаверади.

ആയത്ത്: 29

لَوَّاحَةٞ لِّلۡبَشَرِ

У териларни қаттиқ куйдириб, бутунлай ўзгартириб юборади.

ആയത്ത്: 30

عَلَيۡهَا تِسۡعَةَ عَشَرَ

Унинг устида ўн тўққизта фаришта бор. Улар Сақарнинг посбонларидир.

ആയത്ത്: 31

وَمَا جَعَلۡنَآ أَصۡحَٰبَ ٱلنَّارِ إِلَّا مَلَٰٓئِكَةٗۖ وَمَا جَعَلۡنَا عِدَّتَهُمۡ إِلَّا فِتۡنَةٗ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ لِيَسۡتَيۡقِنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَيَزۡدَادَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِيمَٰنٗا وَلَا يَرۡتَابَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَلِيَقُولَ ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ وَٱلۡكَٰفِرُونَ مَاذَآ أَرَادَ ٱللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلٗاۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ ٱللَّهُ مَن يَشَآءُ وَيَهۡدِي مَن يَشَآءُۚ وَمَا يَعۡلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَۚ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكۡرَىٰ لِلۡبَشَرِ

Дўзахнинг посбонларини фаришталардан қилдик. Уларга инсонларнинг тоқати дош беролмайди. Аллоҳ кофирларни синаш учун азоб фаришталарининг сонини ўн тўққизта қилди. Токи, улар деганини деб, ўзларига ўзлари азобни кучайтириб олсинлар. Токи, Таврот берилган яҳудийлар ва Инжил берилган насронийлар Қуръон уларнинг китобларидаги маълумотни тасдиқлаганини кўриб, аниқ ишонч ҳосил қилсинлар. Аҳли китобларнинг мувофиқлигини кўриб, мўминларнинг ҳам иймонлари зиёда бўлсин. Токи, яҳудий, насроний ва мўминларнинг қалбларида шубҳа қолмасин. Токи, иймон бобида иккиланиб турганлар ва кофирлар: ”Бу ғалати сон билан Аллоҳ нимани хоҳлаяпти ўзи?!”, - деб қолсинлар. Аллоҳ таоло Ўзи хоҳлаган кимсани адаштиради, Ўзи истаган кишини ҳидоятга бошлайди. Мана шу сонни инкор қилувчиларни адаштиргани ва тасдиқ этганларни ҳидоятга бошлагани бунинг яққол мисолидир. Парвардигорингиз лашкарлари шу қадар кўпки, уни Ўзидан бошқа ҳеч ким билмайди. Жаҳаннам Аллоҳ таолонинг қудратини билиб олишлари учун башариятга бир эслатмадир, холос.

ആയത്ത്: 32

كَلَّا وَٱلۡقَمَرِ

Масала баъзи мушрикларнинг шерикларига: ”Жаҳаннам посбонларини сизлардан узоқлаштираман, сизларни ҳимоя қиламан”, деб даъво қилаётганидек енгил эмас.
Аллоҳ таоло ойга қасам ичди.

ആയത്ത്: 33

وَٱلَّيۡلِ إِذۡ أَدۡبَرَ

Кейин ўтиб кетган тунга қасам ичди.

ആയത്ത്: 34

وَٱلصُّبۡحِ إِذَآ أَسۡفَرَ

Кейин ёришиб келаётган тонгга ҳам қасам ичди.

ആയത്ത്: 35

إِنَّهَا لَإِحۡدَى ٱلۡكُبَرِ

Дарҳақиқат, жаҳаннам олови улкан балолардан биридир.

ആയത്ത്: 36

نَذِيرٗا لِّلۡبَشَرِ

Инсонларни қўрқитиб, огоҳлантирувчидир.

ആയത്ത്: 37

لِمَن شَآءَ مِنكُمۡ أَن يَتَقَدَّمَ أَوۡ يَتَأَخَّرَ

Эй одамлар, бу сизларнинг орангизда Аллоҳга иймон келтириш ва солиҳ амаллар билан олдинда бўлишни хоҳлаётган кишилар учун ҳам, куфру исён билан орқада қолишни истаётган кишилар учун ҳамдир.

ആയത്ത്: 38

كُلُّ نَفۡسِۭ بِمَا كَسَبَتۡ رَهِينَةٌ

Ҳар бир жон ўзи қилиб ўтган амалларининг гаровига олинади. Амаллари уни ё ҳалок қилади, ё ҳалокатлардан қутқариб қолади.

ആയത്ത്: 39

إِلَّآ أَصۡحَٰبَ ٱلۡيَمِينِ

Лекин мўминлар гуноҳлари туфайли азобга тутилмайдилар. Балки солиҳ амаллари туфайли кечириладилар.

ആയത്ത്: 40

فِي جَنَّٰتٖ يَتَسَآءَلُونَ

Улар Қиёмат куни жаннатларда бир-бирларидан сўрайдилар.

ആയത്ത്: 41

عَنِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

Қилган гуноҳлари туфайли ўзларини ўзлари ҳалок қилган кофирлар ҳақида.

ആയത്ത്: 42

مَا سَلَكَكُمۡ فِي سَقَرَ

Улар: ”Нима сабабдан жаҳаннамга кирдингизлар?”, - деб сўрайдилар.

ആയത്ത്: 43

قَالُواْ لَمۡ نَكُ مِنَ ٱلۡمُصَلِّينَ

Кофирлар шундай деб жавоб берадилар: ”Бизлар дунё ҳаётида фарз намозларни адо қилувчилардан бўлмадик”.

ആയത്ത്: 44

وَلَمۡ نَكُ نُطۡعِمُ ٱلۡمِسۡكِينَ

Аллоҳ бизга ато қилган мол-давлатдан фақирларни таомлантирмадик.

ആയത്ത്: 45

وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ ٱلۡخَآئِضِينَ

Ботиллар қаерга борса, ўша ерга борардик. Адашган, гумроҳлар билан бирга ҳамтовоқ бўлардик.

ആയത്ത്: 46

وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ

Жазо – Қиёмат кунини ёлғонга чиқарар эдик.

ആയത്ത്: 47

حَتَّىٰٓ أَتَىٰنَا ٱلۡيَقِينُ

Ўлим вақти етиб, тавбадан маҳрум қилингунимизга қадар ҳақни тан олмасликда давом этавердик.

ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:

• خطورة الكبر حيث صرف الوليد بن المغيرة عن الإيمان بعدما تبين له الحق.

Кибр нақадар хатарли. Валид ибн Муғийра ҳақни очиқ-ойдин билганидан кейин ҳам кибри туфайли иймондан юз ўгириб кетди.

• مسؤولية الإنسان عن أعماله في الدنيا والآخرة.

Инсон шу дунёда ҳам, охиратда ҳам амалларидан масъулдир.

• عدم إطعام المحتاج سبب من أسباب دخول النار.

Муҳтожларни таомсиз қолдириш дўзахга кириш сабабларидандир.